Από το "success" στο "true story" με το λαό σε μόνιμη χρεοκοπία

Η εικόνα της σύγκρουσης που προσπάθησαν να παρουσιάσουν τα επιτελεία των δυο κομμάτων, μετά τις ομιλίες του πρωθυπουργού και του Κυρ. Μητσοτάκη στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Αυτό που είδαν όσοι παρακολουθούσαν τη συζήτηση, ήταν ένα «πινγκ - πονγκ» κατηγοριών και αντεγκλήσεων για το ποιος μπορεί καλύτερα να υπηρετήσει τον κοινό στόχο της ανάκαμψης της οικονομίας, για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Σ' αυτόν ακριβώς το στόχο τέμνονται τα όσα καταλογίζει η ΝΔ στην κυβέρνηση ότι δεν κάνει ή ότι τα κάνει «άτολμα» και τα όσα καταγγέλλει η κυβέρνηση ότι έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τα οποία υπερασπίζεται σήμερα ο Κυρ. Μητσοτάκης. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση έπιασε το νήμα από εκεί που το άφησε η προηγούμενη σε ό,τι αφορά τις αναδιαρθρώσεις για το κεφάλαιο και τα αντιλαϊκά μέτρα, που είναι οι δύο όψεις της ίδιας πολιτικής.

Στόχος η "επιστροφή στην κανονικότητα"

Από αυτή τη σκοπιά, το «success story» της κυβέρνησης Σαμαρά, για το οποίο αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας του ο Κυρ. Μητσοτάκης, έδωσε επάξια τη σκυτάλη στο «true story» που τώρα λέει ότι οικοδομεί ο Αλ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του, προκαλώντας δικαιολογημένα συνειρμούς με όσα γράφονται και λέγονται αυτές τις μέρες. Οτι δηλαδή (τηρουμένων των αναλογιών) η οικονομία και το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα ξαναζούν μέρες του 2014, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά μοίραζε «κοινωνικά μερίσματα» και συζητούσε με την τότε τρόικα για «πιστοληπτική γραμμή στήριξης» χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ, που θα έβγαζε τη χώρα από τα μνημόνια και θα εξασφάλιζε ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

«Αυτό είναι το true story έναντι, βεβαίως, του success story που εσείς πανηγυρίζατε, χωρίς να έχετε πιάσει κανέναν στόχο όλο το προηγούμενο διάστημα», είπε χαρακτηριστικά ο Αλ. Τσίπρας στην ομιλία του και συνέχισε: «Τους επόμενους μήνες αναμένεται, με το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και τα μέτρα για το χρέος, η ένταξη και της χώρας μας στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Είναι ένα γεγονός που θα συμβάλλει στην αποκατάσταση της κανονικότητας, οδηγώντας και στη σταδιακή άρση όλων των περιορισμών στη μεταφορά κεφαλαίων».

Το πώς έφτασε η οικονομία «ένα βήμα από την απογείωση», όπως έλεγε πρόσφατα άλλο στέλεχος της κυβέρνησης, το ανέλυσε διεξοδικά ο πρωθυπουργός, απαριθμώντας τα χρηματοδοτικά εργαλεία που εξασφάλισε η κυβέρνηση για τους επιχειρηματικούς ομίλους, πολλά από τα οποία περιέχονται στον προϋπολογισμό και στον προηγούμενο επενδυτικό νόμο, και βέβαια τις αντιλαϊκές - αντεργατικές μεταρρυθμίσεις. Για τις οποίες ο Αλ. Τσίπρας επικαλέστηκε τον ΟΟΣΑ, αναφέροντας ότι ο ιμπεριαλιστικός Οργανισμός «κατέταξε την Ελλάδα πρώτη στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και αλλαγών για το 2015-2016».

Ορόσημο ναι, αλλά μόνο για το κεφάλαιο

Μ' αυτά και μ' αυτά και με το λαό χρεοκοπημένο, το 2017, σύμφωνα με τον Αλ. Τσίπρα, «θα είναι ένα έτος ορόσημο για την ελληνική οικονομία, ένα έτος ορόσημο για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Με το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης θα έχει άλλωστε ολοκληρωθεί το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος. Πιστεύω ότι αυτό είναι μια εθνική επιταγή, που πρέπει να την υπηρετήσουμε μέχρι τέλους. Και πιστεύω ότι αυτό συμμερίζεται (...) η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού».

Για τη ΝΔ, το σενάριο δεν απέχει πολύ απ' αυτό που περιγράφει ο πρωθυπουργός, αλλά προβλέπει την ίδια πρωταγωνιστή στη διαχείριση των υποθέσεων του κεφαλαίου. Αυτός είναι, άλλωστε, και ο λόγος για τον οποίο η ΝΔ ζητάει να γίνουν εκλογές, για να κλείσει «το κεφάλαιο του μεταπολιτευτικού λαϊκισμού οριστικά», σύμφωνα με τον Κυρ. Μητσοτάκη. Ωστόσο, όπως είπε ο ίδιος, «η Νέα Δημοκρατία στηρίζει κάθε προσπάθεια περαιτέρω απομείωσης του χρέους, όπως εξάλλου είχε συμφωνηθεί από τον Νοέμβριο 2012, αλλά αυτό δεν αρκεί από μόνο του».

Τι παραπάνω χρειάζεται; Μεταρρυθμίσεις! `Η, όπως λέει ο πρόεδρος της ΝΔ, «ένα συνεκτικό εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση (...) για να προσελκύσουμε επενδύσεις, να πάρει μπροστά η οικονομία, να δημιουργηθούν δουλειές». Χρειάζεται, λοιπόν, «πολιτική αλλαγή» και μια νέα κυβέρνηση, «η οποία θα υλοποιήσει με συνέπεια, αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα ένα τολμηρό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων εθνικής ιδιοκτησίας. Μεταρρυθμίσεις που θα πηγαίνουν πέρα και πάνω από τις δεσμεύσεις που εσείς έχετε αναλάβει στο τρίτο πρόγραμμα».

Με άλλα λόγια, η ΝΔ ζητάει να κυβερνήσει για να κάνει «αυτό που δύο χρόνια τώρα η κυβέρνηση δεν πρόσφερε στον τόπο», δηλαδή πιο τολμηρές μεταρρυθμίσεις για το κεφάλαιο. Αυτό είναι το «διαβατήριο» με το οποίο ζητάει να την εμπιστευτεί η αστική τάξη, που μέχρι στιγμής δείχνει να μην αμφισβητεί την ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να προωθήσει τα αναγκαία μέτρα, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή», τη συναίνεση και την ενσωμάτωση του λαού.

Χ.