Οι αστοί τρομάξανε;

Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, αφιέρωσε τις προάλλες τη μπαλάντα του Μπεζεντάκου σε όσους θορυβήθηκαν με τις δηλώσεις του για τη διαφθορά στο δικαστικό σώμα και τη συμμετοχή ενός μέρους του σε παραδικαστικά κυκλώματα.

Οι αστοί τρομάξανε και κάστρα φτιάξανε να κλείσουν τα παιδιά των εργατών…

Λένε οι πρώτοι στίχοι του τραγουδιού. Λέτε να ζούμε σε μια χώρα με μια τρομοκρατημένη αστική τάξη και να μην το ξέρουμε; Κι από τι μπορεί να τρόμαξε αλήθεια; Από το τρίτο μνημόνιο; Από τη φοροκαταιγίδα που πλήττει τα λαϊκά στρώματα; Από την κατεδάφιση του ασφαλιστικού που ανοίγει το δρόμο στην ιδιωτική ασφάλιση; Από τον αυτόματο κόφτη που θα φέρει και νέα αντιλαϊκά μέτρα, χωρίς να χρειάζεται καν να περάσουν από τη Βουλή; Ή μήπως από το μετριοπαθή κεϊνσιανισμό του Σύριζα, που άφησε στα χαρτιά ακόμα κι αυτές τις δειλές υποσχέσεις του (το περιβόητο Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης), για να εφαρμόσει την πιο άγρια, νεοφιλελεύθερη πολιτική και να δείξει πως το δικό του μείγμα ήταν μία από τα ίδια με τους προηγούμενους;

Μήπως τελικά ο Σύριζα δεν ήταν παρά ένα από αυτά τα κάστρα που έστησαν οι αστοί, για να εγκλωβίσουν τα παιδιά των εργατών; Και δεν έχει παρατραβήξει πια το αστείο, με τον κάθε ντούρο αριστερό, κομμουνιστή, αποστάτη της τάξης του και δε συμμαζεύεται, υπουργό της Δεύτερης Φοράς Αριστερά και όλο το επιτελείο τους που νομίζει πως απευθύνεται σε χαχόλους και δεν έχει αφήσει τίποτα που να μην πιάσει στο στόμα του, να μην το γελοιοποιήσει και εκφυλίσει: από το σκοπευτήριο της Καισαριανής και τον Μπεζεντάκο, ως το φανοστάτη στα Τρίκαλα, που θυμήθηκε εσχάτως η Ζωή Κωνσταντοπούλου, λες και δεν ψήφιζαν όλοι μαζί από κοινού μέχρι κι ένα χρόνο πριν;

Ας προσέξουν μόνο το χοντρό δούλεμα μην τους γυρίσει μπούμερανγκ. Γιατί αντί για τον Μπεζεντάκο, θα μοιάζουν πιο φαιδροί και από τη Στέλλα Μπεζαντάκου. Και αντί για τον έφιππο Άρη Βελουχιώτη, το κάδρο που κοσμεί και το γραφείο του Πολάκη, θα γίνουν (που έχουν ήδη γίνει δηλαδή) άρχοντες της πολιτικής κωλοτούμπας.

Σφυροδρέπανος