Στην τελική ευθεία προς το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ

Λίγες μέρες απέμειναν μέχρι την ερχόμενη Πέμπτη 30 Μάρτη, που ξεκινάνε οι εργασίες του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΕ, στην έδρα της ΚΕ του Κόμματος στον Περισσό.

Το κορυφαίο αυτό γεγονός για τους χιλιάδες κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, τους φίλους και τους οπαδούς του Κόμματος και της ΚΝΕ, έχει ήδη γίνει υπόθεση χιλιάδων εργαζομένων, νέων, ανθρώπων των λαϊκών στρωμάτων που προμηθεύτηκαν τις Θέσεις της ΚΕ και πήραν μέρος σε εκδηλώσεις και συζητήσεις, έχει επιβεβαιώσει και τη διεθνή του απήχηση, όπως δείχνουν τα δεκάδες μηνύματα που φτάνουν στην ΚΕ του ΚΚΕ από Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα όλου του κόσμου, που χαιρετίζουν το επικείμενο 20ό Συνέδριο.

Το βασικό περιεχόμενο του θέματος του Συνεδρίου, όπως καταγράφεται στις Θέσεις της ΚΕ, συμπυκνώνεται στο εξής: «Ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ μπροστά στο καθήκον της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος και της ανάπτυξης της κοινωνικής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την εργατική εξουσία».

Τις εργασίες του Συνεδρίου θα απασχολήσουν τα καθήκοντα που προκύπτουν από την ανάλυση και μελέτη των διεθνών και εσωτερικών οικονομικών - πολιτικών εξελίξεων, από το 19ο Συνέδριο μέχρι σήμερα, τα συμπεράσματα και η πείρα που βγαίνει από αυτές. Σε αυτά τα ζητήματα, που καταγράφονται εξαντλητικά στις Θέσεις της ΚΕ, το Συνέδριο επιδιώκει να δώσει απαντήσεις, ερμηνείες, προβλέψεις και, σ' αυτή τη βάση, να χαράξει τις κατευθύνσεις για το επόμενο διάστημα, με βάση το επαναστατικό του Πρόγραμμα, που ψήφισε το προηγούμενο, 19ο Συνέδριο.

Με δεδομένο και πλατιά αναγνωρισμένο τον πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ στην οργάνωση και την ανάπτυξη της εργατικής - λαϊκής πάλης, το θέμα και οι αποφάσεις του Συνεδρίου αποκτούν ευρύτερη σημασία, απήχηση και ενδιαφέρον για εργαζόμενους, μικρομεσαίους αγρότες, αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, από το πιο δραστήριο και αγωνιστικό κομμάτι της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Το ενδιαφέρον αυτό ανέδειξε και η πλατιά διακίνηση των Θέσεων της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο, με την πανεξόρμηση του «Ριζοσπάστη» στις 18 Δεκέμβρη, η διακίνηση του οποίου ξεπέρασε πανελλαδικά τα 74.000 φύλλα.

Πυκνές και σύνθετες εξελίξεις

Η περίοδος που διεξάγεται το Συνέδριο, χαρακτηρίζεται από πυκνές και σύνθετες εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα, οι οποίες ενισχύουν τις αναλύσεις και τα βασικά συμπεράσματα που καταγράφουν οι Θέσεις της ΚΕ.

Απ' αυτές τις εξελίξεις ξεχωρίζουν οι διεργασίες στην ΕΕ για τη διασφάλιση της συνοχής της, η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των αντιθέσεων, με ορατό τον κίνδυνο πολεμικών εμπλοκών και συγκρούσεων και βέβαια η διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα, στη φάση που βρίσκεται σήμερα η οικονομία, και η επίδρασή της στο αστικό πολιτικό σύστημα.

Ξεκινώντας αντίστροφα, κυβέρνηση και κουαρτέτο συνεχίζουν αυτές τις μέρες τη διαπραγμάτευση, με στόχο να καταλήξουν σε συμφωνία τις επόμενες μέρες ή βδομάδες για το ακριβές περιεχόμενο του επόμενου αντιλαϊκού πακέτου μέτρων, έχοντας ήδη ανοίξει τη «βεντάλια» των ανατροπών για μετά το 2018.

Σ' αυτή τη βάση, δυναμώνει η συζήτηση για την ανάγκη να εκφραστεί με πιο ενεργό τρόπο η συναίνεση από τα αστικά πολιτικά κόμματα και ιδιαίτερα από τη ΝΔ στα μέτρα και τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που θα καταλήξει η διαπραγμάτευση.

Το έδαφος γι' αυτή τη συναίνεση, ανεξάρτητα από τη μορφή που θα πάρει τελικά, είναι η σύγκλιση όλων των αστικών κομμάτων στο στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, με μέτρα και μεταρρυθμίσεις που τσακίζουν το λαό, ανεξάρτητα από την αναλογία στο μείγμα της διαχείρισης που προτείνει το καθένα.

Οπως σημειώνεται στις Θέσεις της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο, «οι βασικές δυνάμεις του αστικού πολιτικού συστήματος συμπίπτουν στους στρατηγικούς στόχους της αστικής τάξης, που συνοπτικά αφορούν τα εξής ζητήματα: Πορεία ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας. Προσπάθεια γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας ως εμπορικού και ενεργειακού κόμβου. Αύξηση του ενεργού ρόλου στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αποκατάσταση των θέσεων της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Ανατολικής Μεσογείου που έχουν υποστεί πλήγμα τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης».

Τίποτα δεν είναι ακίνητο και ανίκητο

Το Σάββατο προγραμματιζόταν να γίνει στη Ρώμη η «επετειακή» Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ για τα 60 χρόνια από την ιδρυτική της Συνθήκη. Ο «Ριζοσπάστης», μαζί με τη δημοσίευση της σχετικής ανακοίνωσης του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, φιλοξενεί σήμερα πλούσια αρθρογραφία για τις διεργασίες αναμόρφωσης στην ΕΕ, «προωθητική δύναμη» των οποίων είναι η ανισομετρία ανάμεσα στα κράτη - μέλη, οι ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις μεταξύ τους και με άλλα ιμπεριαλιστικά κράτη και κέντρα.

Μέσα από αυτό το πρίσμα πρέπει να ιδωθεί η Σύνοδος της Ρώμης, που είναι σταθμός και όχι κατάληξη μιας πορείας επαναπροσδιορισμού των σχέσεων ανάμεσα στα κράτη - μέλη της ΕΕ, στη βάση διαφόρων σεναρίων, που έχουν μόνο σχετική αξία και εύκολα μπορούν να τα ξεπεράσουν οι εξελίξεις στην ΕΕ και παγκόσμια.

Αν κάτι επιβεβαιώνεται και σ' αυτή την περίπτωση, είναι ότι τίποτα δεν μένει ακίνητο και ότι αυτό που κάποτε ακουγόταν αδιανόητο να συμβεί, όπως το να φτάσει να αμφισβητείται η συνοχή της ΕΕ - Ευρωζώνης και να αναπτύσσονται τέτοιου μεγέθους φυγόκεντρες τάσεις, σήμερα είναι ζωντανή πραγματικότητα, που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια των λαών.

Τίποτα επομένως δεν είναι δεδομένο. Κι αυτό που φαίνεται ενιαίο και ανίκητο, στην Ευρώπη και παγκόσμια, αποδεικνύεται ότι σπαράσσεται από εσωτερικές αντιφάσεις και ανταγωνισμούς, που μπορούν κάτω από προϋποθέσεις να το καταστήσουν ευάλωτο στην πάλη των εργαζομένων και του λαού, όταν αυτή κατευθύνεται στην ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, στην κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.

Επικεντρώνοντας στην περιοχή μας, με τα πολεμικά μέτωπα να «καπνίζουν» από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική, με τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς να οξύνονται για τους αγωγούς και τις πηγές της Ενέργειας και για τους δρόμους του παγκόσμιου εμπορίου, με παραδοσιακές συμμαχίες να σπάνε και να αναδιατάσσονται σε εύθραυστους συμβιβασμούς, το ενδεχόμενο οι πολεμικές συγκρούσεις που σήμερα εκδηλώνονται να συνεχιστούν και να πάρουν ευρύτερα χαρακτηριστικά, δεν μπορεί να αποκλειστεί, όπως δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι θα ανοίξουν και νέες εστίες πολεμικής αντιπαράθεσης.

Οπως σημειώνουν οι Θέσεις της ΚΕ, «συνολικά, ο πόλεμος αποτελεί ένα σύμφυτο φαινόμενο του καπιταλισμού, καθώς και κάθε εκμεταλλευτικής κοινωνίας. Η ιμπεριαλιστική "ειρήνη" ετοιμάζει τους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Αλλωστε, "ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα", ιδιαίτερα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και σημαντικών αλλαγών στο συσχετισμό των δυνάμεων του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος, όπου το ξαναμοίρασμα των αγορών σπανίως γίνεται αναίμακτα, με βάση την πείρα όλου του 20ού αιώνα».

Σε ετοιμότητα απέναντι σε κάθε ενδεχόμενο

Ετσι έχουν τα πράγματα. Κι απέναντι στις εξελίξεις που πυκνώνουν, το καθήκον που προκύπτει, όπως καταγράφεται στις Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο, είναι «το ολόπλευρο ιδεολογικό - πολιτικό - οργανωτικό ατσάλωμα του Κόμματος και της Νεολαίας του ως κόμματος της επαναστατικής ανατροπής. Αυτό το ατσάλωμα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να φέρουμε σε πέρας τα σύνθετα καθήκοντα της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, της πάλης κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, της οικοδόμησης της κοινωνικής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση με στόχο την εργατική εξουσία.

Από αυτό το ατσάλωμα του Κόμματος εξαρτάται και η ικανότητά του να προετοιμάζει για τα παραπάνω καθήκοντα και εργατικές - λαϊκές μάζες μέσα από την ανάπτυξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος και την προώθηση της συμμαχίας των λαϊκών στρωμάτων σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής με το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο σε συνθήκες που όλα είτε μοιάζουν ακίνητα, είτε κινούνται με αργούς ρυθμούς προς το στόχο της εργατικής - λαϊκής αντεπίθεσης είτε ακόμα και πισωγυρίζουν».

Η περίοδος που πραγματοποιείται το 20ό Συνέδριο είναι σημαντική και για δυο ακόμα λόγους: Φέτος, συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση του 1917 στη Ρωσία, που άνοιξε το δρόμο στην εργατική τάξη, στους λαούς όλου του κόσμου να διεκδικήσουν και να πάρουν στα χέρια τους την εξουσία.

Επίσης, το 2018 το ΚΚΕ συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής και δράσης, επέτειος που ήδη τιμάται από το Κόμμα με πλήθος εκδηλώσεων που θα κορυφωθούν. Το ΚΚΕ πέρασε κυριολεκτικά μέσα «από φωτιά και σίδερο», στάθηκε όρθιο, έδωσε το «παρών» σε όλους τους αγώνες του λαού, φώτισε το δρόμο της πάλης για τη νέα κοινωνία, για την τελική απελευθέρωση της εργατικής τάξης, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Μ' αυτή τη βαριά κληρονομιά, με σύγχρονες επεξεργασίες και επαναστατικό Πρόγραμμα, με απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης απέναντι στην εργατική τάξη, για την εκπλήρωση της ιστορικής της αποστολής, προχωράμε προς το 20ό Συνέδριο του Κόμματός μας.

"Ρ"