Αντιεπιστημονικες θεωριες που βαφτιζονται "επιστημονικες εξελιξεις"

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Καραγιαννίδης, στη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή για το νομοσχέδιο αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου, όχι μόνο είχε το βασικό ρόλο του απολογητή των αστικών θεωριών για το φύλο, αλλά υπήρξε κυριολεκτικά προκλητικός με τις αντικομμουνιστικές του κορόνες. Έφτασε μάλιστα να ισχυριστεί ότι «η ίδια η ύπαρξη του ΚΚΕ είναι η μεγαλύτερη δυσφήμηση των κομμουνιστικών ιδεών». Σύμφωνα με την άποψη του κ. Καραγιαννίδη, του εισηγητή του 4ου μνημονίου, το ΚΚΕ δεν έχει παρακολουθήσει τις εξελίξεις της επιστήμης των τελευταίων 70 ετών!
Σύμφωνα με αυτές τις «επιστημονικές εξελίξεις», των οποίων προφανώς δηλώνει γνώστης ο κ. Καραγιαννίδης, το φύλο δεν προσδιορίζεται αντικειμενικά, αλλά αποτελεί επιλογή κάθε ατόμου. Δεν υπάρχει φυλετικός διαχωρισμός σε άνδρες και γυναίκες ως αντικειμενικό γεγονός.
Πρόκειται δηλαδή στην πραγματικότητα για τις άκρως αντιεπιστημονικές, ανορθολογικές, ιδεαλιστικές θεωρίες περί «διαχωρισμού μεταξύ βιολογικού και κοινωνικού φύλου». Σύμφωνα με αυτές τις θεωρίες, το «βιολογικό φύλο» καθορίζεται από τις βιολογικές διαφορές ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, ενώ το «κοινωνικό φύλο» αποτελεί μια κοινωνική κατασκευή, μια δοτή ταυτότητα, ένα ρόλο που αποδίδει η κοινωνία στα μέλη της. Η διάκριση άνδρας - γυναίκα αποτελεί «ψευδή διχοτόμηση, που είναι κατασκευασμένη και όχι πραγματική».
Όλες αυτές οι «επιστημονικές εξελίξεις» βρήκαν εύφορο έδαφος να ανθίσουν την εποχή της αντεπανάστασης και της γενικευμένης επίθεσης της αστικής τάξης στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Σύμφωνα με όλες αυτές τις θεωρίες, όπως και στο εν λόγω νομοσχέδιο, ο «αυτοπροσδιορισμός» ανάγεται σε μέγιστη αξία. Το κάθε άτομο είναι «αυτό που αισθάνεται και σκέπτεται για το φύλο του». Αυτό το κριτήριο προτάσσει εξάλλου και η ΕΕ. Αρνούνται ότι το φύλο προσδιορίζεται αντικειμενικά.
Αυτή η αντίληψη όσο και αν εμφανίζεται ότι αφορά μόνο στο φυλετικό προσδιορισμό αναπαράγεται σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής. Έχει στόχο να επιτύχει την πολιτική και κοινωνική αδράνεια της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, θεοποιώντας τον ατομισμό, τον υποκειμενισμό, τη μοιρολατρία και απομακρύνει την εργατική - λαϊκή συνείδηση από τη χειραφέτησή της.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις