Ποιος είναι ο τζορμπατζής;

"Πόσες δεκάρες αξίζουν σήμερα οι "ανεξαρτησίες" της Ευρώπης;", αναρωτιέται ο Σκαρίμπας στο «Το 1821 και η Αλήθεια» (1995). Πάρτε το ερώτημα τώρα να το βάλουμε σε διαπραγμάτευση εντός ΕΕ του ενδοκαπιταλιστικού καβγά βορράς - νότος ή ανάμεσα στις Βρυξέλλες και τον Ερντογάν, τον και Σουλτάνο επονομαζόμενο. Αλλωστε, δεν είχαν κλείσει ούτε 100 χρόνια από το μοναδικό 1821, όταν το Σεπτέμβρη του 1914 στο ομώνυμο πρόγραμμα ο καγκελάριος Χόλβεκ παρουσιάζει στον Κάιζερ την ιδέα ότι: «...πρέπει να δημιουργήσουμε μια Κεντρική Ευρωπαϊκή Οικονομική Ενωση μέσω Τελωνειακών Συνθηκών που θα περιλαμβάνουν τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Δανία, την Αυστροουγγαρία, την Πολωνία και ίσως ακόμα την Ιταλία, τη Σουηδία και τη Νορβηγία. Αυτή η Ενωση δεν θα έχει καμία κοινή συνταγματική ανώτατη αρχή και όλα τα μέλη της θα είναι επισήμως ίσα, αλλά στην πράξη θα υπάγονται στη γερμανική ηγεσία και θα πρέπει να σταθεροποιήσουν την οικονομική κυριαρχία της Γερμανίας πάνω στην Κεντρική Ευρώπη (mitteleuropa)».

Και να 'μαστε στο 2017 να συζητάμε την εμβάθυνση ή όχι του ευρωπαϊκού (βλέπε γερμανικού) ιμπεριαλισμού, με την Αγγλία να διαταράσσει τις μεταπολεμικές «ισορροπίες» που κόστισαν εκατομμύρια νεκρούς διαχειριζόμενοι με ευτέλεια αριστεροσύνης και με ανελικής αισθητικής τσαμπουκάδες την τυποποίηση και εμφιάλωση του αθάνατου κρασιού του '21.

Το πρωί παρέλαση, το μεσημέρι μπακαλιάρο σκορδαλιά, το βραδάκι ρέψιμο, βρισίδι και survivor. Αλλωστε η μεταπολιτευτική εκπαιδευτική πρακτική θέλει την εξωτερική πολιτική, υπόθεση αποκλειστικώς εμβληματικών συνωμοτών της εξουσίας, απ' το Ρόντο στον Κοτζιά, και το πολύ - πολύ παράπλευρη ενασχόληση διαφόρων ΜΚΟ που προσπορίζονται τα προς το ζην από το δουλεμπόριο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το πρόβλημα παραμένει τι να πεις στα παιδιά. Πώς γίνεται να μιλάς για κλεφταρματολίκια χωρίς κοτζαμπάσηδες και τζορμπατζήδες. Δηλαδή να μιλάς για το '21 παρακάμπτοντας την Οκτωβριανή Επανάσταση του '17, δηλαδή τη μάχη που μπορεί να συγκριθεί με την ελληνική, επειδή όπως λέει κι ο Σκαρίμπας, έθεσαν ερωτήσεις που δεν μπορούσαν να απαντηθούν παρά μόνο από τους λαούς τους εμπράκτους επαναστατημένους. Ισως θα είχε σημασία να θυμηθεί κανείς ότι τη λέξη τζορμπατζήδες την επικαλείται μόνο ο «Ριζοσπάστης» το 1929 σε ανταπόκριση από τη Λευκάδα για τις κοινοτικές εκλογές... Κι αν δεν ξέρεις τι σημαίνει τζορμπατζής, δεν βγάζεις άκρη ούτε καν με τη... διαπραγμάτευση εναντίον σου. Σημαίνει λοιπόν εύπορος, προύχοντας ή συνταγματάρχης γενίτσαρων και μετά μάγειρας σούπας. Μεταξύ λοιπόν σουλτάνου της G-20 και των υπολοίπων κοτζαμπάσηδων και τζορμπατζήδων δανειστών - δυναστών λαών η ανίχνευση της επαναστατικής ουσίας είναι ιδεολογικά δύσκολη, εκπαιδευτικά άβατη και πολιτικά πιο απαραίτητη και πιο αναγκαία από ποτέ.

Λιάνα ΚΑΝΕΛΛΗ