Εντεινουν τον ανταγωνισμο και τα αδιεξοδα

Εδώ και ένα χρόνο περίπου συζητιέται και διαφημίζεται η περιβόητη «αναδιάρθρωση» που θα έφερνε η κυβέρνηση για το Λύκειο και την πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Τώρα, όμως, που ανακοινώθηκε ο βασικός της άξονας, αποκαλύφθηκε ολοφάνερα ότι όχι μόνο δεν θα απαλλαγούν οι μαθητές από το ανταγωνιστικό και στρεσογόνο σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων, αλλά αντίθετα θα πάμε σε ένα σύστημα ακόμα πιο σκληρό και ανταγωνιστικό: Ενα σύστημα με δυο πανελλαδικού τύπου εξετάσεις (το Γενάρη και τον Ιούνη) και μια ακόμα δοκιμασία με γραπτές ασκήσεις σε κάθε μάθημα, που θα διορθώνονται όπως τα γραπτά των πανελλαδικών... Κι όλα αυτά σε ένα Λύκειο όπου η γενική μόρφωση σταματάει στο τέλος της Α' τάξης και από 'κει και πέρα υποτάσσεται στη διαδικασία της πρόσβασης, με τους μαθητές να διδάσκονται στη Γ' Λυκείου ουσιαστικά μόνο τα μαθήματα στα οποία θα δώσουν εξετάσεις. Κι είναι τόσο πολύ υποταγμένο στις εξετάσεις αυτό το μοντέλο Λυκείου, που για τους μαθητές οι οποίοι δεν επιθυμούν να διεκδικήσουν την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ, δεν υπάρχει καν πρόβλεψη για το τι μαθήματα θα πρέπει να διδάσκονται στη Γ' Λυκείου!

Οπως όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έτσι και η σημερινή επιχείρησε όλο το προηγούμενο διάστημα να στηρίξει το νέο μοντέλο Λυκείου που προτείνει και το σύστημα πρόσβασης που θέλει να φέρει, με το επιχείρημα ότι θα μειώσει την «ανάγκη» για φροντιστήρια. «Επειδή αφιερώνονται 6 ώρες στα 4 μαθήματα που σχετίζονται με την πρόσβαση, μειώνεται η ανάγκη εξωσχολικής υποστήριξης», ισχυριζόταν το υπουργείο Παιδείας με τις εξαγγελίες για το νέο Λύκειο και έκανε λόγο για «προστασία των μαθητών και των γονιών από τα συστήματα παραπαιδείας»... Ηταν όμως τόσο εξόφθαλμο ότι ο πολλαπλασιασμός των πανελλαδικού τύπου δοκιμασιών θα αυξήσει τον ανταγωνισμό και την ανάγκη για φροντιστήρια, που αυτά τα «επιχειρήματα» δεν μπορούσαν να σταθούν πουθενά. Ετσι, από χτες άρχισαν... να τα μαζεύουν. Για παράδειγμα, ο υπουργός Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, παραδέχτηκε σε συνέντευξή του: «Τα πρώτα χρόνια ίσως παρατηρηθεί αύξηση της παρακολούθησης μαθημάτων στα φροντιστήρια, αλλά θα πρέπει να καταλάβουμε ότι πρόκειται για ένα μακροχρόνιο σχέδιο, που απαιτεί τη συναίνεση και την υποστήριξη της κοινωνίας».

Αφού, λοιπόν, γίνεται φανερό ότι τα φροντιστήρια θα συνεχίσουν να είναι «αγκαζέ» με το Λύκειο, τώρα αλλάζουν το «τροπάρι» και υιοθετώντας την επιχειρηματολογία προηγούμενων υπουργών της ΝΔ (βλ. Κ. Αρβανιτόπουλου), λένε ουσιαστικά ότι η παραπαιδεία είναι θέμα... κακής νοοτροπίας γονιών και μαθητών! «Η απομάκρυνση από την παραπαιδεία είναι πρωτίστως ζήτημα που αφορά την ίδια την κοινωνία, η οποία θα πρέπει να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη και να απαντήσει στο εξής ερώτημα: Θέλουμε να εμπιστευτούμε το δημόσιο σχολείο ή να το πετάξουμε στον Καιάδα;», είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός Κ. Γαβρόγλου στη συνέντευξή του και το ίδιο υπονόησε για τους εκπαιδευτικούς: «Γνωρίζω πολύ καλά ότι οι αποδοχές είναι χαμηλές και ότι οι εργασιακές συνθήκες είναι δύσκολες, αλλά οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να πάρουν μια απόφαση: Είτε θα ασκήσουν το λειτούργημά τους με συνέπεια, είτε θα κυνηγήσουν το κέρδος». Με άλλα λόγια, για την παραπαιδεία φταίνε οι γονείς, φταίνε ίσως κι οι ίδιοι οι μαθητές, φταίνε οι εκπαιδευτικοί (κουβέντα δεν λέει ο υπουργός για τους χιλιάδες αδιόριστους, παρά τα κενά και τις ελλείψεις...), φταίνε οι πάντες. Φτάνει να «βγει λάδι» το σκληρό ταξικό σύστημα που υπηρετεί η κυβέρνηση, το οποίο διογκώνει τον ανταγωνισμό και τα αδιέξοδα για τα νέα παιδιά στις σπουδές και στη ζωή, δημιουργώντας το υπόβαθρο της εμπορευματοποίησης.

Οσο για τις αντιδράσεις των άλλων αστικών κομμάτων, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ κ.λπ. απέναντι στις κυβερνητικές εξαγγελίες για το Λύκειο, είναι τουλάχιστον υποκριτικές. Κατηγορούν την κυβέρνηση για δήθεν «ανακολουθία», επειδή παλιότερα είχε μιλήσει για κατάργηση των εξετάσεων όπως τις ξέρουμε και για εισαγωγή στα ΑΕΙ με βάση το απολυτήριο. Μα, αυτό ακριβώς φέρνει η κυβέρνηση σε μια προοπτική: Εισαγωγή με το βαθμό του απολυτηρίου. Μόνο που για να το πάρει κανείς αυτό το απολυτήριο, θα πρέπει να περάσει εξεταστικούς «Γολγοθάδες» και δοκιμασίες, που να τους αντέχει οικονομικά και ψυχολογικά. Διαμαρτύρονται, επίσης, αυτά τα κόμματα για τον πολλαπλασιασμό των εξετάσεων, όταν κι οι ίδιοι, εδώ και δεκαετίες, παρόμοια συστήματα υπηρετούν. Κι εκείνοι, με κάθε μεταρρύθμιση που έφερναν, απομάκρυναν όλο και περισσότερο το Λύκειο από το μορφωτικό του ρόλο και καθιστούσαν όλο και πιο σκληρό και ανταγωνιστικό το σύστημα πρόσβασης, προσπαθώντας - εκτός των άλλων - να πιάσουν το στόχο της ΕΕ (που και η παρούσα κυβέρνηση υπηρετεί με ευλάβεια) για αντιστροφή της αναλογίας των μαθητών ανάμεσα στη γενική και την επαγγελματική εκπαίδευση. Το αποτέλεσμα ήταν και είναι για τους γονείς να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και για τους μαθητές να αυξάνει όλο και περισσότερο το άγχος και να μειώνεται όλο και περισσότερο η μόρφωση...

Γ. Σ.