Το Προσφυγικό ως "ευκαιρία" και πρόσχημα ...

Με αναφορές σε όλο το αντιδραστικό νομικό οπλοστάσιο που η ΕΕ έχει στα χέρια της για να ανοιγοκλείνει την κάνουλα των μεταναστευτικών ροών ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, με το βλέμμα στραμμένο σε Αφρική και Μέση Ανατολή και με άκρατο κυνισμό, το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, που συνεδρίασε την περασμένη Δευτέρα, ανάμεσα στα υπόλοιπα που συζήτησε, εξέτασε και το πώς θα εκμεταλλευτεί την προσφυγική κρίση ως πρόσχημα για το ξεδίπλωμα των αντιδραστικών σχεδίων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων εντός κι εκτός συνόρων, στον ανταγωνισμό τους με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ως συμπλήρωμα στην προσπάθεια για την καπιταλιστική ανάκαμψη που «αγκομαχά».

Οι υπουργοί, αφού πρώτα αναφέρονται στην «αυξανόμενη αποσταθεροποίηση στη Νοτιοανατολική γειτονιά της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τον αυξανόμενο αριθμό των ανθρώπων που προσπαθούν να εισέλθουν στην ΕΕ», κάνουν λόγο για εντατικοποίηση των προσπαθειών «για να εγκαθιδρύσουν μία αποτελεσματική, ανθρωπιστική και ασφαλή ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική». Το τι αφορά βέβαια αυτή η... ανθρωπιστική μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, φαίνεται στις προτάσεις του Συμβουλίου που αφορούν την επιτάχυνση των έως τώρα ενεργειών της ΕΕ, που έχουν μετατρέψει τη Μεσόγειο σε θάλασσα νεκρών και εγκλωβίζουν κατά χιλιάδες στη χώρα μας τους κατατρεγμένους από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Επιπλέον, το Συμβούλιο προτείνει νέα μέτρα θωράκισης των εξωτερικών συνόρων της Ενωσης, ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής με τη χρήση και νέων τεχνολογιών, επιτάχυνση των διαδικασιών επαναπροώθησης των μεταναστών στις χώρες προέλευσης κ.ο.κ.

Το «ζουμί», βεβαίως, είναι αλλού. Συγκεκριμένα, στο ότι το Συμβούλιο, με πρόσχημα πως «η αντιμετώπιση στις αιτίες της μετανάστευσης απαιτεί μια ευρύτερη προσέγγιση και ισχυρή συνεργασία με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης», υποστηρίζει πως «επιδιώκει να αντιμετωπιστούν οι λόγοι που κάνουν τους ανθρώπους να τρέπονται σε φυγή, συμπεριλαμβανομένων των πολεμικών συγκρούσεων, της πολιτικής και οικονομικής αστάθειας, των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της φτώχειας»!

Πρόκειται για την προκλητική «αποποίηση ευθυνών» για τις αιτίες που γεννούν την προσφυγιά, όπως οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις όπου πρωτοστατεί η ΕΕ, και ταυτόχρονα για την εξόφθαλμη κατασκευή επιπλέον προσχημάτων για τις επόμενες.

Καθόλου τυχαία, εξάλλου, στα κείμενα του Συμβουλίου γίνεται ειδική αναφορά στις αποστολές εκτός συνόρων στο πλαίσιο της «Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας» της λυκοσυμμαχίας, στρατιωτικές και πολιτικές αποστολές που ξεδιπλώνονται ήδη σε πάνω από 15 χώρες, από την Ουκρανία, τον Καύκασο και τα Βαλκάνια έως τη Μεσόγειο, το Μάλι, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και τη Σομαλία, για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Μάλιστα, η προώθηση αυτή των συμφερόντων της λυκοσυμμαχίας και οι κάθε λογής «επενδύσεις» των καπιταλιστών ντύνονται προκλητικά με το μανδύα της «ενίσχυσης της κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης στις χώρες προορισμού, για να δημιουργηθούν ευκαιρίες για δουλειές» για τους ξεριζωμένους πρόσφυγες και μετανάστες, όταν είναι πέρα από φανερό ότι είναι ο καπιταλιστικός δρόμος «ανάπτυξης» και οι αβυσσαλέες αντιθέσεις τις οποίες αυτός δημιουργεί, που οδηγούν ανάμεσα στα άλλα και στη μετανάστευση και την προσφυγιά εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.

Οι αναφορές αυτές αποκτούν, εξάλλου, άλλο νόημα αν τις δει κανείς συνδεδεμένες και με την ατζέντα των υπόλοιπων θεμάτων που συζητήθηκαν στο Συμβούλιο, όπως π.χ. το ζήτημα της πολιτικής Ενέργειας και της «ενεργειακής διπλωματίας» της ΕΕ. Εκεί όπου ανάμεσα σε άλλα σημειώνεται πως «το Συμβούλιο αναγνωρίζει ότι η έλλειψη ή η άνιση πρόσβαση σε Ενέργεια είναι μέρος των βασικών αιτιών που προκαλούν την παράτυπη μετανάστευση», κατασκευάζοντας, δηλαδή, ένα ακόμα πρόσχημα ώστε να ξεδιπλώσει τα σχέδια των ευρωπαϊκών μονοπωλίων για μπίζνες, ειδικά με τις αφρικανικές χώρες, όπου, σύμφωνα με τα όσα υπολογίζει στην απόφασή του το Συμβούλιο, το «ψητό» για τους ομίλους σε ό,τι αφορά την Ενέργεια έως το 2030 αγγίζει το 1 τρισ. ευρώ!

Την ίδια ώρα, το Συμβούλιο συνεχίζει να παρουσιάζει τις «ευκαιρίες» για την καπιταλιστική ανάκαμψη που προκύπτουν από την εκμετάλλευση των εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών που βρίσκονται στο έδαφος της ΕΕ, σημειώνοντας πως «η ΕΕ στοχεύει να προωθήσει την ενεργό συμβολή τους στην οικονομία και την κοινωνία των κρατών φιλοξενίας, μέσω νέων αναπτυξιακών προγραμμάτων» και υπογραμμίζοντας «την σπουδαιότητα της ενδυνάμωσης της σχέσης μεταξύ ανάπτυξης και ανθρωπιστικής βοήθειας» και «την αναγκαιότητα ισχυρής συνεργασίας μεταξύ της κοινωνίας των πολιτών και των ιδιωτικών φορέων» προς την παραπάνω κατεύθυνση.

Αν μη τι άλλο, όλα τα παραπάνω αποκαλύπτουν και το πώς το θέμα του Μεταναστευτικού εντάσσεται - ως ένας ακόμα κρίκος - στη μακριά και σύνθετη αλυσίδα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Αλλά και το πώς αξιοποιείται ως «ευκαιρία» και πρόσχημα για να ξεδιπλωθούν τα επικίνδυνα για τους λαούς ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Φ. Τ.