Αμερικανιές ...

Μετά το ξέπλυμα της πολιτικής των Μνημονίων, της τρόικας, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, μετά το ξέπλυμα της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ την οποία η παρούσα κυβέρνηση συνεχίζει να εφαρμόζει με το εξόχως «αριστερό» επιχείρημα ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική», ο κ.Τσίπρας φρόντισε κατά την επίσκεψη του Μπάρακ Ομπάμα να διεκπεραιώσει και το ξέπλυμα της πολιτικής του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Η εικόνα της πρώτη φορά «Αριστεράς» να απαγορεύει διαδηλώσεις και μαζί με τους Γλίξμπουργκ να χειροκροτεί στο πρόσωπο του Ομπάμα τη συμβολή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη… δημοκρατία - και τούτα παραμονή του Πολυτεχνείου – μιλούν από μόνα τους. 

Ακούσαμε λοιπόν τον («αριστερό» πάντα…) Έλληνα πρωθυπουργό να απευθύνεται στον απερχόμενο Αμερικανό πρόεδρο δηλώνοντας ότι με τη θητεία του «άλλαξε η εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών σε ολόκληρο τον κόσμο». Περίεργη προσέγγιση αν σκεφτεί κανείς ότι κατά την θητεία Ομπάμα αυξήθηκε κατά κοντά 1 τρισ. δολάρια (!) από την προηγούμενη θητεία Μπους το ποσό που παραχωρήθηκε από το αμερικανικό κράτος στο στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα για να διεξάγει τις «απελευθερωτικές» επιχειρήσεις του ανά τον κόσμο.  

Ακούσαμε, επίσης, από τον κ.Τσίπρα ότι οι ΗΠΑ επί Ομπάμα ήταν μια χώρα που έσπευσε «να υπερασπιστεί τις αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας». Εξίσου περίεργη προσέγγιση αν ρίξει κανείς μια ματιά είτε στο Γκουαντανάμο – που παραμένει στη θέση του – είτε στη Συρία, στη Λιβύη και στη Μέση Ανατολή που στην προηγούμενη θέση τους βρίσκονται, πλέον, συντρίμμια, ή αν ρίξει μια ματιά στις στατιστικές των δολοφονημένων από μαύρων πολιτών από την αμερικανική αστυνομία στο εσωτερικό των ΗΠΑ…

Αυτού του είδους η αποτίμηση της θητείας Ομπάμα που επιχείρησε ο κ.Τσίπρας δεν αντέχει σε καμία κριτική. Δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, όπως την γνωρίζουν όχι μόνο οι κάτοικοι της Ελλάδας, αλλά οι κάτοικοι του πλανήτη Γη.

Θα ισχυρίζονταν κάποιοι ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός μπορεί να είπε και μια κουβέντα παραπάνω αφενός για τις ανάγκες της φιλοξενίας του υψηλού του καλεσμένου αφετέρου διότι έλαβε ως αντίδωρο τη βοήθεια του Ομπάμα στα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος.

Αλλά μετά το ταξίδι Ομπάμα κατά το οποίο ήλθε, εξυμνήθηκε και απήλθε, εκείνο το οποίο απέμεινε για τα ελληνικού λεγόμενου ενδιαφέροντος θέματα ήταν τα κυβερνητική πανηγύρια. Που, όμως και για να το πούμε ευγενικά, είναι για τα πανηγύρια…

Εκείνο που έμεινε από το ταξίδι του Ομπάμα, όπως σημειώσαμε και στη Realnews, είναι:

α. Η ΝΑΤΟική επικυριαρχία με την δεδηλωμένη πρόθεση του κ.Τσίπρα για διατήρηση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στο Αιγαίο. Είστε παράδειγμα προς μίμηση που παρέχεται το 2% του ΑΕΠ σας στο ΝΑΤΟικό ταμείο, συνεχάρη τον κ.Τσίπρα ο Ομπάμα. Πράγματι. Η Ελλάδα των Παπανδρέου, Σαμαρά, Βενιζέλου και τώρα Τσίπρα, την τελευταία 7ετία των μειώσεων μισθών και συντάξεων, έχει προσφέρει στο ΝΑΤΟ «συμμαχικά» λύτρα που ξεπερνούν τα 30 δισ. ευρώ!

β. Το καθεστώς διαμόρφωσης των διεθνών σχέσεων της χώρας με πυξίδα το «ανήκομεν εις την Δύσιν». Είναι ενδεικτικά τα «εύγε» του Ομπάμα για τη συμμετοχή της Ελλάδας στις κυρώσεις κατά Ρωσίας, αλλά και τα χειροκροτήματα του ακροατηρίου όταν ο Ομπάμα εκθείαζε την πολιτική των ΗΠΑ στην Ουκρανία, εκεί όπου η υφυπουργός επί των Εξωτερικών του, η κυρία Νούλαντ, ανέλαβε την προώθηση των ναζί στην διακυβέρνηση της χώρας…

γ. Οι τουρκικές και κάθε λογής υποδαυλισμένες από τις ΗΠΑ προκλήσεις και κινήσεις κατά της Ελλάδας. Η σιωπή του Ομπάμα για τη Συνθήκη της Λοζάνης και τα προβλήματα με την ΠΓΔΜ (σσ: την αναγνωρισμένη από τις ΗΠΑ σαν «Μακεδονία»), αλλά και η επιμονή του για την «επίλυση» του Κυπριακού με όρους ξαναζεσταμένου σχεδίου Ανάν, ήταν χαρακτηριστικά.

Σε ό,τι αφορά τώρα στο θέμα του χρέους, οι δηλώσεις Σόιμπλε ενώσω ο Ομπάμα βρισκόταν στην Αθήνα, αλλά και οι δηλώσεις Ομπάμα αμέσως κατά την άφιξή του στο Βερολίνο – εκεί όπου έπλεξε το εγκώμιο της Μέρκελ της οποίας δήλωσε… ψηφοφόρος και φανατικός οπαδός - δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών:

Η όποια διευθέτησή του χρέος, όποτε και αν γίνει, προοιωνίζεται για τον ελληνικό λαό ένα νέο μνημόνιο, όπως κι αν αυτό ονομαστεί. Αυτό το γνωρίζουν πρώτα και κύρια οι εγχώριοι φίλοι του κ.Ομπάμα που δεν έπαυσαν να τον χειροκροτούν με πάθος ακόμα κι όταν αυτός τους προέτρεπε να επιταχύνουν τις «μεταρρυθμίσεις». Θυμίζουμε πως όταν ο οι ΗΠΑ μιλούν για «μεταρρυθμίσεις» δεν εννοούν τίποτα λιγότερο απ’ ό,τι εννοεί το ΔΝΤ…

Εκείνο, επομένως, που θα απομείνει να θυμίζει στον ιστορικό του μέλλοντος την επίσκεψη Ομπάμα στην Αθήνα, πέραν του κόστους της όπως αυτό θα αποτυπωθεί πολύ σύντομα στα ζητήματα της οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής, δεν είναι παρά οι… αναξιοπρεπείς αμερικανιές στις οποίες επιδόθηκε το καθεστωτικό πολιτικό σύστημα της χώρας. 

Αμερικανιές όπως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ξεροσταλιάζει για μια κατ’ ιδίαν συνομιλία… ενός λεπτού με τον απερχόμενο πλανητάρχη, αμερικανιές όπως των Θεοδωράκη – Λεβέντη να διαμαρτύρονται γιατί δεν τους προσκάλεσαν στο δείπνο με τον Ομπάμα, ή αμερικανιές όπως αυτές: 

Νίκος Μπογιόπουλος