Η ψήφος του συστήματος ...

Οσο κι αν ψάξαμε, δεν μπορέσαμε να το βρούμε.

Ο λόγος για το περιβόητο «αντισυστημικό περιεχόμενο» της ψήφου, που οδήγησε τον Τραμπ στην Προεδρία των ΗΠΑ και για το οποίο πολλά ειπώθηκαν και έχουν ακόμα να ειπωθούν από τον αστικό Τύπο και τους αναλυτές του.

Οπως και από διάφορες πολιτικές δυνάμεις, που μεσοβδόμαδα είτε πανηγύριζαν είτε με ειλικρινή αγωνία μιλούσαν για τα προβλήματα του «συστήματος», πότε δείχνοντας το «διεφθαρμένο» πολιτικό σύστημα, πότε την «κρίση εμπιστοσύνης» στους αστικούς θεσμούς και πότε την «οικονομία των ελίτ».

Κρύβοντας, δηλαδή, το πραγματικό περιεχόμενο του συστήματος, που έχει «ονοματεπώνυμο» και λέγεται καπιταλισμός, αναπαράγοντας το μύθο ότι οι διαφορετικές εκδοχές διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος έχουν «χαώδεις» διαφορές ή ότι μπορούν να εκφράσουν τάχα τις λαϊκές ελπίδες και πόθους, δίνοντας αέρα στα πανιά της λογικής ότι δυνάμεις από τα σπλάχνα του συστήματος μπορούν τάχα να το «εξυγιάνουν» και να το επαναφέρουν στον «ίσιο δρόμο».

Επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα τους χίλιους και έναν τρόπους που έχει το καπιταλιστικό σύστημα, να εγκλωβίζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να τη διοχετεύει μέσα από θολά «αντισυστημικά» προσωπεία σε κανάλια μακριά από την πραγματική καρδιά του, δηλαδή τον μηχανισμό της εκμετάλλευσης, την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία.