"... όπως οι ποντικοί στο λάδι ..."

Πέρυσι, μερικές βδομάδες πριν από το δημοψήφισμα και λίγους μήνες πριν από το τρίτο Μνημόνιο, στην γενική συνέλευση του ΣΕΒ ο κ.Τσίπρας κατά την ομιλία του είχε πει:

«(…) δε χάνω την ακλόνητη πίστη μου πως σε μερικά χρόνια από σήμερα, ίσως και σε μερικούς μήνες, οι μέρες αυτές θα καταγραφούν ως μέρες που επανεπιβεβαιώθηκε η κοινή πίστη στο όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, της ισότητας και της αλληλεγγύης».

Το τι ακολούθησε είναι γνωστό…  

Φέτος, προχτές, από το ίδιο βήμα, ο κ.Τσίπρας ανέφερε:

«Οι αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντανακλώνται στην μεγάλη παράδοση των εργασιακών κεκτημένων και στην προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων»…

Επειδή είναι βαρετό να ασχοληθούμε ξανά με τα παραμύθια του κ.Τσίπρα, ας δούμε - δεδομένου του νέου Αρμαγεδδώνα που έρχεται στα εργασιακά - τι είδους «δικαιώματα» και «εργασιακά κεκτημένα» διασφαλίζονται στην ΕΕ και από την άποψη αυτή το πόσο δίκιο (από την ανάποδη) έχει ο κ.Τσίπρας όταν λέει ότι αυτά «αντανακλώνται» στις… «αξίες» της ΕΕ.

1.   Σύμφωνα με την Eurostat συνολικά 21,224 εκατομμύρια άνθρωποι στην ΕΕ (εκ των οποίων 16,42 εκατομμύρια στην Ευρωζώνη) είναι σήμερα άνεργοι, περίπου 10 εκατομμύρια είναι υποαπασχολούμενοι υπό το καθεστώς της μερικής απασχόλησης και 9,3 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μεταναστεύσει και αναζητούν εργασία εκτός ΕΕ (Ναυτεμπορική, 21/6/2016).

2.   Στην ΕΕ της «ευελφάλειας», της «εκ περιτροπής» εργασίας, της «ημιαπασχολησιμότητας», των δουλεμπορικών και της εγγραφής από τις πολυεθνικές των «ενοικιαζόμενων εργαζόμενων» στα «αναλώσιμα υλικά» των ισολογισμών τους, σύμφωνα με την εισήγηση του εισαγγελέα του Δικαστηρίου της ΕΕ κατόπιν προσφυγής της πολυεθνικής «Lafarge – ΑΓΕΤ», οι ομαδικές απολύσεις κατ’ εφαρμογή τόσο της Οδηγίας 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου της 20ής Ιουλίου 1998  (http://eur-lex.europa.eu/legal

content/EL/TXT/HTML/?uri=CELEX:31998L0059&from=EL) όσο και του άρθρου 49 της Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ (http://eclass.uoa.gr/modules/document/file.php/LAW134/%CE%A3%CE%9B%CE%95%CE%95.pdf) όχι μόνο επιτρέπονται αλλά επιβάλλονται κιόλας (!) υπό το πρίσμα του βασικού κανόνα λειτουργίας της ΕΕ που δεν είναι άλλος - όπως διαπίστωσε ο κύριος εισαγγελέας - από την «ελευθερία στην κυκλοφορία κεφαλαίων»…

Αυτές είναι οι «αξίες» της ΕΕ όσον αφορά στα εργασιακά δικαιώματα.

Γι’ αυτό γέλασε και το παρδαλό κατσίκι όταν πριν από ένα μήνα ο κ.Τσίπρας  δήλωσε ότι όπως η κυβέρνησή του υπερασπίστηκε τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των Ελλήνων, έτσι στις διαπραγματεύσεις της με τους «θεσμούς» θα υπερασπιστεί και τα εργασιακά τους δικαιώματα. Αντιλαμβάνεστε…

Όποιος πάντως θέλει ακόμα να παριστάνει ότι «δεν αντιλαμβάνεται», δεν έχει παρά να διαβάσει τι ακριβώς υπέγραψε ο κ.Τσίπρας στο τρίτο Μνημόνιο. Θα βρει τι ακριβώς «διαπραγματεύεται» ο κ.Τσίπρας. Λέει το τρίτο Μνημόνιο:

«(…) η κυβέρνηση θα δρομολογήσει διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης (σσ: ποινικοποίηση των απεργιών, δηλαδή!) και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο».

Σύμφωνα, λοιπόν, με το τρίτο Μνημόνιο ο κ.Τσίπρας όχι μόνο κουβεντιάζει τις ομαδικές απολύσεις και όσα περιέχονται στην επερχόμενη «εργασιακή μεταρρύθμιση», αλλά τα κουβεντιάζει μάλιστα στο πλαίσιο των «βέλτιστων πρακτικών» που αφορούν στη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στην αγαπημένη του ΕΕ.

Για το ποιες είναι αυτές οι «βέλτιστες πρακτικές» - στις οποίες αναφέρθηκε και ο καλός φίλος του κ.Τσίπρα, ο κ.Γιούνκερ στις κοινές τους δηλώσεις – θα υπενθυμίσουμε τι απάντησε η Επίτροπος Απασχόλησης της ΕΕ, η οποία σε ερώτηση των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα πρέπει να συμμορφωθεί σε βάρδιες που διαρκούν έως και 16 ώρες!

«Η Ελλάδα - είπε η κυρία Επίτροπος - οφείλει επίσης να συμμορφωθεί με την οδηγία της ΕΕ για το ωράριο εργασίας, η οποία καθορίζει τις ελάχιστες προδιαγραφές για την οργάνωση του ωραρίου εργασίας, για παράδειγμα τα διαλείμματα, τις περιόδους ημερήσιας και εβδομαδιαίας ανάπαυσης και το μέγιστο μέσο εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών. Οι βάρδιες που διαρκούν 12 και 16 ώρες δεν παραβιάζουν τις διατάξεις της οδηγίας εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις που ορίζονται στην οδηγία».

Αυτές είναι οι «βέλτιστες πρακτικές» της ευρωενωσιακής οδηγίας 2003/88/ΕΚ, βάσει των οποίων κινείται το «καλό» Μνημόνιο του κ.Τσίπρα. Που πάει να πει: Οι μισοί άνεργοι και οι άλλοι μισοί ή ημιαπασχλολήσιμοι ή δουλειά έως και 16 ώρες την ημέρα!

Για τέτοιες «αξίες» στις εργασιακές σχέσεις μιλάμε… Τέτοιες «αξίες», γενικώς, είναι αυτές που επικρατούν στην ΕΕ, την λατρεμένη  στον κ.Τσίπρα και τους μνημονιακούς φίλους του.

***

Υστερόγραφο1: Ακούγοντας τα περί «αλληλεγγύης», «ισότητας», «αξιών», «προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων» στην ΕΕ, που αναμηρυκάζουν οι πολιτικοί μας ταγοί, θυμηθήκαμε τα λόγια του Ελύτη στον «Κήπο με τις αυταπάτες», που μιλούσε - σε ανύποπτο χρόνο -  για τα κράτη της Ευρώπης τα «βουτηγμένα στο συμφέρον, όπως οι ποντικοί στο λάδι…». Βλέπετε δεν χρειάζεται να είναι κανείς «αριστερός» ή «δεξιός». Αρκεί σε μερικά θέματα να είναι απλώς σοβαρός άνθρωπος.

Υστερόγραφο 2: Αν οι κομισάριοι της ΕΕ είχαν την τύχη να διαθέτουν έναν Τσίπρα στην Βρετανία δεν θα είχαν κανένα λόγο να αγωνιούν για το εκεί σημερινό δημοψήφισμα. Ο,τι κι αν έβγαζε το δημοψήφισμα, ένας «Βρετανός Τσίπρας», είναι σίγουρο ότι θα έκανε το… «σωστό».

Νίκος Μπογιόπουλος