Μαντζουνια

Δεν είναι η πρώτη φορά που η δραστηριότητα της πρώην προέδρου της Βουλής και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωής Κωνσταντοπούλου, απασχολεί και προβάλλεται εκτενώς από τα ΜΜΕ, με τη νέα της πλέον ιδιότητα, ως επικεφαλής του κόμματος «Πλεύση Ελευθερίας».

Κάτι ανάλογο έγινε και τις προηγούμενες μέρες, με την ομιλία της σε εκδήλωση που οργάνωσε το κόμμα της, με καλεσμένο τον Γάλλο Ζαν Λικ Μελανσόν. Εκεί παρουσιάστηκαν διάφορες προτάσεις - «μαντζούνια» για να ζήσει τάχα καλύτερα ο λαός, όπως «ο πρωθυπουργός να είναι και υπουργός Δικαιοσύνης», να συμμετέχουν οι «πολίτες» σε «μονάδες αποκατάστασης τάξης», να κλείσουν «όλα τα Μέσα προπαγάνδας και διαπλοκής και της παλιάς και της νέας και να δοθούν κίνητρα για συνεργατικά εγχειρήματα πολιτών για την ενημέρωση», να κατασχεθεί η περιουσία «τραπεζιτών και πολιτικών προσώπων που θα κριθεί ότι συνέβαλαν στην υπαγωγή της χώρας στα μνημόνια» και άλλα.

«Γραφικότητες» θα σκεφτεί κανείς, αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Κόμματα και κινήσεις όπως αυτή επιτείνουν τον αποπροσανατολισμό από τις πραγματικές αιτίες των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο λαός, αναπαράγοντας τη λογική ότι για να βγει από το αδιέξοδο, αρκούν μερικές αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο του σάπιου καπιταλισμού, παράλληλα με ορισμένα μέτρα εκτόνωσης και διαχείρισης της λαϊκής δυσαρέσκειας.

Σε τελική ανάλυση, προτάσεις όπως αυτές μόνο «αντισυστημικές» δεν είναι. Αντίθετα, συμβάλλουν στη θωράκιση του συστήματος από κάθε ουσιαστική αμφισβήτηση, υπηρετώντας τους ίδιους στόχους με το σύνολο των αστικών κομμάτων.