Για τη διαχειριση των απορριμματων

Τις μέρες αυτές, οι αγώνες των συμβασιούχων στην καθαριότητα των δήμων, που διεκδικούν μόνιμη και σταθερή δουλειά, όπως επίσης οι κινητοποιήσεις των Λαϊκών Επιτροπών της Δυτικής Αττικής και του δήμου Πετρούπολης, με αίτημα να κλείσει επιτέλους η χωματερή της Φυλής, έφεραν ξανά στην επιφάνεια το μεγάλο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, που από το κράτος, την περιφερειακή και την τοπική διοίκηση γίνεται σε βάρος των εργαζομένων και του λαού. Η περίπτωση των συμβασιούχων είναι χαρακτηριστική. Οι χιλιάδες απολύσεις στις οποίες προχωρά η κυβέρνηση, συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων, θα επιδεινώσουν την κατάσταση στις ήδη υποστελεχωμένες δημοτικές υπηρεσίες και θα επιτείνουν το πρόβλημα της καθαριότητας, που είναι εμφανές σε κάθε δήμο. Το ίδιο ισχύει και με τον άλλο «κρίκο» στη διαχείριση των απορριμμάτων, τη χωματερή στη Φυλή, μία βραδυφλεγή υγειονομική βόμβα, η λειτουργία της οποίας υποβαθμίζει τη ζωή των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων στη Δυτική Αθήνα και στο Θριάσιο. Το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο, καθώς από τα μέσα ακόμα της δεκαετίας του '90, ο κορεσμός της χωματερής ήταν ήδη δεδομένος, με τους 40.000 τόνους σκουπιδιών όλης της Αττικής να μεταφέρονται εκεί κάθε μέρα, διαιωνίζοντας μια κατάσταση που σήμερα έχει φτάσει στο απροχώρητο. Και ενώ αυτή είναι η εικόνα, η διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής, που στηρίζεται από ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΕ, προχώρησε πρόσφατα στην εναπόθεση απορριμμάτων σε δύο νέα σημεία μέσα στο εγκεκριμένο περίγραμμα του ΧΥΤΑ, προετοιμάζοντας την παράταση στη λειτουργία ενός επικίνδυνου για τη δημόσια υγεία χώρου.

Θυμίζουμε ότι η διοίκηση της Περιφέρειας πριν τις εκλογές, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, είχαν κάνει σημαία το «άμεσο κλείσιμο της χωματερής της Φυλής»... Οσο κάλπικες ήταν όμως οι «δεσμεύσεις» τους, άλλο τόσο είναι και η «αντιπαράθεση» ανάμεσα σε στελέχη της Τοπικής Διοίκησης που ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ, στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Ο καβγάς τους εξαντλείται σε θέματα διαφάνειας και αλληλομετατόπισης ευθυνών. Και βέβαια αφήνουν στο απυρόβλητο την ουσία, που είναι η συμφωνία τους στις αντιδραστικές κατευθύνσεις για τη διαχείριση των απορριμμάτων, σύμφωνα με τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Που είναι: Ιδιωτικοποιήσεις και παράδοση της διαχείρισης στους καπιταλιστές, με τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) να επανέρχονται δριμύτερες. Χαράτσωμα των λαϊκών στρωμάτων με σωρεία «οικονομικών εργαλείων». Παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων, με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των λαϊκών στρωμάτων και υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Ο καβγάς τους επομένως δεν έχει ως αφετηρία τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου λαού, αλλά το ποιος επιχειρηματικός όμιλος θα έχει το πάνω χέρι στο μοίρασμα της «πίτας» στη διαχείριση των απορριμμάτων, ένα πεδίο όπου διαγκωνίζονται μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαία η δήλωση του Γερμανού υφυπουργού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, Γ. Φούχτελ, ο οποίος σε παλαιότερη επίσκεψή του είχε υπογραμμίσει τον ρόλο της Τοπικής Διοίκησης στις «αναπτυξιακές προσπάθειες» της χώρας και τόνισε ότι «τα απορρίμματα είναι χρυσός» για τους επιχειρηματικούς ομίλους που θα δραστηριοποιηθούν σ' αυτόν τον τομέα.

Το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά ζητήματα,όπως αυτό της αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας, της απουσίας χώρων πρασίνου, πάρκων και παιδικών χαρών, των υποδομών για την Παιδεία, τον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό, που αφορούν ζωτικές ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Η απουσία, η υποβάθμιση ή και η λειτουργία τέτοιων υπηρεσιών και υποδομών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με όρους ανταποδοτικότητας, όπως γίνεται σήμερα, βασανίζουν τον λαϊκό κόσμο, ιδιαίτερα των δυτικών συνοικιών, όπου το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένο και εξαιτίας της άναρχης και ανεξέλεγκτης λειτουργίας χιλιάδων βιομηχανικών μονάδων, με διαχρονική ευθύνη του αστικού κράτους. Και βέβαια, όσα γίνονται στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι μία ακόμα απόδειξη για την καπιταλιστική βαρβαρότητα που καταδικάζει το λαό να ζει στη βρώμα και στη δυσωδία, να κινδυνεύει η δημόσια υγεία, ενώ υπάρχουν σήμερα όλα τα μέσα και οι προϋποθέσεις να λυθεί το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων προς όφελος του λαού.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, το ΚΚΕ έχει προβάλει με κάθε μέσο την ανάγκη για άμεσο κλείσιμο της χωματερής και αποκατάσταση της περιοχής. Ολα αυτά τα χρόνια, οι Κομματικές Οργανώσεις έχουν πάρει μια σειρά από πρωτοβουλίες για την ανάδειξη του ζητήματος: Συγκεντρώσεις, περιοδείες, ανακοινώσεις, παρεμβάσεις στα Δημοτικά Συμβούλια των δήμων της περιοχής και στο Περιφερειακό Συμβούλιο, Ερωτήσεις στη Βουλή. Παράλληλα οι κομμουνιστές, μέσα από το εργατικό - λαϊκό κίνημα, πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις για αυτό το οξυμένο πρόβλημα, είναι στην πρώτη γραμμή για τα προβλήματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων της Δυτικής Αθήνας, διεκδικώντας: Να κλείσει η χωματερή στη Φυλή, να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δράση στη διαχείριση των απορριμμάτων, να μη μετατοπιστούν τα βάρη στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, να μπει τέρμα στην ιδιωτικοποίηση, στις ΣΔΙΤ και στις συμβάσεις παραχώρησης, να διασφαλιστούν απόλυτα όλοι οι εργαζόμενοι χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Χρειάζεται ο λαός να συνειδητοποιήσει ότι η διαχείριση των απορριμμάτων με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην υγεία, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, μπορεί να διασφαλιστεί στο πλαίσιο ενός άλλου, ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης. Με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παράγωγης και τη γη κοινωνική ιδιοκτησία.

Κ. Πασ.