Με το λαο κυριαρχο μπορει να αξιοποιηθουν προς οφελος του ολες οι παραγωγικες δυνατοτητες*

Για το αν μπορεί η Ελλάδα να αντεπεξέλθει βγαίνοντας από την ΕΕ, αφού «δεν είναι αυτάρκης» και βρίσκεται σε «ένα περιβάλλον που δεν είναι φιλικό».

Θα σας πω το εξής: Συζητώντας και έχοντας διεθνείς επαφές, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και του εργατικού κομμουνιστικού κινήματος, γιατί υπάρχουν και ο διεθνισμός και οι σχέσεις με άλλα κόμματα και με άλλα κινήματα, αυτό το ερώτημα και αυτή τη δυσκολία την επαναλαμβάνουν στους εργαζόμενους και στα κινήματα και σε άλλες χώρες. Μου λέγανε στην Τουρκία, για παράδειγμα, ένα βασικό ερώτημα σε ό,τι κινητοποιήσεις κάνει το εργατικό κίνημα, το λαϊκό κίνημα, το ΚΚ, άλλα κόμματα, είναι αυτό: «Είμαστε σε μια περιοχή τέτοια, δεν έχουμε δυνατότητες, πού θα πάμε, πρέπει να βρούμε συμμάχους, γι' αυτό πότε πάμε με τη Ρωσία πότε με τη Γερμανία, την ΕΕ και λοιπά, θα πρέπει να σκεφτούμε τα ζητήματα, έχουμε εχθρούς, η Ελλάδα αυτό, την Κύπρο μάς την έχουν πάρει», λένε εκεί, με τα δικά τους επιχειρήματα και πάει λέγοντας. Στη Γαλλία, μου λέγανε, τώρα με τις κινητοποιήσεις, εκατομμύρια κόσμος βγαίνει στους δρόμους ενάντια στην πολιτική του Μακρόν, όπως και πριν ενάντια στον προηγούμενο, τους λένε: «Τι θα κάνουμε, είμαστε μέσα στην ΕΕ, θέλουμε συμμάχους, δεν υπάρχει προοπτική, η διεθνής κατάσταση είναι αρνητική για τα λαϊκά κινήματα, δε θα έχουμε άλλους συμμάχους». Το ίδιο στην Ισπανία, το ίδιο στην Πορτογαλία, το ίδιο σε όλες τις χώρες του κόσμου. Μήπως, λοιπόν, πρέπει να σκεφτούμε όλοι οι λαοί, και εδώ στην Ελλάδα - γιατί εμείς απευθυνόμαστε στον ελληνικό λαό - ότι πρέπει να ξεκινήσουμε από το γεγονός τι είναι απαραίτητο να γίνει για να μπορεί αυτός ο λαός πραγματικά να έρθει στην εξουσία, να είναι κυρίαρχος, πέστε το ο καθένας με όποια λέξη θέλετε. Δεν υπάρχουν αντικειμενικά οι δυνατότητες; Μπορεί, λέτε, να μην έχουμε τώρα παραγωγή αγροτικών προϊόντων, όμως αντικειμενικά δεν έχουμε πλούτο που μπορούμε να τον παράξουμε στις καλλιέργειες; Κανείς δεν απαντά αρνητικά. Ολοι λένε ότι έχουμε τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες. Και στην αγροτική οικονομία, και στη βιομηχανία, και στον ορυκτό πλούτο, που λέγαμε πριν. Και ναυτιλία έχουμε, και καλές κλιματολογικές συνθήκες. Αρα, λοιπόν, αυτός ο πλούτος πρέπει να αξιοποιηθεί. Αρα, μπορεί να είμαστε καταρχήν αυτάρκεις.

Δεύτερον, αφού θα γίνει αυτή η πορεία πώς προεξοφλούμε ότι και οι διπλανοί λαοί, και οι λαοί παραπέρα οι υπόλοιποι της Ευρώπης, θα κάθονται ακούνητοι και αμίλητοι και θα πηγαίνουν στο παρελθόν και δεν θα ακολουθούν κι αυτοί έναν ίδιο δρόμο, που θα ακολουθήσει κάποια στιγμή ο ελληνικός λαός; Ετσι, θα φωτιστεί; Μόνο του θα ανέβει το κίνημα; Εμείς πιστεύουμε ότι τέτοιες διεργασίες όταν ωριμάζουν κι όταν αποφασίζονται, και με αυτά που λέμε τώρα αλλά και με την καθημερινή πάλη μας, ωριμάζουν και διαδικασίες σε άλλες χώρες. Το ερώτημα, δηλαδή, είναι προς ποια κατεύθυνση θα το απαντήσει ο λαός, ο κάθε λαός. Και τότε θα βρεθούν και σύμμαχοι, βρίσκονται σύμμαχοι, δε θα 'ναι κανείς απομονωμένος, ιδιαίτερα τη σημερινή εποχή, ακόμα και μια οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να έχει σχέσεις με άλλες χώρες του κόσμου. Οχι όμως σχέσεις ανισοτιμίας, έτσι όπως είναι οι σχέσεις στην ΕΕ, ανισομετρίας, όπου το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, όπου η καπιταλιστική εκμετάλλευση είναι νόμος κι ο εργάτης, είτε ο Ελληνας είτε ο Ισπανός είτε ο Ιταλός είτε ο Πορτογάλος, είναι κάτω από το βούρδουλα του καπιταλιστή. Αλλά με επιχειρήσεις που θα είναι κοινωνικοποιημένες, που θα ανήκουν στους εργαζόμενους, θα αποφασίζουν για την παραγωγή, ενταγμένες σε ένα κεντρικό σχέδιο της οικονομίας από μια λαϊκή εξουσία. Αρα, λοιπόν, αυτό το συνολικό πλαίσιο πρέπει να δούμε και να μη μείνουμε στα δεδομένα, γιατί μένοντας σε αυτά που υπήρχαν δε θα άλλαζε ποτέ τίποτα. Ετσι έλεγαν και το Μεσαίωνα, στη φεουδαρχία. «Εδώ είναι οι φεουδάρχες, εδώ είναι ο τσάρος, δε φεύγει ποτέ, εδώ είναι ο βασιλιάς, δε φεύγει ποτέ, δεν αλλάζει, τώρα είναι η χούντα, δε φεύγει ποτέ», λέγανε τα πρώτα χρόνια. Αυτά αλλάζουν. Οι κοινωνικές διεργασίες είναι που πρέπει να επιταχυνθούν. Τα εργατικά - λαϊκά κινήματα είναι που πρέπει να ανασκουμπωθούν. Και στα πλαίσια αυτά έχουμε κι εμείς μεράδι ευθύνης, το οποίο αναλαμβάνουμε.

Και σε αυτήν την κατεύθυνση θέλουμε πιο δραστήρια να δουλέψουμε και να παλέψουμε το επόμενο διάστημα. Αλλωστε, μην ξεχνάμε ότι φέτος γιορτάζουμε και τα 100 χρόνια από μια μεγάλη Επανάσταση, τη Σοσιαλιστική Επανάσταση στη Ρωσία, που άσχετα από την κατάληξή της, που ο καθένας μπορεί να έχει τις εκτιμήσεις του - κι εμείς έχουμε εκτιμήσει αδυναμίες, ελλείψεις, λάθη - όμως έφερε πολλά στην ανθρωπότητα και δείχνει ότι οι λαοί μπορούν, ακόμα κι όταν ο συσχετισμός είναι συνολικά σε βάρος τους, όταν δεν υπάρχει καμιά άλλη χώρα στον κόσμο. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Ισως σε μια άλλη συνέντευξη Τύπου, σε μια άλλη συνάντηση, άλλωστε θα κάνουμε εκδηλώσεις. Αύριο (σ.σ. χτες) στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» που γίνεται και εδώ στη Θεσσαλονίκη, στο στρατόπεδο «Παύλου Μελά», και η κεντρική ομιλία, συνολικά οι εκδηλώσεις είναι αφιερωμένες εκτός των άλλων και σε αυτό το ζήτημα.

*Ερωτήσεις και απαντήσεις σχετικά με τις θέσεις και την πολιτική του ΚΚΕ, που απασχόλησαν τη συζήτηση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με τους δημοσιογράφους στη συνέντευξη Τύπου στην 82η ΔΕΘ.