ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ - ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ: Μια πρώτη εκτίμηση για τα αποτελέσματα

Μαΐου 23, 2016

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ - ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ: Μια πρώτη εκτίμηση για τα αποτελέσματα

Το αποτέλεσμα των φοιτητικών - σπουδαστικών εκλογών που έγιναν στις 18 Μάη είναι θετικό, καθώς για τρίτη συνεχόμενη χρονιά αναδεικνύεται η Πανσπουδαστική ΚΣ σε 2η δύναμη πανελλαδικά, με υψηλά ποσοστά, 20,46% στα πανεπιστήμια και 23% στα ΤΕΙ, ενώ είναι σημαντικό ότι σε 26 συλλόγους κατακτά αυτοδυναμία, ενώ 41 είναι συνολικά οι σύλλογοι (από 34 πέρυσι) που η Πανσπουδαστική ΚΣ αναδεικνύεται 1η δύναμη. Αυτοί οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι το επόμενο διάστημα μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν τα στέρεα πόδια του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, που μαζί και με άλλους φοιτητικούς συλλόγους, με τις Επιτροπές Αγώνα που πρέπει να συγκροτηθούν και να μαζικοποιηθούν, μαζί με χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές μπορούν να παίξουν ρόλο στο δυνάμωμα του αγώνα για δημόσιες, δωρεάν σπουδές, ολόπλευρη μόρφωση, για δουλειά και ζωή με σύγχρονα δικαιώματα. Οι χιλιάδες νέοι και νέες που στήριξαν την Πανσπουδαστική ΚΣ, που συμμετείχαν στα ψηφοδέλτιά της, αποτελούν σημαντική δύναμη που πρέπει και θα αξιοποιηθεί στην καθημερινή πάλη, για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος, το ζωντάνεμα των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων.

Το εκλογικό αποτέλεσμα σε πανεπιστήμια - ΤΕΙ, παρά τη χαμηλή συμμετοχή που εκφράστηκε φέτος, έχει ιδιαίτερη σημασία διότι διαμορφώθηκε σε συνθήκες που συνεχίζεται η ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, της ΕΕ, που βάζει στο στόχαστρο ιδιαίτερα τα δικαιώματα της νεολαίας στις σπουδές, τη δουλειά και το μέλλον της.

Στο αποτέλεσμα αποτυπώνεται ότι υπάρχει ένα σημαντικό τμήμα στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα που αγωνίζεται και βρίσκεται σε κατεύθυνση πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, της ΕΕ και δεν τσιμπάει στις αυταπάτες που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση, για να εξασφαλίσει τη λαϊκή συναίνεση στη σφαγή των λαϊκών δικαιωμάτων. Αυτό το κομμάτι του φοιτητικού κινήματος δίνει τη μάχη μαζί με το μαχητικό τμήμα εργατικών και λαϊκών δυνάμεων που έχει διαμορφωθεί και αντιμάχεται αυτή την πολιτική. Οι παραπάνω εκτιμήσεις μάς γεμίζουν αισιοδοξία και μεγαλώνουν την ευθύνη των δυνάμεων του ΚΚΕ και την ΚΝΕ μέσα στα ιδρύματα και τους συλλόγους, την επόμενη μέρα.

Για τις άλλες δυνάμεις

Εχει αξία, όμως, να δούμε το αποτέλεσμα και από τη σκοπιά τού τι καταγράφουν οι δυνάμεις των κομμάτων του κεφαλαίου, αλλά και ο οπορτουνισμός.

Οι φοιτητές και σπουδαστές έπραξαν πολύ σωστά και γύρισαν την πλάτη στην επίσημη παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις 538 νέοι σε ΑΕΙ - ΤΕΙ στήριξαν την κυβερνητική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ (Μπλόκο).

Η ΔΑΠ (υπολογίζοντας μαζί και το κομμάτι που ζήτησε να καταγραφεί διαφορετικά) διατήρησε υψηλά ποσοστά σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Τα διάφορα «καπετανάτα» της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θέλουν να αξιοποιήσουν τα αποτελέσματα που κατέγραψαν για τη μάχη της καρέκλας, για μια θέση την επόμενη μέρα στη ΝΔ. Οι θέσεις και η δράση της στα ιδρύματα αναπαράγει, προσαρμόζει και προσπαθεί να παρουσιάσει σαν ελκυστικές για τη νεολαία τις κυρίαρχες αξίες του συστήματος. Καλλιεργεί τη λογική του «ατομικού δρόμου» ή το «ο θάνατός σου η ζωή μου», έχει πάρει πάνω της μέσα στις σχολές την προβολή της επιχειρηματικότητας, των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ιδέες και θέσεις που είναι ούτως ή άλλως κυρίαρχες μέσα στα ιδρύματα. Θέλει το φοιτητικό κίνημα να είναι υποστηρικτής των στόχων για ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, γι' αυτό συκοφαντεί τους αγώνες και τη συλλογική διεκδίκηση, προσπαθώντας να τους ταυτίσει με τυχοδιωκτισμούς και προβοκατόρικες ενέργειες. Η ΔΑΠ αξιοποίησε τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής από τον ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζοντας το συμβιβασμό με την αντιλαϊκή πολιτική ως μονόδρομο. Οι θέσεις της, η διαμάχη και τα πισώπλατα μαχαιρώματα μεταξύ των στελεχών της ΝΔ δεν έχουν καμία σχέση με τις αγωνίες, τις διεκδικήσεις και τα πραγματικά συμφέροντα των φοιτητών - σπουδαστών με εργατική - λαϊκή καταγωγή.

Η ΠΑΣΠ διατηρεί χαμηλά ποσοστά, δίνει όμως «μάχη» με τη ΔΑΠ για το ποια είναι η πιο αξιόπιστη δύναμη στην εξυπηρέτηση των στόχων της ΕΕ και των κυβερνήσεων για την ενσωμάτωση του φοιτητικού κινήματος. Διατηρεί μηχανισμούς προκειμένου να διαπραγματευτεί τη θέση της στην προσπάθεια για αναγέννηση του χώρου της κεντροαριστεράς με πυρήνα το ΠΑΣΟΚ, έχοντας ταυτόχρονα ανοιχτούς διαύλους με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως άλλωστε και η ΠΑΣΚΕ στο εργατικό κίνημα. Είναι αλήθεια ότι είναι επιδίωξη τμήματος της αστικής τάξης η «αναγέννηση» αυτού του χώρου, με σκοπό να υπάρχει ακόμη μία «τσόντα» στο δίπολο ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ για την ενσωμάτωση του λαού και της νεολαίας.

Οι δυνάμεις ΕΑΑΚ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ/ΛΑΕ σημείωσαν σημαντική πτώση σε ψήφους και ποσοστά. Είναι χαρακτηριστικό του τυχοδιωκτισμού αυτών των δυνάμεων πως ενώ «βγάζουν μαχαίρια», παίζουν ακόμα και ξύλο μεταξύ τους (π.χ. Θεσσαλονίκη), μπροστά σε εκλογικές διαδικασίες ενώνονται για να καταγράψουν ποσοστά και καρέκλες σε ΔΣ, τα βρίσκουν προσωρινά, μέχρι να ανοίξει ένας νέος κύκλος μαλλιοτραβήγματος. Οπως και να έχει, είτε κατάφεραν να έχουν κοινό ψηφοδέλτιο σε κάποιους συλλόγους είτε όχι, συνολικά όλοι μαζί μέτρησαν απώλεια -5,25% σε ποσοστό και 4.363 ψήφους! Οι δυνάμεις αυτές - η καθεμιά με τον τρόπο της - κουβαλάνε πάνω τους τη ρετσινιά της ανάδειξης και της στήριξης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ κι έχουν καταγραφεί σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ σαν συνοδοιπόροι του. Είτε γιατί προέρχονται από αυτόν (π.χ. ΑΡΕΝ), είτε κυρίως γιατί με τη γραμμή τους (ΕΑΑΚ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ) επεδίωξαν να εγκλωβίσουν το κίνημα, να το μετατρέψουν σε σκαλοπάτι που αξιοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν και μετά την ανάδειξή του στην κυβέρνηση. Και όλα αυτά, σωστά, και χρεώθηκαν από ένα μέρος των φοιτητών στις δυνάμεις αυτές αλλά και έστειλαν νέο κόσμο απευθείας στην απογοήτευση και τη μοιρολατρία, όπως νομοτελειακά οδηγεί αυτή η γραμμή που τώρα αναμασάνε με νέο περιτύλιγμα, συσκοτίζοντας τον πραγματικό αντίπαλο και σπέρνοντας ξανά αυταπάτες...

Για την αποχή

Στις φετινές εκλογές η αποχή ήταν ιδιαίτερα αυξημένη. Η πλειοψηφία αυτών των φοιτητών είχε εναποθέσει κάποιες ελπίδες της στην εκλογική άνοδο και διακυβέρνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οπως επιβεβαιώθηκε από τη ζωή, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε ως συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων του κεφαλαίου και ειδικά μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου και την ένταση της επίθεσης, προκάλεσε σε αυτή τη μερίδα φοιτητών ένα «μούδιασμα» έως και απογοήτευση, που εκφράστηκε με την αποχή του. Αναδεικνύεται ο επιζήμιος ρόλος που έπαιξε και παίζει ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ και οι μέχρι πρότινος συνοδοιπόροι του (ΕΑΑΚ - ΑΡΕΝ) στο φοιτητικό και συνολικότερα το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Για τις δυνάμεις την ΚΝΕ και του ΚΚΕ μπορούν και πρέπει να βγουν συμπεράσματα, ότι μόνο μέσα και από τη δική τους συμμετοχή στο συλλογικό αγώνα ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο μπορεί να υπάρξει πραγματικά ελπιδοφόρα προοπτική. Σήμερα πρέπει και μπορούν να απορρίψουν τη λογική τού «τίποτα δεν αλλάζει», που με τόση θέρμη προωθούν όλες οι δυνάμεις που συνεχώς αλλάζουν την κατάσταση στις σπουδές και το μέλλον της νεολαίας προς το χειρότερο. Να σκεφτούν τι δοκίμασαν και τους «άδειασε», για να διαλέξουν το δρόμο της πραγματικής τους δύναμης, που βρίσκεται μακριά από τους «σωτήρες από τα πάνω», στο δρόμο της σύγκρουσης με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Καμιά ώρα χαμένη!

Η επόμενη μέρα των εκλογών βρίσκει τις δυνάμεις του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, τους χιλιάδες πρωτοπόρους αγωνιστές στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει η προσπάθεια για την παραπέρα ισχυροποίηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών. Οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι όπου το ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής ΚΣ καταλαμβάνει την πρώτη θέση, πρέπει να αποτελέσουν συλλόγους - παράδειγμα, στην προσπάθεια αγωνιστικής ανασυγκρότησης του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος. Και αυτό αφορά τη λειτουργία τους, το περιεχόμενο και την πολυμορφία της δράσης τους, την κατεύθυνση της πάλης τους ώστε να είναι μαχητικοί σύλλογοι αντεπίθεσης ενάντια σε κυβερνήσεις - ΕΕ - κεφάλαιο, σε συμμαχία με το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Ακόμα περισσότερο, να δυναμώσει η ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση με την αστική ιδεολογία, με τα κόμματα του κεφαλαίου, με τα ιδεολογήματα που καλλιεργούνται και αναπαράγονται μέσα στις σχολές. Για να διευρυνθεί το τμήμα των φοιτητών και σπουδαστών που σηκώνει κεφάλι και που μπαίνει στέρεα στον αγώνα, που συμπορεύεται με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Να γίνουν ακόμα περισσότεροι οι φοιτητές και οι σπουδαστές που οργανωμένα, μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ, παλεύουν για τη νέα κοινωνία, της ζωής με πραγματική ελευθερία και σύγχρονα δικαιώματα, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Σταύρος ΣΚΟΥΛΛΗΣ

Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ