Ο "νέος αριστερός ρεαλισμός" και το "ιερατείο" του κ. Γαβρόγλου

Στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τον πρόσφατο ανασχηματισμό σημειώνεται, μεταξύ άλλων: «Πέρα απ' τον επικοινωνιακό του χαρακτήρα, ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει στόχο τη δημιουργία ενός σχήματος που, με μεγαλύτερη σταθερότητα και όσο δυνατόν λιγότερες ταλαντεύσεις, θα υλοποιεί μέχρι κεραίας τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις και τις δεσμεύσεις του 3ου μνημονίου».

Αυτό ακριβώς το πνεύμα διαπνέει τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, ενώ τα όποια επιμέρους στοιχεία χρωματίζουν συγκεκριμένες επιλογές, επιδρούν συμπληρωματικά στην προώθηση αυτής της κατεύθυνσης.

Αυτό ακριβώς ισχύει και στην περίπτωση της επιλογής του κ. Γαβρόγλου ως νέου υπουργού Παιδείας, η οποία προβλήθηκε αρκετά.

Ο λόγος για τον οποίο επιλέχθηκε μια τέτοια προβολή του νέου υπουργού Παιδείας είναι προφανής: Ο κ. Γαβρόγλου πράγματι δεν έχει καμία σχέση ως προσωπικότητα με τους προκατόχους του στις προηγούμενες κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ: Ούτε έχει το «στιλ» του κ. Μπαλτά ούτε και την «εριστικότητα» του κ. Φίλη. Ισα ίσα, περιβάλλεται από το κύρος που έχει κατακτήσει στην πορεία της επιστημονικής του διαδρομής, και πολλοί προσβλέπουν σε αυτό για να αποφευχθούν οι κακοτοπιές ανεπιθύμητων συγκρούσεων ή αφελών χειρισμών.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα ανοιχτά μέτωπα στον τομέα της Εκπαίδευσης, σε όλες τις βαθμίδες, είναι πολλά. Αλλωστε, οι πρώτες δηλώσεις του νέου υπουργού δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών. «Θα λάβουμε υπόψη τις οδηγίες του ΟΟΣΑ και των θεσμών». Στα απλά Ελληνικά σημαίνει θα κινηθούμε στην πορεία της υλοποίησης του 3ου μνημονίου στην Εκπαίδευση. Και αυτό παρ' όλες τις κατά καιρούς αντιπαραθέσεις με τη ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα. Δε χρειάζεται παρά να θυμηθεί κανείς την πρόσφατη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου για τα μεταπτυχιακά.

Από την προηγούμενη παράγραφο, ας κρατήσουμε το αντιπαραθέσεις. Κι αυτό όχι για λόγους ιδεοληψίας, αλλά γιατί σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο προσπαθεί να κινηθεί και να επιτύχει προς όφελος του κεφαλαίου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Εξ ου και η επιλογή Γαβρόγλου, άλλωστε, όπως υπονόησε και ο απερχόμενος υπουργός.

Τι εχέγγυα προσφέρει η επιλογή Γαβρόγλου;

Τι εχέγγυα, λοιπόν, προσφέρει για την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης η επιλογή Γαβρόγλου; Επιλέγουμε να αναφερθούμε μόνο σε δύο τοποθετήσεις του κ. Γαβρόγλου, από τις οποίες αναδεικνύεται με κρυστάλλινη σαφήνεια ο τόνος που θα έχει η προσωπική του παρέμβαση στην κυβερνητική πολιτική.

Προλογίζοντας μια σειρά άρθρων της «Αυγής», στο πλαίσιο ενός αφιερώματος της εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα «Η επιστροφή της αριστεράς», ο νέος υπουργός Παιδείας έγραφε στις 29 Ιούνη 2014: «Σαν ένα παράδειγμα μιας τέτοιας ατζέντας θα ήθελα να επικεντρωθώ σε ένα μόνον θέμα: Το πρόβλημα των μεταρρυθμίσεων, για το οποίο γίνεται και τόσο πολύς λόγος. Η συζήτηση σήμερα για μεταρρύθμιση γίνεται σε ένα πλαίσιο που ορίζεται από την προσμονή ότι στο σχετικά σύντομο μέλλον υπάρχουν οι δυνατότητες για μια αριστερή κυβέρνηση. Επίσης, γνωρίζουμε, όλοι και όλες, ότι μια τέτοια κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα από το να ξαναφέρει μέτρα που η σοσιαλδημοκρατία, στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, είχε ως προτεραιότητές της. Πώς, λοιπόν, συζητάμε το πρόβλημα των μεταρρυθμίσεων από αριστερή σκοπιά, όταν, στην καλύτερη περίπτωση, μια μελλοντική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα έχει ως βασικό της στόχο να επαναφέρει αυτά που ήταν αδιαπραγμάτευτα για την σοσιαλδημοκρατία;».

Δε θα δελεαστούμε να προβούμε σε σχολιασμό της παραπάνω τοποθέτησης, προτού παραθέσουμε και το δεύτερο απόσπασμα που θέλουμε να θυμίσουμε. Θα αρκεστούμε μόνο στο να επισημάνουμε πως αυτά γράφονται προτού ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας και προτού «τσακιστούν» στο βωμό του μνημονίου Τσίπρα και του ορυμαγδού των αντιλαϊκών μέτρων της κυβερνητικής πολιτικής οι ελπίδες και οι αυταπάτες πολλών λαϊκών ανθρώπων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ προσδοκώντας σε κάποια «αλλαγή» σε σχέση με τις προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις.

Η δεύτερη τοποθέτηση είναι πρόσφατη, έγινε στις 17 Οκτώβρη, στη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για το «Ελληνικό Ιδρυμα Ερευνας και Καινοτομίας». Εκεί, ο κ. Γαβρόγλου, αναλαμβάνοντας εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ την ευθύνη να απαντήσει στην αποκαλυπτική κριτική που άσκησαν οι βουλευτές του ΚΚΕ για το πώς η κυβέρνηση προωθεί, συνεχίζοντας στον ίδιο δρόμο με τους προκατόχους της, την επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της Ερευνας, ανέφερε: «Μιλώντας τώρα για επιχειρήσεις, ξέρω ότι προκαλώ τους αγαπημένους μου συναδέλφους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Τι εννοώ "προκαλώ"; Εννοώ ότι οι επιχειρήσεις, το μόνο που σκέπτονται είναι ο καπιταλισμός, τα κέρδη και προφανώς οτιδήποτε αξιοποιήσουν, θα το αξιοποιήσουν σε αυτήν την κατεύθυνση. Αυτό είναι σωστό. Δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό. Το ερώτημα είναι, αν στο υπάρχον σύστημα μπορούν ταυτοχρόνως να υπάρχουν και δραστηριότητες που αναπτύσσουν το κοινωνικό αγαθό, το δημόσιο αγαθό, γιατί τα αποτελέσματα της Ερευνας βεβαίως αξιοποιούνται από τις επιχειρήσεις για τους δικούς τους λόγους. Το ερώτημά μας σήμερα σε αυτή τη συγκυρία, σε αυτή την ώρα και σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε είναι, εάν μπορούμε να ανοίξουμε και εκείνες τις χαραμάδες, όπου θα υπάρχει και η Ερευνα και τα αποτελέσματά της ως δημόσια αγαθά. Η δική μας πεποίθηση είναι ότι αυτό είναι δυνατό να γίνει. Θα γίνει αυτομάτως; Η απάντηση είναι όχι. Σε αυτό θα πρέπει να παίξουν ρόλο όλοι οι φορείς της κοινωνίας. Θα πρέπει να γίνει ανταγωνιστικά στις επιχειρήσεις; Η δική μας απάντηση είναι πάλι όχι, για να είμαι καθαρός. Προφανώς και οι επιχειρήσεις έχουν το ρόλο τους, στον βαθμό που είναι και αυτές μέσα σε ένα πλαίσιο υγιούς επιχειρηματικότητας».

Είναι σαφές, λοιπόν, γιατί κανείς δεν πρέπει να τρέφει κι αυταπάτες για το τι μέλλει γενέσθαι με υπουργό Παιδείας πλέον τον κ. Γαβρόγλου. Αυτές οι δύο αναφορές αρκούν για να γίνει κατανοητό το κύριο: Με την υπουργία Γαβρόγλου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει την προώθηση μιας σοσιαλδημοκρατικού τύπου (προσαρμοσμένης στα τρέχοντα δεδομένα και περιορισμούς) αστικής πολιτικής, για την προάσπιση και ενίσχυση των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων (και) στο χώρο της Εκπαίδευσης, συνοδευόμενης από «αριστερόστροφη» φρασεολογία. Θα μπορούσε κανείς να κάνει λόγο για... «νέο αριστερό ρεαλισμό», αν μας επιτρέπεται ένα λογοπαίγνιο συναφές με τα επιστημονικά ενδιαφέροντα του υπουργού, αν και μάλλον τα εισαγωγικά θα έπρεπε να μπουν σε καθεμιά από τις τρεις αυτές λέξεις...

Αλλωστε, κανείς δεν πρέπει να παραγνωρίσει τον ενεργό ρόλο του κ. Γαβρόγλου ως προέδρου της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής την προηγούμενη περίοδο στην υλοποίηση του περίφημου «Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία». Τα πορίσματα της Επιτροπής του κ. Γαβρόγλου, που προδιαγράφουν την επίθεση με την οποία θα βρεθούν αντιμέτωποι στη συνέχεια οι εργαζόμενοι στην Εκπαίδευση και τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας, έγινε προσπάθεια, όπως ο ίδιος δήλωσε, να εκφράζουν τη συναίνεση, το σεβασμό των απόψεων των άλλων αστικών κομμάτων. Μάλιστα, τον περασμένη Μάη, ο Κ. Γαβρόγλου είχε δηλώσει σχετικά με την αποχώρηση της ΝΔ από το διάλογο στο τέλος του, ότι αυτή έγινε γιατί η ΝΔ «έχει δει πολλές προτάσεις της να είναι μέσα στο πόρισμα της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων» και «δεν αντέχει αυτήν την πραγματικότητα»...

Στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ η ελπίδα απέναντι στην πολιτική του κεφαλαίου και στην Παιδεία

Η προαναφερθείσα ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τον κυβερνητικό ανασχηματισμό κατέληγε ως εξής: «Το ζήτημα είναι ο λαός να γυρίσει σταθερά την πλάτη σε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που, μέσω της κυβερνητικής εναλλαγής, του υπόσχονται ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη σε όφελος των μονοπωλίων θα φέρει διέξοδο και ανακούφιση στα οξυμένα λαϊκά προβλήματα. Να εμπιστευτεί τη δική του δύναμη και να οργανώσει την αντεπίθεσή του, χωρίς καθυστέρηση, για να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Ελπίδα κι αποκούμπι σ' αυτόν τον αγώνα μπορεί να είναι ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ». Αυτό ακριβώς ισχύει και για το χώρο της Παιδείας.

Αλλωστε, αυτό μάλλον το γνωρίζει πολύ καλά και ο ίδιος ο κ. Γαβρόγλου. Εξ ου και φρόντισε από την πρώτη στιγμή να καταστήσει σαφές ότι ξέρει πολύ καλά ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος της πολιτικής που πρεσβεύει, αναπαράγοντας χιλιομασημένα αντικομμουνιστικά φληναφήματα, αναφερόμενος κατά την τελετή παράδοσης - παραλαβής στο υπουργείο Παιδείας στις «ιδεολογικές» του καταβολές, που, όπως είπε, ανατρέχουν στο 1968 και τη ρήξη με το «ιερατείο του ΚΚΕ». Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Γαβρόγλου φαίνεται να επιλέγεται για να δώσει από την πρώτη γραμμή την αντιπαράθεση με το ΚΚΕ. Βλέπετε, κουβαλά στις αποσκευές του και τη φήμη του διεθνούς κύρους «μαρξιστή» ιστορικού της επιστήμης. Εφόδιο που αναγνωρίστηκε κι από τους κατάλληλους ανθρώπους, οι οποίοι τον τοποθέτησαν και στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ιδρύματος Λάτση, το οποίο χρηματοδοτεί και το «Κέντρο Ερευνας για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες», το οποίο συνέστησε ο κ. Γαβρόγλου και του οποίου προεδρεύει...

Δ.