"Εναλλακτικη"... μονο για το κεφαλαιο

Διάφοροι αναλυτές και γραφιάδες των αστικών ΜΜΕ κάνουν σαν να «έπεσαν από τα σύννεφα» για την εκλογική επίδοση του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία». Η ενίσχυση της «AfD» αναζωπύρωσε τις αναλύσεις για τον κίνδυνο ανόδου του φασισμού στην Ευρώπη και την ανάγκη να συσπειρωθεί ο αστικός κόσμος απέναντί του. Ανάλογο σκηνικό είχαμε ζήσει και πριν από μερικούς μήνες στις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία. Αυτό που συγκαλύπτεται απ' όλες τις αναλύσεις είναι ότι το συγκεκριμένο κόμμα ιδρύθηκε το 2013, με πρωτοβουλία του πρώην προέδρου του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων, Χανς Ολαφ Χένκελ, ο οποίος από το 2010 μιλούσε για μια Ευρωζώνη δύο ταχυτήτων, με ξεχωριστά νομίσματα για το Βορρά και το Νότο, ενώ το 2011 καλούσε την Αυστρία, τη Φινλανδία, τη Γερμανία και την Ολλανδία να εγκαταλείψουν την Ευρωζώνη και να δημιουργήσουν ένα δικό τους, ξεχωριστό νόμισμα.

Ο ίδιος ήταν που λάνσαρε την ιδέα ενός νέου ευρωσκεπτικιστικού γερμανικού κόμματος, το οποίο προέκυψε λίγα χρόνια αργότερα, με θέσεις όπως η διεξαγωγή δημοψηφισμάτων για την ανέγερση τζαμιών, η επιστροφή στις «παραδοσιακές, γερμανικές οικογενειακές αξίες», νέους «ξεκάθαρους» κανόνες για τη μετανάστευση, «προστασία» του γερμανικού «κοινωνικού κράτους» από άνεργους μετανάστες, προώθηση μιας «εναλλακτικής ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» και πάει λέγοντας. Επομένως, το συγκεκριμένο κόμμα δεν έπεσε από τον ουρανό. Είναι γέννημα - θρέμμα της γερμανικής αστικής τάξης στις δεδομένες συνθήκες της ρευστότητας και της αβεβαιότητας σε ό,τι αφορά το μέλλον της ΕΕ και τις ανακατατάξεις στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Στόχευσή του είναι να διατηρήσει η γερμανική αστική τάξη την πρωτοκαθεδρία στην ΕΕ και τη θέση της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό κι εκεί ακριβώς ταυτίζεται με τα άλλα γερμανικά αστικά κόμματα. Μ' αυτά τα κριτήρια, επομένως, πρέπει να το αντιμετωπίσει η εργατική τάξη στη Γερμανία, συνολικά οι εργαζόμενοι στην Ευρώπη και παντού.