Αιδως ΣΥΡΙΖαιοι: Απ’ το "ξεπλυμα" των Ναζι στον ασφαιρο αντιφασισμο

Δεν έχουν ίχνος πολιτικής τσίπας και φροντίζουν να το αποδεικνύουν συνεχώς. Ο τυχοδιωκτισμός και η ξεδιαντροπιά διαπερνά κάθε «κύτταρο» της πολιτικής τους ύπαρξης. Ο λόγος για τους κυρίους του ΣΥΡΙΖΑ που, για ακόμη μια φορά, βρήκαν την ευκαιρία να πουλήσουν κάλπικο αντιφασισμό. Τόσο κάλπικο και υποκριτικό, όσο κάλπικη και υποκριτική είναι η υποτιθέμενη «αριστερά» που εκφράζουν.

Αυτήν τη φορά, με αφορμή τη θρασύδειλη επίθεση φασιστοειδών της Χρυσής Αυγής κατά τη διάρκεια της παρέλασης στην Σαντορίνη, ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, πως «η νεοναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, ανήμερα της επετείου μνήμης για την αντίσταση του ελληνικού λαού ενάντια στο φασισμό, έδειξε και πάλι το αποκρουστικό της πρόσωπο». Η ανακοίνωση δε προσθέτει: «Η εκπαιδευτική κοινότητα θα υπερασπιστεί τις αξίες της δημοκρατίας απέναντι στο δηλητήριο του φασισμού και του ρατσισμού και τους εκπροσώπους του. Οι εγκληματικές ιδέες της Χρυσής Αυγής δεν έχουν θέση στην ελληνική κοινωνία».

Και που είναι το πρόβλημα, ενδεχομένως να αναρωτηθεί κάποιος. Το ζήτημα είναι πως η παραπάνω ανακοίνωση αποτελεί άλλο ένα δείγμα άσφαιρου αντιφασισμού της κυβερνητικής παράταξης. Με αφορμή τις αθλιότητες των Ναζί στην Σαντορίνη ο ΣΥΡΙΖΑ πουλάει, στην κυριολεξία, αντιφασισμό «εκ του ασφαλούς». Και εξηγούμαστε:

1. Έβγαλε κάποια ανακοίνωση το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την παρουσία του τραμπούκου χρυσαυγίτη Κασιδιάρη στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη; Είναι, ή δεν είναι, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που επέτρεψε την παρουσία του εν λόγω Ναζί στην παρέλαση; Είναι, ή δεν είναι, η κρατική ΕΡΤ που μετέδωσε, σε απευθείας σύνδεση, τις εμετικές δηλώσεις του κοστουμαρισμένου χιτλεροειδούς από το χώρο της παρέλασης;

2. Ο ΣΥΡΙΖΑ που… «διαρρηγνύει τα ιμάτιά του» για τις «εγκληματικές ιδέες της Χρυσής Αυγής» και το «αποκρουστικό πρόσωπο» της ναζιστικής οργάνωσης, είναι το κόμμα εκείνο του οποίου βουλευτές φωτογραφίζονταν πλάι-πλάι με τους φασίστες χρυσαυγίτες στο Καστελόριζο τον περασμένο Δεκέμβρη. Υπουργός της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν ο Ν.Παρασκευόπουλος που, την ίδια περίοδο, μιλούσε για «σύγκλιση με τη Χρυσή Αυγή» και «υπαγωγή της στους θεσμούς της Δημοκρατίας». Πόσο απέχει, άραγε, το χυδαίο «ξέπλυμα» των Ναζί από τις κάλπικες αντιφασιστικές κορώνες;

3. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα εκείνο του οποίου στελέχη – για ψηφοθηρικούς και άλλους λόγους- έχουν κατά καιρούς δείξει ανοχή απέναντι στο ναζιστικό χρυσαυγίτικο μόρφωμα. Άλλοτε δηλώνοντας αμφιβολίες για τον εγκληματικό χαρακτήρα της χρυσαυγίτικης συμμορίας και άλλοτε σφυρίζοντας αδιάφορα στις προτάσεις του ΚΚΕ να μη δοθεί καμία προεκλογική διευκόλυνση στα φασιστοειδή.

4. Η «Αυγή», η κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αυτή στις σελίδες της οποίας τον περασμένο Ιούλη δημοσιεύονταν ανιστόρητα κείμενα περί «ακραίων ιδεολογιών» τα οποία, χωρίς ίχνος ντροπής, τσουβάλιαζαν την κομμουνιστική ιδεολογία με το ναζισμό. Αυτό για να μην ξεχνάμε ότι η χυδαία και αντεπιστημονική θεωρία των «δύο άκρων» επωάζεται σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος, με πρωτοστατούσα την σοσιαλδημοκρατία.

5. Ποιά ήταν η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης του στο ζήτημα της δίωξης του κομμουνιστή δημάρχου Πατρέων Κώστα Πελετίδη, ο οποίος είχε αρνηθεί να διευκολύνει προεκλογικά τους Ναζί χρυσαυγίτες; Ήταν, ή δεν ήταν, οι μηχανισμοί του αστικού κράτους της «πρωτοδεύτερης φοράς αριστερά», της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που μέσω της αποκεντρωμένης διοίκησης παρέπεμπαν σε δίκη το δήμαρχο για «παράβαση καθήκοντος»;

Θα μπορούσαν να γραφτούν πολλά για την στάση της σοσιαλδημοκρατίας του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο εγκληματικό-ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Ωστόσο, δεν πρέπει να προκαλεί καμία εντύπωση αυτή η στάση. Είναι άλλωστε ιστορικά επιβεβαιωμένο το γεγονός πως, ιδιαίτερα σε συνθήκες βαθιάς και παρατεταμένης καπιταλιστικής κρίσης, η σοσιαλδημοκρατία άλειφε με βούτυρο το σαπισμένο ψωμί του φασισμού-ναζισμού. Η ιστορία είναι γνωστή.

Το μόνο που μπορούμε να επαναλάβουμε, για πολλοστή φορά, χωρίς ασφαλώς να περιμένουμε καμιά απάντηση, είναι το εξής: «Αιδώς Συριζαίοι».

Νίκος Μόττας