Χορηγοί και "crowdfunding", να η ... λύση!

Η είδηση έχει ως εξής: Το ιστορικό Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» σώθηκε! Βρήκε τα λεφτά που του έλειπαν κι έτσι θα είναι εφικτό να προβεί στην επισκευή και τον εκσυχρονισμό των υποδομών των δύο σκηνών, που διαθέτει. Μη φανταστείτε ότι ξαφνικά άλλαξε πολιτική η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ότι επανέφερε την κρατική επιχορήγηση προς το ελεύθερο θέατρο που έχει κοπεί από το 2010 προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα σε ιστορικά θέατρα όπως το Θέατρο Τέχνης, σε μικρά θέατρα και θεατρικές παραγωγές, με αποκορύφωμα το κλείσιμο ορισμένων καταξιωμένων και με σημαντική πολιτιστική προσφορά θεατρικών σκηνών, όπως το Απλό Θέατρο ή το Αμφι - Θέατρο.

Κάθε άλλο, αφού όπως έχουμε ξαναπεί πολλές φορές η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όχι απλά ακολουθεί την πολιτική της ΕΕ και των προηγούμενων κυβερνήσεων (και) στον τομέα του Πολιτισμού, αλλά επαυξάνει. Γι' αυτό και στο έδαφος της οικονομικής ασφυξίας που η δική τους πολιτική προκαλεί και στον τομέα του Πολιτισμού, προωθεί την κάθε είδους εμπορευματοποίηση, τη «φιλανθρωπία» των χορηγών και φυσικά τη λεγόμενη λογική της «ανταποδοτικότητας».

Κάπως έτσι, το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» εμφανίζεται «σωσμένο» χάρη στο «act4Greece», πρωτοβουλία της Εθνικής Τράπεζας, που είναι η πρώτη πλατφόρμα crowdfunding (χρηματοδότηση από το πλήθος) στην Ελλάδα, τη χορηγία του Ιδρύματος «Ωνάση» που έδωσε το μισό ποσό και τη στήριξη του κόσμου.

Κάπως έτσι, κάθε είδους επιχειρηματικοί όμιλοι που, κατά τα άλλα, απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές και κάθε είδους προνόμια, εμφανίζονται από πάνω και ως ευεργέτες ή με τα λόγια του πρωθυπουργού κατά την παρουσίαση του προγράμματος, δίνεται η «δυνατότητα στο τραπεζικό σύστημα, στις τράπεζες να ξαναπαίξουν τον ουσιαστικό τους ρόλο κοινωνικό και οικονομικό».

Ετσι βεβαίως, εξοικειώνεται και εκπαιδεύεται ένα κομμάτι κόσμου ότι «με τη συγκέντρωση πόρων από τους πολλούς, δίνεται η δυνατότητα να στηριχθούν δράσεις σε διάφορους τομείς, όπως η Υγεία, Πρόνοια & Αλληλεγγύη, (...) ο Πολιτισμός, η Ερευνα και η Εκπαίδευση...», όπως εξηγείται στο σχετικό δελτίο Τύπου. Οτι, δηλαδή, ο Πολιτισμός, όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Εκπαίδευση και τόσα άλλα δεν είναι δικαιώματα, που οφείλει το κράτος να παρέχει σε όλους και δωρεάν, στηρίζοντας φυσικά και τους φορείς τους, αλλά εμπορεύματα και «παροχές» που έτσι είτε αλλιώς πρέπει κανείς να πληρώνει. Και έτσι, αφού το κράτος έχει για τους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά δεν έχει για τέτοιες «παροχές», μία είναι η λύση... «Εθελοντές» και χορηγοί, «εναλλακτικοί» τρόποι χρηματοδότησης και συνεχές κυνήγι της «έξυπνης αυτοχρηματοδότησης», αντί για διεκδίκηση του τεράστιου πλούτου που παράγουν και όλων όσα δικαιούνται και μπορεί σήμερα να προσφέρει η κοινωνία...

″Ρ″