"Πλυντήριο" στο Καστελόριζο ...

Βοηθάει στο να βγουν συμπεράσματα η κακόγουστη φιέστα, που έστησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στο Καστελόριζο με ντεκόρ τους ναζί της Χρυσής Αυγής. Από τη μια, είναι η προσπάθεια με ψευτολεονταρισμούς και πατριδοκαπηλία να κουκουλώσουν το γεγονός ότι είναι χωμένοι ως τα μπούνια σε επικίνδυνα για τους λαούς, και τον ελληνικό, ιμπεριαλιστικά σχέδια και ανταγωνισμούς στην περιοχή, που έχουν τη βούλα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Σχεδιασμοί και ανταγωνισμοί, που αντικειμενικά ανοίγουν ζητήματα σε σχέση με την αλλαγή συνόρων, που τροφοδοτούν την προκλητικότητα της τουρκικής αστικής τάξης. Ενώ διεξάγονται σύνθετα παζάρια που ανακατεύουν ελληνοτουρκικές σχέσεις και τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Δεν είναι λίγο, άλλωστε, να παίρνεις καθημερινά τα εύσημα από τον ιδιαίτερα δραστήριο πρέσβη των ΗΠΑ στη χώρα που δεν έχει σταματήσει να επαναλαμβάνει τον ενθουσιασμό του για το «good job» της κυβέρνησης, λόγω του ότι η Ελλάδα είναι παράγοντας σταθερότητας για τα συμφέροντα της ατλαντικής λυκοσυμμαχίας. Από την άλλη, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο ότι όλο αυτό το σκηνικό ουσιαστικά λειτούργησε ως ένα ωραιότατο πλυντήριο για τους ναζιστές της ΧΑ, που φωτογραφήθηκαν πλάι πλάι με τους υπουργούς και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.

Η συγκυρία που γίνεται κάτι τέτοιο, δεν μπορεί επίσης να περάσει απαρατήρητη, όταν δηλαδή η κυβέρνηση πρωτοστατεί και «τρέχει» τα ιμπεριαλιστικά σχέδια που προαναφέραμε.

Βεβαίως, δεν είναι πρώτη φορά που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «παίζει» παιχνίδια με τους ναζί της ΧΑ. Θυμίζουμε τη στάση που κράτησαν η κυβέρνηση και τα στελέχη της απέναντι στη ναζιστική οργάνωση από την πρώτη στιγμή που αναδείχθηκε, τις ιδιαίτερες «ευαισθησίες» για την παρουσία των υπόδικων ναζιστών στη Βουλή, τους χαριεντισμούς κ.ά. Αλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τον ίδιο δρόμο είχαν ακολουθήσει κατά καιρούς και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, και η ΝΔ, που σήμερα αξιοποιεί το γεγονός αυτό για να χτυπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι ανταλλαγές φωτογραφιών ανάμεσά τους και τα αλληλοκαρφώματα για το ποιος συνομίλησε ή συνομιλεί με τους ναζί, είναι επίσης μια απόδειξη. Επιβεβαιώνεται, ακόμα μια φορά, ότι τα κόμματα του κεφαλαίου σε όλες τους τις εκδοχές δεν τα χωρίζει καμιά άβυσσος, παρά τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές τους. Οτι από τη σκοπιά του αστικού πολιτικού συστήματος και της αστικής τάξης, συνολικά παραμένει ο στόχος της αναμόρφωσης του ναζιστικού κόμματος σε μια εφεδρεία «πολλαπλών χρήσεων», ιδιαίτερα σε συνθήκες που οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις. Φαίνεται, επίσης, ότι οι κατά τ' άλλα «αντισυστημικοί» και «σκληροί πατριώτες» της ΧΑ δεν έχουν κανένα πρόβλημα να γίνονται ντεκόρ αυτών των πολιτικών δυνάμεων που προωθούν με σταθερότητα τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, γιατί τελικά, παρά τις δημαγωγικές κορόνες τους, δηλώνουν «παρών» στα προσκλητήρια της αστικής τάξης, έτοιμοι για κάθε βρωμοδουλειά.

Ολα αυτά πρέπει να τα πάρουν πολύ σοβαρά υπόψη τους οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα. Η πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, στις επικίνδυνες εξελίξεις σε Κύπρο, Αιγαίο, στις οποίες συμβάλλει η κυβέρνηση με την πολιτική της, πρέπει να συνδυαστεί με την αποκάλυψη και την απομόνωση του ναζιστικού μορφώματος.

Κ.