"Μαλλιοτράβηγμα" και υπονόμευση ...

Γιγαντοπανό της ΠΚΣ στο Πανεπιστήμιο Πάτρας

Τι γίνεται όταν οι "δοκιμασμένες" στην πολύμορφη υπονόμευση του φοιτητικού κινήματος δυνάμεις, όπως οι ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ και λοιποί "συγγενείς", δίνουν με πάθος τη μάχη για την καρέκλα και τα "ψηφαλάκια" (όπως βλέπουν τους φοιτητές και σπουδαστές), που θέλουν να καταθέσουν στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, για λογαριασμό βεβαίως και των δικών του σχεδιασμών ο καθένας; Στήνεται ένα σκηνικό, τελείως άσχετο με τις αγωνίες των φοιτητών και την επιτακτική ανάγκη οι φοιτητικοί σύλλογοι να βρεθούν σε θέσεις μάχης, να οργανώσουν την πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες τους στις σπουδές και το μέλλον τους και ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ και κεφαλαίου, όπως κάλεσαν από την πρώτη στιγμή οι δυνάμεις της ΚΝΕ και του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών.

Κάπως έτσι βρέθηκε και στις χτεσινές φοιτητικές εκλογές η μισή, "αντιμητσοτακική", ΔΑΠ να ζητάει να μην καταγράφεται ως ΔΑΠ αλλά ως ΟΝΝΕΔ και να παίζει χαρτοπόλεμο με την άλλη μισή για το ποιος έχει την "πατρότητα" των γνωστών αντιδραστικών ιδεών που και οι δυο υπερασπίζονται περί ιδιωτικών πανεπιστημίων, κατάργησης του ασύλου, επιχειρηματικής λειτουργίας των Ιδρυμάτων, μνημονίων κ.ο.κ. Ετσι βρέθηκε η ΠΑΣΠ σε Συλλόγους, που οι δυνάμεις της έχουν βάλει στην "κατάψυξη" για 6 - 7 χρόνια, όπως στο ΟΠΑ (πρώην ΑΣΟΕΕ), τώρα να "καίγονται" να κάνουν εκλογές (κάπου κοντά στην αμερικάνικη πρεσβεία και υπό την επίβλεψη των ΜΑΤ!), για να εμφανίσουν "δυναμική" για την αναμόρφωση της κεντροαριστεράς και του ΠΑΣΟΚ. Και βέβαια - λείπει ο Μάρτης απ' τη Σαρακοστή; - έτσι και οι γνωστές ομάδες των ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ κ.τ.λ., που, αφού από την αρχή της χρονιάς πρωταγωνίστησαν σε ένα ρεσιτάλ τυχοδιωκτισμού, στο οποίο οι διάφορες ομάδες μαλλιοτραβιόντουσαν, τώρα μαλλιοτραβιούνται από σχολή σε σχολή και από Ιδρυμα σε Ιδρυμα για το αν θα καταγραφούν ενιαία, ως ΕΑΑΚ ή ως ΑΡΕΝ και όλοι μαζί για το ποιος θα χει το πάνω χέρι στο ξαναζέσταμα του παραμυθιού που από κοινού διακινούν στις σχολές, για "πραγματικά αριστερές" κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης και "κινήματα" εντός των τειχών του συστήματος. Ε, μετά απ' όλα αυτά δεν προκαλεί και καμιά έκπληξη το "Μπλόκο", η κατεξοχήν κυβερνητική παράταξη, να δηλώνει... ανεξάρτητη, για να μην υποστεί τη μαζική καταδίκη της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Ρίχνοντας έτσι, όλοι μαζί και χώρια, κι άλλο νερό στο "μύλο" εκείνων που πατάνε πάνω στα εκφυλιστικά φαινόμενα για να διακινούν τη μαύρη θεωρία "έξω η πολιτική και οι παρατάξεις από τις σχολές", που θέλουν τους φοιτητές θεατές σε όσα συμβαίνουν στη ζωή τους και βολεύονται με τη σημερινή εικόνα διάλυσης και απαξίωσης των φοιτητικών συλλόγων, την απάθεια, τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια, για να επελαύνει η επιχειρηματική λειτουργία στα Ιδρύματα, αλλά και το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής χωρίς να ακούγεται "κιχ" από τη νέα γενιά. Μόνο που, όπως έδειξαν και οι χιλιάδες φοιτητές που αψήφισαν χτες τα καλέσματα αυτά και ενίσχυσαν την Πανσπουδαστική ΚΣ, υπολογίζουν χωρίς τον ξενοδόχο: Τις δυνάμεις δηλαδή που υπάρχουν σε κάθε Τμήμα και Σχολή, ικανές να πάρουν πάνω τους την υπόθεση ανασύνταξης του φοιτητικού κινήματος, την ενίσχυση του ΜΑΣ, τη συμπόρευση των φοιτητών - σπουδαστών με το ταξικό εργατικό κίνημα κι όλο το λαό.