Οι "λομπίστες" και το πραγματικό πρόβλημα

Την περασμένη βδομάδα, οι ευρωβουλευτές κλήθηκαν να τοποθετηθούν για την «τροπολογία 315», στο πλαίσιο της αναθεώρησης του Κανονισμού του Κοινοβουλίου, σύμφωνα με την οποία «οι βουλευτές θα πρέπει να δημοσιοποιούν ηλεκτρονικά όλες τις προγραμματισμένες συναντήσεις με εκπροσώπους συμφερόντων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Μητρώου Διαφάνειας. Tο προεδρείο παρέχει την απαιτούμενη υποδομή στην ιστοσελίδα του Κοινοβουλίου». Η τροπολογία αυτή παρουσιάστηκε, δε, με τα γνωστά περί «διαφάνειας» και «κάθαρσης».

Η τροπολογία συγκέντρωσε 319 ψήφους υπέρ, έναντι 274, αλλά όχι την απαιτούμενη απόλυτη πλειοψηφία και συνεπώς απορρίφθηκε. Πώς ψήφισαν οι Ελληνες ευρωβουλευτές; Το ΚΚΕ υπερψήφισε, αναδεικνύοντας παράλληλα με την τοποθέτηση των ευρωβουλευτών του όλο το αντιδραστικό περιεχόμενο της αναθεώρησης του κανονισμού του Ευρωκοινοβουλίου. Αποχή έκανε ο Νίκος Ανδρουλάκης (ΠΑΣΟΚ). Καταψήφισαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ και της αυτοπαρουσιαζόμενης «αντισυστημικής» Χρυσής Αυγής...

Για να γίνει αντιληπτό περί τίνος πρόκειται, να σημειώσουμε ότι εντός της ΕΕ και των οργάνων της δραστηριοποιούνται και τα λεγόμενα «λόμπι». Πρόκειται για δίκτυα επιθετικής παρέμβασης του κεφαλαίου στους ευρωενωσιακούς, αλλά και σε κρατικούς μηχανισμούς, για την άσκηση «πίεσης», ώστε τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων να αποτυπώνονται άμεσα και στη νομοθεσία της ΕΕ (κανονισμοί, οδηγίες, αποφάσεις κ.λπ.). Τα «λόμπι» διαθέτουν υποδομές, πολυάριθμο και παχυλά αμειβόμενο προσωπικό, που κρατάει επαφές με στελέχη των γραφείων των επιτρόπων, των υπουργικών γραφείων, τους ίδιους τους επιτρόπους και υπουργούς, με στελέχη πολιτικών ομάδων και κομμάτων, ευρωβουλευτές, τους πάντες δηλαδή που συμμετέχουν με οποιονδήποτε τρόπο και ιδιότητα στη διαμόρφωση νομοθεσίας, παρεμβαίνοντας ώστε να υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, συνδιαμορφώνοντας την ευρωενωσιακή νομοθεσία.

Μάλιστα, αποτελεί συνηθισμένη πρακτική, νομοθετικά κείμενα - οδηγίες και συγκεκριμένες διατυπώσεις γραμμένες ολόκληρες από τα διάφορα «λόμπι» να υπογράφονται και να κατατίθενται αυτολεξεί σαν τροπολογίες στο Ευρωκοινοβούλιο από δεκάδες ευρωβουλευτές. Σε αυτό το έδαφος, σαν φυσικό επακόλουθο, καλλιεργούνται και οι κάθε είδους συναλλαγές και η διαπλοκή, που υποτίθεται θα περιόριζε κάπως η συγκεκριμένη τροπολογία.

Αλλωστε, όπως έχει δείξει η αντίδραση της ΕΕ και σε άλλες υποθέσεις που ξέβρασε στη δημοσιότητα ο διεθνής καπιταλιστικός ανταγωνισμός το προηγούμενο διάστημα, οι κινήσεις αυτές στην πραγματικότητα έχουν πέρα από τον προπαγανδιστικό χαρακτήρα και βαθύτερες στοχεύσεις. Για παράδειγμα, το πολυδιαφημισμένο «Μητρώο της Διαφάνειας», η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την υποχρεωτική εγγραφή των «λόμπι» σε ένα «υποχρεωτικό Μητρώο Διαφάνειας», δήθεν για την «καταπολέμηση της διαφθοράς», όχι μόνο δεν εμπόδισε τη διαφθορά και τη διαπλοκή, αλλά αντίθετα οι «λομπίστες» των ομίλων απέκτησαν το «θεσμοθετημένο» δικαίωμα να αλωνίζουν ανενόχλητοι και «με τη βούλα του Μητρώου» στους διαδρόμους του Ευρωκοινοβουλίου και των άλλων οργάνων της ΕΕ.

Το πρόβλημα των εργαζομένων δεν είναι να ξέρουν αν, πότε, με ποιους και πόσες φορές συναντιούνται οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων με το πολιτικό τους προσωπικό, αλλά ότι το αστικό πολιτικό σύστημα, στο σύνολό του, στην ΕΕ και στα κράτη - μέλη της, είναι ταγμένο να υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και γι' αυτό ακριβώς τσακίζει τη ζωή και τα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού. Το πρόβλημα είναι αυτό που αποσκοπούν να αποκρύψουν τέτοιες προτάσεις, δηλαδή τα ταξικά συμφέροντα που υπηρετούν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της αστικής διαχείρισης στα κράτη - μέλη της.

Κ. - Ν.