Το τελευταιο (ανορθογραφο) σημειωμα, του Βουλγαρη

Στους κινηματογράφους η πρόσφατη οικογενειακή ταινία των Παντελή – Ιωάννας «Το τελευταίο σημείωμα».

Απ’ την Ιωάννα της Νομικής του 1973 και από το «Χάππυ Νταίη» του 1976 του Βούλγαρη, στην οικογενειακή παραχάραξη της ιστορίας και το μαγάρισμα του Ναπολέοντα Σουκατζίδη και των συντρόφων του. Κομμουνιστές ήταν οι 200, κε Βούλγαρη και κα Καρυστιάνη, όπως Κομμουνιστές θυσιάστηκαν στην Μακρόνησο κι αλλού. Μετά το «να ντουφεκάει αδερφός τον αδερφό», της ερμηνείας σας για τον εμφύλιο πόλεμο, είστε ικανοί να τους δείξετε και ως… εικονολάτρες. Θαρρείτε πως στην τόση κατρακύλα είναι μακριά ο πάτος;

Αναρωτιέται προκλητικά και πολιτικά χυδαία, η κα Ιωάννα στην Β. Γεωργακοπούλου της efsyn.gr αναφερόμενη στην ταινία «Το τελευταίο σημείωμα»:

— «Μα τι θέλουν; Να βάλουμε τον Σουκατζίδη να λέει “πεθαίνω για τον Νίκο Ζαχαριάδη”»;

Και σπεκουλάρει αμέσως μετά η κα Γεωργακοπούλου, η οποία «έμαθε» πως δύο «υψηλόβαθμα στελέχη του ΚΚΕ», βγήκαν από την θεσσαλονικιώτικη πρεμιέρα της… κατασυγκινημένα.

Δεν ξέρω τι θα ‘θελαν οι κομμουνιστές – δεν νομιμοποιούμαι έτσι κι αλλιώς να τους εκπροσωπήσω – αλλά προσωπικώς, ανάμενα τουλάχιστον τιμιότητα. Με την ιστορία δεν παίζουν. Την σέβεσαι και σ’ εκτιμά ο κόσμος ή την παραχαράσσεις και σε λοιδορούν. Γιατί όπως και να το κάνουμε, ήταν Κομμουνιστές οι διακόσιοι. Κι ήταν αγωνιστές γιατί ήταν Κομμουνιστές. Κι οι Κομμουνιστές πεθαίνουν για τις ιδέες τους. Κι όσο για τον Ζαχαριάδη, ήταν στο Νταχάου τότε κα Καρυστιάνη. Αλήθεια, το έχετε υπ’ όψιν σας το Νταχάου;

Ήταν όμως και κάτι σκυλιά φασιστικά, τότε κι αργότερα, που κατασπάραζαν κι έτρωγαν σάρκες. Με τα σκυλιά, λοιπόν, κυρ-Παντελή, «…Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά,
“Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά”» και με τα μπουλούκια των Τραμπ-συριζαίων.

Τα ξερατά της ιστορίας!

Στέλιος Κανάκης