Τα "εγκληματα" του κομμουνισμου

Στον αγώνα ενωμένοι κι ας μη λείψει κανείς. Και ο Θάνος Τζήμερος; Και ο Άδωνις Γεωργιάδης; Και τα μουρουτοτρολ του διαδικτύου; Και ο Δημήτρης Καμμένος, από τους συγκυβερνώντες ΑΝΕΛ; Και φασίστες και φιλελέδες, θαυμαστές Καλύβα-Μαραντζίδη; Η σαπίλα του ντουνιά με δυο λόγια. Όλοι μαζί από κοινού, για να αποδείξουν τα τρομερά “εγκλήματα” του κομμουνισμού και της αριστεράς, στην Ελλάδα και διεθνώς. Μια υπόθεση πιο κωμική κι από την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά…

Ξεκίνησαν μάλιστα και σελίδα στο Facebook, για να τα συγκεντρώσουν, κάτι σαν τη “Μαύρη Βίβλο του Κομμουνισμού” online, όπου όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν -αλλά όχι σαν τους αιμοσταγείς κομμουνιστές: πτωματολογία, σταλινολογία, ναζιστική προπαγάνδα (πάντοτε χρήσιμη για τέτοιες περιπτώσεις), Κατίν, Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, Μελιγαλάς, τα δυο ρολόγια του στρατιώτη με την κόκκινη σημαία στο Ράιχσταγκ… Οι συνεργάτες των ναζί στις Βαλτικές χώρες βαφτίζονται “μαχητές της ελευθερίας” που πολέμησαν ενάντια στη “σοβιετική κατοχή”. Ενώ ο Άδωνις ποστάρει ως τεκμήριο εικόνες από ναζιστικά στρατόπεδα λες και ήταν έγκλημα η διάλυσή τους από τον Κόκκινο Στρατό; Ή μήπως για αυτό ακριβώς πρόκειται;

Ξεχνάει βέβαια ο Άδωνης Γεωργιάδης πως ακόμα κι οι Ευρωβουλευτές του δικού του κόμματος είχαν ταχθεί ενάντια στο αντικομμουνιστικό μνημόνιο, που έφερε ως ψήφισμα στο Ευρωκοινοβούλιο, προωθώντας αυτό ακριβώς: την εξίσωση του ναζισμού με τον κομμουνισμό και το τσουβάλιασμά τους κάτω από τον τίτλο του “ολοκληρωτισμού”. Κι ότι είχε τοποθετηθεί ενάντια στο μνημόνιο, ακόμα κι ο Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, με δήλωσή του στο Ριζοσπάστη, το 2006! Εκτός και αν είχαν πέσει όλοι αυτοί θύματα της “ιδεολογικής ηγεμονίας” της αριστεράς, και πρέπει να τους κατατάξουμε στα θύματα των εγκλημάτων της ή να τους κατηγορήσουμε για συνοδοιπόρους…

Όσο για τον κομμουνισμό, το πραγματικό του έγκλημα είναι πως απείλησε θανάσιμα την εξουσία των κυρίαρχων τάξεων και κλόνισε συθέμελα τον κόσμο της εκμετάλλευσης. Ότι τσάκισε το ναζισμό, καρφώνοντας τη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ. Ότι εξασφάλισε μια σειρά δικαιώματα-κατακτήσεις στους λαούς των σοσιαλιστικών χωρών, επιδρώντας άμεσα στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου της εργατικής τάξης στο δυτικό κόσμο. Και αυτά δεν μπορεί να τα ξεχάσει ή να τα συγχωρέσει η παγκόσμια αστική τάξη.

Η βασική κριτική που πρέπει να γίνει στους κομμουνιστές δεν είναι για τα “εγκλήματα” που έκαναν. Αλλά γιατί άφησαν το έργο τους στη μέση και δεν τσάκισαν μέχρι τέλους το σάπιο κόσμο της εκμετάλλευσης, που γεννάει το φασισμό, τον πόλεμο και την κοινωνική αδικία, όπως το σύννεφο τη βροχή. Γιατί ξεστράτισαν στο παραπλανητικό σύνθημα της “ειρηνικής συνύπαρξης” του νέου που γεννιέται, με το παλιό που επιχειρεί απεγνωσμένα να γαντζωθεί από την ιστορία και να παραμείνει στο προσκήνιο, παρασιτώντας εις βάρος των λαών.

Κι όπως λένε σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτό ήταν κάτι χειρότερο από έγκλημα, ήταν λάθος…

Κατιούσα