Όλα τα παιδιά στην πίστα ... της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου

Ολα τα «καλά παιδιά», «παλαιά» που κυβέρνησαν για δεκαετίες αυτόν τον τόπο αλλά και τα «νέα» που διδάχτηκαν μεθόδους από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, και με «νέα κόλπα», τα οποία προσιδιάζουν στο «αριστερό προσωπείο» που επιμένει να φορά, παρά το γεγονός ότι έχουν γίνει πάμπολλα «αποκαλυπτήρια», όλοι πιστοί εκτελεστές των πολιτικών υπέρ των μονοπωλίων της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, σέρνουν στην πίστα άλλη μια φορά το χορό του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής με αφορμή τη συζήτηση για την αγροτική παραγωγή, καθόλου τυχαία μπροστά στις νέες κινητοποιήσεις των αγροτών.

Χωρίς ντροπή λένε ότι νοιάζονται για τους αγρότες και κρύβουν επιμελώς ότι η αγροτική παραγωγή σήμερα υποτάσσεται στο συμφέρον του μεγαλέμπορου, του βιομήχανου, του τραπεζίτη και όχι τις διατροφικές ανάγκες του λαού.

Οι νέες διεθνείς συνθήκες του οξυμένου ανταγωνισμού καθιστούν αναγκαία την επιτάχυνση της δημιουργίας μεγάλων καπιταλιστικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων τη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια.

Ξεχνούν να πουν ότι οι κυβερνήσεις τους όλα αυτά τα χρόνια εφάρμοσαν την ΚΑΠ με συνέπεια, καταστρέφοντας παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, ενώ σήμερα με τη νέα ΚΑΠ (2014-2020), παίρνουν και πρόσθετα ενισχυτικά μέτρα με στόχο την κυριαρχία των μεγάλων αγροτών.

Κουβέντα για το ότι κάθε φορά που αναθεωρείται η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) -και αυτό συμβαίνει περίπου κάθε 7 χρόνια- ενισχύει τα μέτρα με τα οποία επιδιώκει το στρατηγικό στόχο της συγκεντροποίησης και κερδοφορίας των μεγάλων καπιταλιστικών αγροτικών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα, την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των μικρομεσαίων αγροτών των οποίων η αγωνία επιβίωσης αποτυπώνεται και στα αιτήματά τους που σχετίζονται με το υψηλό κόστος παραγωγής, τα πολλά χαράτσια, ώστε πολλοί από αυτούς να οδηγούνται στην καταστροφή, δηλαδή στην πώληση της μικροϊδιοκτησίας τους ή στην κατάσχεσή της από τις τράπεζες και το Δημόσιο.

Οι μικρομεσαίοι αγρότες, όπως συνολικά οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, όχι απλώς θίγονται, αλλά έχουν σφαγιαστεί από την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται διαχρονικά από τις αστικές κυβερνήσεις και την ΕΕ. 

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η κοινωνική - λαϊκή συμμαχία και η ρήξη με την ΕΕ των μονοπωλίων, την εξουσία, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου είναι η λύση. Είναι ο δρόμος για ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής με κοινωνικοποίηση της γης και όλων των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με εξουσία της εργατικής τάξης που οργανώνει τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό έλεγχο, με στόχο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Κάλι Καρά