Σπρωγμένο ρολόι ...

Μες στην παγερή Ευρώπη, όπου και τα φασιστόφιδα επελαύνουν ντυμένα σοβαροί κι ανησυχούντες πολιτικοί που κόπτονται για το... έθνος τους, με τους λαούς αδρανοποιημένους κι εγκλωβισμένους σε θηριώδεις στατιστικούς υπολογισμούς, υποχωρεί επισήμως η συλλογική νοημοσύνη. Πυρηνικοί επιστήμονες (σοβαροί και νομπελίστες, όπως θέλει η μαύρη κυκλοφορούσα «είδηση», χωρίς ονόματα βεβαίως βεβαίως) γυρνάνε, λέει, το ρολόι της συντέλειας του κόσμου τριάντα δευτερόλεπτα εγγύτερα στο τέλος του. Αν δεν είχε στρατηγική σημασία για τη χειραγώγηση των μαζών μια τόσο φαιδροσόβαρη «επιστημονική» είδηση, θα πέρναγε για τρολιά από τους δήθεν ψαγμένους διανοούμενους του διαδικτύου. Φευ, επειδή την ώρα που κάποιοι διαφημίζουν την ικανότητά τους να καθορίζουν τη ροή του χρόνου και της φθοράς, συμπυκνώνοντας το χρόνο σ' εκείνο το σημείο που βολεύει την κυρίαρχη παγκόσμια τάξη των μονοπωλίων γενικώς, αλλά και ειδικώς στο επίπεδο της πυρηνικής ισχύος, ας δούμε τι κρύβεται κάτω από το εμπόριο τρόμου της «Μενγκελικής» επικοινωνίας.

Κατά πρώτον, επελέγη για μια τέτοια ανακοίνωση επιφανούς σκοταδισμού η άμεση μετεκλογική του Τραμπ περίοδος. Πασπαλισμένη με κάτι από βορειοκορεατικό βολικό αντικομμουνισμό, που χρόνια τώρα και με επίμονα ψυχιατρικό λεξιλόγιο ντύνεται «γραφικός παγκόσμιος τρόμος», χαλαρώνει τις αντιστάσεις της απλής, κοινής λογικής, στο επίπεδο όπου όλα επιτρέπονται δήθεν στις μάζες, αλλά κυρίως και όλα εναντίον τους. Απλοϊκά αλλά αποτελεσματικότατα, η δεισιδαιμονία της πιθανολόγησης γίνεται Αποκάλυψη του Πυρηνικού Ιωάννη, και με κατάλληλα μέσα και προβοκατόρικες αφορμές, τα διάφορα δυτικά κι ανατολικά «τζιχάντια» περίπου νομιμοποιούνται να ξεσαλώνουν ενόψει συντέλειας. Το νέο θεοκρατικό παπαδαριό μπορεί να ευλογάει τα διάφορα «τείχη» εν ονόματι του εγκλεισμού των μαζών σε «ασφαλείς» κιβωτούς, εκεί όπου θα πωλείται σε πανάκριβες τιμές η δυνατότητα να κοιτάς άφοβα το μολυσμένο ουρανό, ελπίζοντας ότι πριν από το μανιτάρι, θα δεις τους αγγέλους που θα σου επιτρέψουν να ζεις για να εργάζεσαι και να πεθαίνεις «φυσιολογικά» στα Αουσβιτς του δικού σου επιχειρηματικού παράδεισου.

Η βαρβαρότητα κυριαρχεί ευκολότερα στο πεδίο της άγνοιας, κι ο Μεσαίωνας γίνεται, με τη βοήθεια της επιστήμης πάντα, μια μοδάτη αναβίωση, κάτι σαν αξιοθέατο συνεχές κρεματόριο σάρκας και συνείδησης, ατομικής και συλλογικής. Ετσι, την ώρα που στις Βρυξέλλες δεκάδες Κομμουνιστικά Κόμματα ανέλυαν, εκτιμούσαν και τιμούσαν τα εκατόχρονα από την Οχτωβριανή, στο Συμβούλιο της Ευρώπης έμπαινε σε συζήτηση και ψηφοφορία η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης προσφύγων σε «τρίτες, εκτός Ευρώπης χώρες»! Και να θυμίσω ότι στο... θεσμό στήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κ.λπ. κ.λπ. συμμετέχουν 47 (συν πέντε κράτη - παρατηρητές του Συμβουλίου και τρία της Συνέλευσης, όπως το Κόσσοβο) χώρες, με εκλεγμένους βουλευτές στις πολιτικές τους αρένες. Βάλτε με το νου σας πού και πώς και πόσοι θα ξεβραστούν στα προσφυγικά Γκουαντάναμο του 21ου, πριν από τη συντέλεια. Αν μάλιστα γνώριζαν οι μάζες των πολιτών πως το Καζακστάν δε συμμετέχει στο Συμβούλιο της Ευρώπης επειδή είναι, λέει, διηπειρωτική χώρα (!) και το... Βατικανό για «θεϊκούς» λόγους, τότε γίνεται κατανοητό πόσο προσοδοφόρα για το κεφάλαιο είναι η επίδειξη φιλανθρωπικής επένδυσης. Εξυπνο το νεοναζιστικό κόλπο όπου Γης. Μετατρέπεις την Τελική Λύση των τότε ναζί, σε... Τελική Κρίση από τους τωρινούς... Αλλωστε, ο Ομπάμα απλώς δεν έκλεισε το Γκουαντάναμο το φανερό και σιώπησε για τα κρυφά σε φίλιες εκτός ΗΠΑ χώρες. Ενώ ο κακός Τραμπ τώρα διατυμπανίζει ότι θα ανοίξει όσα του χρειάζονται.

Η πασπαλισμένη μεταφυσικές φοβίες καταστολή απέναντι στην «τρομοκρατία» που χρηματοδοτήθηκε, σχεδιάστηκε, εξοπλίστηκε από τους θύτες για να το παίζουν θύματα, είναι πολλαπλασιαστής ισχύος των ιμπεριαλιστών. Για παράδειγμα, οι ελληνικές πτήσεις από και προς τη Γερμανία, στις πύλες των αεροδρομίων ελέγχονται ως τριτοκοσμικές εντός διαβόητης Σένγκεν. Κι εκεί που περιμένεις να επιβιβαστείς για Αθήνα, π.χ. στη Φρανκφούρτη, πλακώνουν καμιά δεκαριά Γερμανοί αστυνομικοί, ένστολοι και μη, κρατάνε μέσα στο αεροπλάνο που μόλις έχει φτάσει τους επιβάτες, τους ελέγχουν έναν έναν πριν βγουν, με φακούς κοιτάνε για πλαστές ταυτότητες, και αφού μπουζουριάσουν κάνα - δυο μελαψότερους, αρχίζει με την ίδια διαδικασία η επιβίβαση. Η εταιρεία ζητάει συγνώμη για την καθυστέρηση από μεγαφώνου, κι οι περισσότεροι ταξιδιώτες υπομονετικά, με το φόβο μπας κι αφορά σε βόμβα το πράμα, ψιθυρίζουν, «δεν πειράζει, για το καλό μας είναι»...

Σιγά σιγά και με αιματηρό μείγμα γουέστερν και σπαγγέτι γουέστερν, θα εμπεδωθεί κι «ο ρατσισμός, που είναι κακός, αλλά γίνεται καλός άμα αφορά στη ράτσα μας»... Πολλώ μάλλον λίγο πριν απ' του κόσμου τη συντέλεια, οπότε δεν έχει και πολλή σημασία η ιδεολογία κι η πολιτική. Ας γυρίσει το ρολόι πίσω, όπου να 'ναι, εκτός απ' το ...ερυθρό '17!

Λιάνα ΚΑΝΕΛΛΗ