Ρεαλιστικο... για το κεφαλαιο

"Να διαχωρίσουμε την υπερβολή από την αναγκαιότητα και το ρεαλισμό" ζήτησε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Ν. Τόσκας, απαντώντας στην κριτική που γίνεται στην κυβέρνηση για τις μεγάλες ελλείψεις σε μέσα πυρόσβεσης. Σύμφωνα με τον ίδιο, ρεαλισμός είναι «να έχουμε αυτά που μπορούμε, σύμφωνα με τα οικονομικά μας δεδομένα» και ότι «δεν ξυπνάει κάποιος ένα πρωί, ειδικά σε συνθήκες λιτότητας, και ξεκινά να αντικαταστήσει τα αεροπλάνα». Αν πάρουμε τοις μετρητοίς όσα λέει ο υπουργός, τότε «ρεαλιστικό» για την κυβέρνηση είναι να συνεχίσουν να καίγονται τα δάση λόγω των ελλείψεων σε δασοπροστασία και πυρόσβεση, οι πυροσβέστες να εξουθενώνονται και κάθε καλοκαίρι να χάνονται περιουσίες, ακόμα και άνθρωποι.

Γιατί, όμως, δεν μπορεί να συμβεί το ακριβώς αντίθετο; Επειδή εξίσου «ρεαλιστικό» και «αναγκαίο» γι' αυτήν και τις προηγούμενες κυβερνήσεις, είναι να πιάνονται οι στόχοι της δημοσιονομικής σταθερότητας, για να μπορεί το κεφάλαιο να ανακάμψει ταχύτερα, ευκολότερα και με μεγαλύτερη σταθερότητα. «Ρεαλιστικό» είναι επίσης να δίνονται 2 δισ. ευρώ στους επιχειρηματικούς ομίλους από τον «αναπτυξιακό νόμο» και την ίδια ώρα να κόβονται εκατοντάδες δισ. ευρώ από τις ανάγκες της δασοπροστασίας και τη χρηματοδότηση της πυρόσβεσης. Σε τελική ανάλυση, ο «ρεαλισμός» δεν διαμορφώνεται σε κενό αέρος, αλλά σχετίζεται άμεσα με τα συμφέροντα που υπηρετεί κάθε πολιτική δύναμη. Και είναι βέβαιο ότι αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προκάτοχοί της, θεωρεί «ρεαλιστικό» οτιδήποτε υπαγορεύεται από τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι βέβαια από τη δυνατότητα που υπάρχει σήμερα αντικειμενικά να προστατευτούν τα δάση και να ικανοποιηθούν στο σύνολό τους οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.