«Καθεις εφ ω εταχθη"

Σ'αυτόν το άνισο και σκληρό κόσμο- από αιώνες που ζούμε- καθένας στο τέλος ανταμείβετε ανάλογα της αξίας και της προσφοράς του στην κοινωνία.

Τα πάντα όμως αμφισβητούνται και είναι δύσκολο να βρεις την άκρη.

Αλλά όλα κι όλα. Η Δικαιοσύνη, παραμένει Δικαιοσύνη. Δίκαιος κριτής… Τυφλή, ανεξέλεγκτη και αλύγιστη.

-Έτσι αυτόπτες μάρτυρες της Ιστορίας έχουμε και λέμε… Μερικά παραδείγματα:

1. Ο Πυθαγόρας πέθανε στην εξορία από πείνα σε ηλικία 80 χρόνων.
2. Ο Μιλτιάδης ετών 68 στην φυλακή.
3. Ο Αριστείδης στην εξορία από πείνα.
4. Ο Θεμιστοκλής στην εξορία.
5. Ο Αισχύλος στην εξορία.
6. Ο Φειδίας στην φυλακή.
7. Ο Ηρόδοτος στην εξορία.
8. Ο Ικτίνος στην εξορία.
9. Ο Σοφοκλής ετών 90 στην εξορία από πείνα.
10. Ο Ευριπίδης στην εξορία.
11. Ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο ετών 71.
12. Ο Θουκυδίδης στην εξορία.
13. Ο Αριστοφάνης στην εξορία από πείνα.
14. Ο Πλάτωνας στην εξορία.
15. Ο Δημοσθένης πήρε δηλητήριο.

Αρκετά μέχρι εδώ.

Ο Ιησούς Χριστός λύγισε πάνω στον Ξύλινο Σταυρό του Μαρτυρίου. Ο Γαλιλαίος στην πυρά. Τελευταία του φράση: «Κι όμως κινείται».

Κι ακόμα πιο νεώτερα.

Σ΄ένα βαθύ και σκοτεινό ρουμάνι συντροφιά με αγριοπούλια κι αγριολούλουδα λύγισε ο Άρης Βελουχιώτης και επορεύθη προς τα Ουράνια πάνω σε μια λόγχη.

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ξεψύχησε με μια ροπαλιά στο κούτελο.

Ο Ν. Μπελογιάννης – και οι άλλοι- ένα κάποιο ξημέρωμα στα μουλωχτά και πριν φανεί ο Ήλιος απέναντι στα 12 ντόπια ντουφέκια.

Οι 200 της Καισαριανής από βόλι φασιστικό.

Κι ένα κόκκινο γαρύφαλλο ανθισμένο στο πάνω μέρος της καρδιάς…

Κι άλλοι και κάποιοι άλλοι. Μα ποιοι άλλοι; Κηδεύονται μετά φανών και λαμπάδων, με φανφάρες, ντουντούκες και δημόσιο λαϊκό προσκύνημα! Με δόξες και τιμές! Γιατί; Είναι οι ευλογημένοι; Έχουνε το κοκαλάκι της νυχτερίδας; Ή το κοκαλάκι της προδοσίας;

Βασίλης Λιόγκαρης