Βολικές ερμηνείες

«Η νεολαία βρίσκεται αντιμέτωπη με λογικές "αποπολιτικοποίησης". Είναι βασική όψη του νεοφιλελεύθερου σχεδίου αυτό. Αν πείσεις το πιο διεκδικητικό τμήμα της κοινωνίας, δηλαδή τους νέους ανθρώπους, ότι "είναι όλοι ίδιοι", ότι "δεν αξίζει να ασχολείσαι με την πολιτική" και ούτω καθ' εξής, έχεις τη δυνατότητα να επιτύχεις τις πιο αντιδραστικές αλλαγές με τις ελάχιστες δυνατές αντιδράσεις».

Τα παραπάνω υποστηρίζει ο Κ. Τσούκαλης, μέλος της Επιτροπής Δικαιωμάτων της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέντευξη στον κυριακάτικο Τύπο.

Δεν θα αναλύσουμε εδώ τις πραγματικές αιτίες για την υποχώρηση της συμμετοχής της νεολαίας στο κίνημα, συγκριτικά με προηγούμενα χρόνια, ούτε για τη στάση της απέναντι σε κόμματα και πολιτικές αντιλήψεις. Πάει πολύ όμως να προσπαθούν ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νεολαία του να βγάλουν την ουρά τους απέξω, όταν ήταν από τους πρωταγωνιστές του «έξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα» στις πλατείες. Οταν με τα συνθήματα που χρησιμοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ για να αναρριχηθεί στην κυβέρνηση, όπως «η ελπίδα έρχεται» και «θα σκίσω τα μνημόνια», το μόνο που πέτυχε ήταν να σπείρει απογοήτευση και ηττοπάθεια στο λαό και στη νεολαία. Οταν οι 40άρηδες που ανέλαβαν κυβερνητικά πόστα, και προβλήθηκαν ως το «νέο» και «φρέσκο», αναδείχτηκαν στους πιο μάχιμους υπερασπιστές της πολιτικής που εξοντώνει μισθούς και δικαιώματα, ιδιαίτερα για τους νέους...

Ας αφήσουν λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρυα για την «αποπολιτικοποίηση» της νεολαίας, η οποία άλλωστε βολεύει το σύστημα και όσους (όπως ο ΣΥΡΙΖΑ) με θέρμη το υπηρετούν.