Το "θαυμα" της Πορσε και οι Ναζι

Τo 1933, η τότε νεοσύστατη αυτοβιομηχανία Πόρσε ήταν στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Ο ιδρυτής της, Φέρντιναντ Πόρσε, αναζητά κεφάλαια για να σώσει την εταιρεία του. Απευθύνεται στους Ναζί. Το Μάη του 1933 συναντά τον Χίτλερ. Το «θαύμα» της Πόρσε ξεκινά.  Ο Φ. Πόρσε αποτελεί ένα τρανό παράδειγμα των Γερμανών κεφαλαιοκρατών, οι οποίοι μέσω των  «δεσμών αίματος» που δημιούργησαν με το Ναζιστικό κόμμα, «έχτισαν» τις «αυτοκρατορίες» τους. 

Στις σχέσεις του Φ. Πόρσε με τους Ναζί, ρίχνει φως  το νέο βιβλίο του γνωστού ιστορικού Βόλφραμ Πιτά, με τον τίτλο «Πόρσε: από γραφείο σχεδιασμού σε παγκόσμια εταιρία».  Σύμφωνα με τον ιστορικό, ο Φέρντιναντ Πόρσε διεκδίκησε επιχορηγήσεις, τις οποίες ο Χίτλερ σχεδίαζε να διαθέσει αποκλειστικά στην Daimler-Benz. Όμως ο Γερμανός μηχανολόγος κατάφερε να πείσει τον Ναζί ηγέτη και έτσι ένα μεγάλο μέρος της κρατικής βοήθειας διοχετεύθηκε τελικά σε ένα πρόγραμμα σχεδιασμού αγωνιστικών αυτοκινήτων, στο οποίο συμμετείχε η Πόρσε.

Οι επιχορηγήσεις απέτρεψαν τη χρεοκοπία της γερμανικής εταιρίας. Αυτή όμως ήταν μόνο η αρχή. Ο Φέρντιναντ Πόρσε, το 1937, γίνεται μέλος του Ναζιστικού κόμματος και στην πορεία τοποθετείται ανάμεσα στους συμβούλους του Χίτλερ. Όπως προκύπτει από το βιβλίο, το οποίο αποτελεί την πρώτη επιστημονική έρευνα για τα πρώτα βήματα του Φέρντιναντ Πόρσε και του «εναγκαλισμού» του με τους ναζί, δεν χωρά αμφιβολία ότι την συγκεκριμένη περίοδο ο κύκλος εργασιών της Πόρσε εκτοξεύθηκε.

Ο Χίτλερ αποκαλούσε τον Φ. Πόρσε «διάνοια» και ο Γερμανός μηχανολόγος και στην πορεία βιομήχανος, φρόντισε να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στους Ναζί. «Όποτε το ναζιστικό καθεστώς ζητούσε κάτι, ανταποκρίνονταν, είτε αφορούσε τρακτέρ, είτε πλεούμενα οχήματα, είτε τανκς ή άλλα στρατιωτικά οχήματα», αναφέρει ο Βόλφραμ Πιτά στο βιβλίο του. Στα εργοστάσια που απέκτησε ο Πόρσε, την περίοδο του πολέμου, απασχολούσε σε καταναγκαστικά έργα εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίους και αιχμαλώτους πολέμου. 

Το πρώτο πρόγραμμα της εταιρείας ήταν η σχεδίαση ενός αυτοκινήτου  που θα ήταν προσβάσιμο για αγορά από όλο το λαό και το ονόμασε Volkswagen (αυτοκίνητο του λαού). Το πρόγραμμα χρηματοδότησαν οι Ναζί. Το 1938, για τη μελλοντική μαζική παραγωγή για το Volkswagen, ιδρύθηκε η εταιρεία Gesellschaft zur Vorbereitung des Volkswagen, η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε Volkswagen-Werke GmbH και ξεκίνησε να κτίζεται το μεγαλύτερο εργοστάσιο αυτοκινητοβιομηχανίας. Στην πραγματικότητα ξεκίνησε η δημιουργία μιας ολόκληρης πόλης, η οποία, εκτός από το εργοστάσιο, θα περιλάμβανε και οικισμούς για τους εργαζόμενους και όλες τις βοηθητικές εγκαταστάσεις. Η «πόλη» αυτή πήρε το όνομα «Βόλφσμπουργκ» (Wolrfsburg) και ακόμα και σήμερα είναι η έδρα της αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen.

Ωστόσο η παραγωγή του αυτοκινήτου το οποίο θα κόστιζε μόλις 999 μάρκα, δεν κράτησε πολύ. Λανσαρίστηκε, το 1938 και ο Χίτλερ έδωσε στο μοντέλο το προπαγανδιστικό όνομα KdF-Wagen («Kraft durch Freude»-Wagen, αυτοκίνητο «δύναμη μέσω της χαράς», με βάση το όνομα μιας ναζιστικής οργάνωσης), αλλά μετά το 1945, το αυτοκίνητο έμεινε στην ιστορία γνωστό με το όνομα «Σκαραβαίος». Ο Πόρσε λειτούργησε ως βασικός μοχλός, στην προπαγάνδα του Ράιχ, περί κατασκευής προϊόντων για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αν και γνώριζε τη κρυβόταν πίσω από αυτή. 

Το 1939, με την έναρξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πόλεμος, το υπό κατασκευήν εργοστάσιο, ξεκινά την μαζική παραγωγή  στρατιωτικού εξοπλισμό βάζοντας σε δεύτερη μοίρα το επιβατικό Volkswagen. Την περίοδο του πολέμου, δεν κατασκευάστηκαν παρά μόνο ελάχιστα αυτοκίνητα που πήγαν στους ευνοούμενους του καθεστώτος. Ο Πόρσε γνώριζε από την αρχή του εγχειρήματος, ως σύμβουλος του Χίτλερ, ότι το εργοστάσιο θα ετοίμαζε την πολεμική μηχανή της Ναζιστικής Γερμανίας. και μετατράπηκε στους βασικούς συντελεστές του στρατιωτικού προγράμματος του Γ΄ Ράιχ.

Έτσι ανακατασκεύασε το επιβατικό Volkswagen δημιουργώντας τα στρατιωτικά οχήματα Kubelwagen και Schwimmwagen. Σχεδίασε, επίσης, τα γνωστά άρματα μάχης Tiger I, Tiger II και Elefant, τα οποία συμμετείχαν σε όλες τις μεγάλες μάχες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.  Μετά το τέλος του πολέμου ο Πόρσε για είκοσι μήνες κρατήθηκε φυλακισμένος από τους Γάλλους στην Ντιζόν, αλλά στη συνέχεια απελευθερώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες.

Το 1948 ο Φέρντιναντ Πόρσε πήρε τα ανταλλακτικά από το Volkswagen, τα βελτίωσε και δημιούργησε το Roadster 356, που ήταν το πρώτο όχημα που έφερε το όνομα της εταιρείας Πόρσε. Το 1950 ο βιομήχανος πλέον Φέρντιναντ προχωρά στη μαζική παραγωγή των οχημάτων Πόρσε. Ωστόσο το 1951 πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο, αφήνοντας την περιουσία του, στην οικογένεια. 

Η Πόρσε από τα πρόθυρα της χρεωκοπίας βρέθηκε στην κορυφή της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας, με την συνδρομή των Ναζί. Ο Φ. Πόρσε αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα βιομηχάνου της εποχής που στήριξε και στηρίχθηκε από το καθεστώς των Ναζί. Η λίστα με τους βιομηχάνους που στήριξαν τον Χίτλερ στην θηριωδία του εναντίον των λαών της Ευρώπης, είναι μακρά.

Η πολυεθνική «Κρουπ», τροφοδοτούσε όλη την πολεμική μηχανή του Χίτλερ. Ο «κύριος» Κρουπ  έλεγε ότι «ο Αδόλφος Χίτλερ μετέτρεψε τον εργάτη σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και σε σύντροφο των βιομηχάνων». Η μεγάλη Γερμανική τράπεζα «Ντόιτσε Μπανκ», το ισχυρότερο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα της Ευρώπης σήμερα,  χρηματοδότησε τη δημιουργία και λειτουργία των ναζιστικών φούρνων του Άουσβιτς. Η γνωστή εαιρεία ρούχων Hugo Boss, έντυνε το Γερμανικό στρατό και Ες – Ες και σήμερα είναι παγκόσμια δύναμη. Η «Siemens» στήριξε όσε λίγες το ναζιστικό καθεστώς και με πρόταση και χρηματοδότηση του επικεφαλής της, στην Αθήνα, συγκροτήθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας το 1943. Η Γερμανική εταιρεία «Φάρμπεν» που κατασκεύαζε αέρια θανάτωσης των Εβραίων, σήμερα κυκλοφορεί στην παγκόσμια αγορά φαρμάκου με το όνομα «Μπάγερ»… 

Οι βιομήχανοι λοιπόν την περίοδο του ναζισμού διάλεξαν στρατόπεδο για να προωθήσουν τα συμφέροντα τους.  Ήδη από τις 20 Φεβρουαρίου του 1933 ο Χίτλερ και ο Γκέρινγκ συναντήθηκαν με 25 από τους μεγαλύτερους Γερμανούς βιομηχάνους. Στη σύσκεψη αυτή ο Χίτλερ υποστήριξε ότι βασικός στόχος είναι να επιβληθεί στη Γερμανία «ολοκληρωτικός έλεγχος», να εξουδετερωθεί κάθε αντιπολίτευση, να δημιουργηθεί ένας πανίσχυρος στρατός. Οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων ενέκριναν το σχέδιο και αποφάσισαν να συστήσουν ταμείο με τρία εκατομμύρια μάρκα για την υποστήριξη του φασιστικού κόμματος στις εκλογές. Ο Χίτλερ ήρθε σύντομα στην εξουσία. Ο φασισμός έγινε το όχημα των Γερμανών καπιταλιστών για να ενισχύσουν τα κέρδη τους, βουτηγμένα στο αίμα και στην ισοπέδωση της Ευρώπης…

Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος