Προαπαιτουμενα

Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 113 «προαπαιτούμενα» καλείται να υλοποιήσει η κυβέρνηση μέχρι και το β' εξάμηνο του 2018, στο πλαίσιο της τρίτης και τέταρτης «αξιολόγησης», που θα γίνουν από Σεπτέμβρη και μέχρι την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος δανειοδότησης του κράτους από τον ESM. Τα «προαπαιτούμενα» αυτά έχουν συμφωνηθεί με τους «θεσμούς» και αφορούν κάθε πτυχή της ζωής της εργατικής - λαϊκής οικογένειας:

Από τις αλλαγές προς το χειρότερο στα Εργασιακά, μέχρι τις νέες περικοπές κοινωνικών δαπανών και επιδομάτων, και από τις μειώσεις στα πετσοκομμένα κονδύλια για την Υγεία - Πρόνοια, μέχρι «απελευθερώσεις» τομέων της οικονομίας, προκειμένου να επιταχυνθεί η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση, προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Το βέβαιο είναι ότι από την εφαρμογή αυτών των μέτρων και την «ωρίμανση» των προηγούμενων, η εκμετάλλευση βαθαίνει, νέα πεδία δράσης ανοίγονται για το κεφάλαιο και μεγαλώνει η απόσταση που χωρίζει τη χαμοζωή του λαού από τις δυνατότητες που αντικειμενικά υπάρχουν σήμερα να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του. Μάλιστα, τα μέτρα αυτά αφορούν μια περίοδο για την οποία η κυβέρνηση προβλέπει ότι η οικονομία θα καταγράφει ανάκαμψη.

Επομένως, ο λαός δεν έχει κανέναν λόγο να συμπάσχει με το κεφάλαιο για το αν θα ευοδωθούν οι στόχοι του. Μοναδικό «προαπαιτούμενο» για να υπάρξει διέξοδος προς όφελός του, είναι να συγκρουστεί με τα αντιλαϊκά σχέδια, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.