Ο καημός τους για την απεργία

Σε εξυπνακισμούς καταφεύγει η «Εφ.Συν.» σχολιάζοντας την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για την πορεία των διαπραγματεύσεων στα Εργασιακά, το ρόλο καθενός από τους εμπλεκόμενους και το κάλεσμά του για συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 8 Δεκέμβρη.

Ερμηνεύοντας καταπώς την βολεύει τη θέση του ΠΑΜΕ πως «τα μέτρα ουσιαστικά έχουν συμφωνηθεί», η εφημερίδα υποστηρίζει πως έτσι το ΠΑΜΕ «δεν αφήνει ούτε μια ελπίδα βελτίωσης της κατάστασης της εργατικής τάξης καθώς είναι όλα προσυμφωνημένα», για να αναρωτηθεί στη συνέχεια δήθεν με αφέλεια: «Τότε γιατί να κατέβει κανείς σε απεργία;».

Ο πραγματικός καημός της εφημερίδας, βέβαια, είναι άλλος και όχι η ερμηνεία των υποτιθέμενων - κατά τον συντάκτη - «αντιφάσεων» του ΠΑΜΕ:

Την ενοχλεί η ξεκάθαρη θέση του ΠΑΜΕ πως «τόσο η κυβέρνηση όσο και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι στην ίδια μεριά με τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες.

Η σημερινή κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες υλοποιούν τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων με νόμους και μνημόνια».

Με δεδομένα τα παραπάνω, οποιαδήποτε «ελπίδα» βελτίωσης της κατάστασης της εργατικής τάξης προϋποθέτει σύγκρουση των εργαζομένων με την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, διαχωρισμό από τους στόχους που προωθούν με την πολιτική τους, καμιά ανοχή στα αντιλαϊκά μέτρα που προσπαθούν να περάσουν με πυγμή, αλλά και ελιγμούς, επιθετική διεκδίκηση όσων έχουν χάσει οι εργαζόμενοι, οργάνωση με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να συμβάλει και η επιτυχία της απεργίας στις 8 Δεκέμβρη και αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο διάφοροι καλοθελητές προσπαθούν να την πολεμήσουν και να την υπονομεύσουν.