Δυναμώνει η φοροληστεία του λαού

Με τις δόσεις για τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ στη λαϊκή στέγη και τη μικρή ακίνητη περιουσία, καθώς και με τα τέλη κυκλοφορίας οχημάτων, «κλείνει» ο κρατικός προϋπολογισμός του 2016, στη διάρκεια του οποίου η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχώρησε σε σειρά νομοθετικών παρεμβάσεων με κατεύθυνση την περαιτέρω ενίσχυση της φοροληστείας απέναντι στο λαϊκό εισόδημα.

«Τα έργα και οι ημέρες» της σημερινής κυβέρνησης περιλαμβάνουν τη μείωση του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς - συνταξιούχους, την αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ (24% από 23%) και μάλιστα σε συνδυασμό με τις μετατάξεις εμπορευμάτων μαζικής κατανάλωσης στον υψηλό συντελεστή, την εκτίναξη του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης της λαϊκής οικογένειας και μια σειρά από άλλες αντιλαϊκές παρεμβάσεις στο μέτωπο της φοροληστείας. Σε αυτό το πλαίσιο, τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού για το 2016 αναμένεται να «φουσκώσουν» τις επόμενες μέρες κατά περίπου 1,1 δισ. ευρώ από τα τέλη κυκλοφορίας οχημάτων, κατά 700 εκατ. ευρώ από την προτελευταία δόση του ΕΝΦΙΑ κ.ά.

Η απόδοση των συγκεκριμένων μέτρων για το κρατικό ταμείο φτάνει στα 3,6 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση και είναι ισόποσα μοιρασμένη (από 1,8 δισ.) σε άμεσους και έμμεσους φόρους και άλλα χαράτσια. Αποτελεί τμήμα της αντιλαϊκής επίθεσης, σε συνέχεια των μέτρων που προηγήθηκαν στο πλαίσιο και των τριών μνημονίων, αλλά και ενόψει της φουρνιάς που θα ακολουθήσει, είτε σε περίπτωση «επιτυχίας» των αντιλαϊκών στόχων είτε και σε περίπτωση «αποκλίσεων» ή άλλων «αστοχιών». Είναι καθαρό πως πρόκειται για παρεμβάσεις μόνιμου χαρακτήρα, τόσο στο έδαφος του 3ου μνημονίου, όσο και πέραν αυτού, με στόχο τη μόνιμη «παραγωγή» των αιματοβαμμένων πρωτογενών πλεονασμάτων, στο 3,5% του ΑΕΠ και μάλιστα σε μακροπρόθεσμη περίοδο.

Η αντιλαϊκή επίθεση έχει και συνέχεια, αρχής γενομένης από την 1η Γενάρη 2017. Μεταξύ άλλων, διογκώνονται οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης ή επιβάλλονται νέοι σε εμπορεύματα μαζικής κατανάλωσης, όπως στις βενζίνες και τα καύσιμα κίνησης, στη σταθερή τηλεφωνία, στον καφέ, στα τσιγάρα κ.α.

Την ίδια ώρα, σφίγγει ακόμη περισσότερο η «θηλιά» γύρω από τις ληξιπρόθεσμες «οφειλές» λαϊκών νοικοκυριών προς τον κρατικό φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Σε αυτό το πλαίσιο, από την 1η Γενάρη 2017 η ρύθμιση των 100 μηνιαίων δόσεων για την αποπληρωμή θα χάνεται σε περίπτωση οποιασδήποτε καθυστέρησης εξόφλησης νέων οφειλών, εάν δεν έχει παρέλθει εξάμηνο από την προηγούμενη καθυστέρηση εξόφλησης. Ουσιαστικά, από την Πρωτοχρονιά, η διορία των 15 ημερών που ισχύει σήμερα, μηδενίζεται και πλέον τα λαϊκά νοικοκυριά - «οφειλέτες» σε περίπτωση «καθυστέρησης», ακόμη και για μία μέρα, θα χάνουν τη ρύθμιση των «100 δόσεων», ενώ το σύνολο της υπολειπόμενης οφειλής θα γίνεται ληξιπρόθεσμο και απαιτητό...

Σε αυτό το φόντο, οι κατασχέσεις μισθών και συντάξεων, οι πλειστηριασμοί και άλλα μέτρα «αναγκαστικής εκτέλεσης» θα πάρουν το επόμενο διάστημα ακόμη μαζικότερες διαστάσεις. Και βέβαια, για να βελτιώσει την «εισπραξιμότητα» το κράτος, στοχεύει στη συγκέντρωση νέων και ληξιπρόθεσμων «οφειλών» από τα λαϊκά νοικοκυριά και όχι βέβαια στην πάταξη της επίσημης φοροδιαφυγής, στην οποία επιδίδεται αδιάλειπτα το εγχώριο κεφάλαιο. Μάλιστα, με νομοθετική ρύθμιση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει προβλεφθεί η καρατόμηση του ακατάσχετου ορίου μισθών, συντάξεων και ασφαλιστικών βοηθημάτων, από τα 1.500 στα 1.000 ευρώ.

Το μέτωπο της φοροληστείας του λαού συνδυάζεται με τη διαρκή συμπίεση των κρατικών κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη ακόμη και στοιχειωδών αναγκών της λαϊκής οικογένειας, με γνώμονα την εμφάνιση των λεγόμενων «πρωτογενών πλεονασμάτων».

Ολα τα παραπάνω αποτυπώνουν την εκτεταμένη αναδιανομή εισοδημάτων σε βάρος της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, με κατεύθυνση τις προτεραιότητες και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Την ίδια ώρα, όπως ρητά και κατηγορηματικά διαβεβαιώνεται με την επιστολή Τσακαλώτου προς τους «θεσμούς» της Ευρωζώνης, το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων και των τριών μνημονίων θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα και επαναλαμβανόμενη απόδοση.

Επιπλέον, πρόβλεψη του κρατικού προϋπολογισμού για ρυθμό ανάκαμψης 2,7% το 2017 συνοδεύεται από το διπλασιασμό του ύψους των αντιλαϊκών μέτρων, με την περαιτέρω απογείωση των φόρων και των άλλων χαρατσιών σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ταυτόχρονα βέβαια με το νέο μπαράζ δραστικών περικοπών στα κονδύλια για την κάλυψη ζωτικών λαϊκών αναγκών, όπως για συντάξεις, Πρόνοια κ.ά.

Η φοροληστεία του λαϊκού εισοδήματος είναι έκφραση της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης για λογαριασμό του κεφαλαίου. Συνοδεύει τα μέτρα μείωσης των μισθών και των συντάξεων, αλλά και τις ρυθμίσεις που συνεχίζουν να περνάνε σωρηδόν απ' τη Βουλή για διευκόλυνση της επιχειρηματικής δράσης, παράλληλα με τα χρηματοδοτικά εργαλεία που προσφέρει το κράτος στους ομίλους για τα επενδυτικά τους σχέδια. Σε τελική ανάλυση, η φοροαφαίμαξη του λαού είναι «εκ των ων ουκ άνευ» για το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, επαληθεύοντας ότι αυτή δεν ωφελεί τα λαϊκά στρώματα, αλλά αντίθετα προϋποθέτει την παραπέρα φτωχοποίησή τους.

Α. Σ.