Χορτάσαμε ... δημοκρατία

Ο Αμερικανός Πρόεδρος, στην ομιλία του στο ίδρυμα «Στ. Νιάρχος» όντως «μνημείο», αλλά λαθροχειρίας, επιχείρησε να εμφανίσει τους στόχους των τμημάτων του κεφαλαίου που εκφράζει σαν το «απαύγασμα» της δημοκρατίας που στο τέλος θα επικρατήσει της αντίδρασης.

Οντως, πολλά έχει να επιδείξει η σύγχρονη αστική δημοκρατία. Με πρώτο απ' όλα την αγριότητα και το μίσος με το οποίο χτυπάει εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, για να υπερασπιστεί και να θωρακίσει την εξουσία του κεφαλαίου.

Αλήθεια, πόση δημοκρατία υπάρχει σήμερα για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα στους χώρους δουλειάς, στα κάτεργα της εργοδοσίας, στην αντιμετώπισή τους από το αστικό κράτος όταν κινητοποιούνται και διαδηλώνουν, όταν σκοτώνονται ή σακατεύονται πάνω στο μεροκάματα; Και μια τραγική ειρωνεία: Το ακροατήριο του Ομπάμα στο «Στ. Νιάρχος», ήταν στην πλειοψηφία τους επιφανείς εκπρόσωποι της ντόπιας αστικής τάξης, εν ενεργεία και εκκολαπτόμενα στελέχη επιχειρήσεων. Απ' αυτούς δηλαδή που αύριο θα κληθούν να ...εμπεδώσουν τη δημοκρατία στους χώρους δουλειάς και στο αστικό πολιτικό σύστημα.

Τι είναι οι απαγορεύσεις στη «δημοκρατική» Γαλλία, στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και σε τι διαφέρουν από τις απαγορεύσεις σε άλλα «αυταρχικά» καθεστώτα, που επιβάλλονται για τους ίδιους λόγους;

Η «αποθέωση» της δημοκρατίας με τη δίωξη των κομμουνιστών και των συμβόλων τους από τις χώρες της Βαλτικής και αντίστροφα η εξύμνηση των απογόνων των «Ες Ες» σ' αυτές τις χώρες, πόσο απέχει από τις διώξεις που γνώρισε το κομμουνιστικό κίνημα σε παλιότερες μαύρες εποχές; Πόση δημοκρατία κρύβει η εξίσωση κομμουνισμού - ναζισμού, που είναι επίσημη ιδεολογία της ΕΕ;

Και πόσες φορές, στο όνομα της δημοκρατίας «ενάντια στον ολοκληρωτισμό» οι ιμπεριαλιστές έχουν δικαιολογήσει τα μεγαλύτερα εγκλήματα, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους; Τι ήταν ο πόλεμος για τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας; Η επέμβαση στη Λιβύη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και τώρα στη Συρία; Και για να μην ξεχνιόμαστε, πόσες απ' αυτές τις επεμβάσεις και τους πολέμους είτε ξεκίνησαν, είτε συνεχίστηκαν από τους «δημοκράτες» της κυβέρνησης Ομπάμα;

Γνωστές οι απαντήσεις, όπως γνωστό και ότι η δημοκρατία, ως μορφή της αστικής εξουσίας δεν είναι ίδια με την ανοιχτή δικτατορία. Ομως είτε έτσι είτε αλλιώς η εξουσία της αστικής τάξης «δημοκρατική» ή «δικτατορική» δεν διστάζει σε τίποτα, θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να υπερασπίσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου απέναντι στο λαό.