Χρυσώνουν ένα χάπι ... που δεν καταπίνεται

Για «κλείσιμο ενός δύσκολου κύκλου», για «μία νέα δημιουργική εποχή που θα έχει προοπτική» μίλησε ο πρωθυπουργός απ' το βήμα της Βουλής. Συνέδεσε αυτή του την υπόσχεση με την επιδιωκόμενη «ρεαλιστική λύση για το χρέος», ώστε, όπως υποστήριξε, «να αφαιρέσουμε τα βάρη από τους πολίτες που θα πάρουν στις πλάτες τους το έργο της ανασυγκρότησης του τόπου τα επόμενα χρόνια».

Απ' αυτό όλο ας κρατήσει ο λαός «το βάρος της ανασυγκρότησης» που ο πρωθυπουργός βιάζεται να φορτώσει στην πλάτη του. Γιατί τα υπόλοιπα είναι έπεα πτερόεντα... Το αποδεικνύει η εμπειρία του πρώτου «κουρέματος». Τα αντιλαϊκά μέτρα που είναι προαπαιτούμενα (και) για τη διευθέτηση του χρέους δεν πρόκειται να αναιρεθούν όταν αυτή επιτευχθεί, κάθε άλλο...

Εξάλλου, ούτε ο πρωθυπουργός τόλμησε να ισχυριστεί κάτι τέτοιο. Κάτι για «δότη» ψέλλισε, σε αντιπαραβολή με τον «κόφτη». Μόνο που ο «κόφτης» θα είναι μόνιμος και για όλους. Ενώ ο «δότης» προσωρινός και για όσους βρίσκονται στην ακραία φτώχεια.

Μάλιστα, για να μην παρεξηγηθούν τα λεγόμενά του και καταλάβει κανείς ότι αναφέρεται σε ανάκτηση απωλειών, έστω περιορισμένη, εξήγησε ότι αναφέρεται σε ένα Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, όπου θα κατατίθεται ό,τι περισσεύει, αν περισσεύει, για να χρηματοδοτεί δράσεις φιλόπτωχου ταμείου, π.χ. κατώτατο εγγυημένο εισόδημα, πρόγραμμα για την καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης, προγράμματα κοινωνικής εργασίας... Δηλαδή, θα τα παίρνουν απ' τους φτωχούς για να χρηματοδοτούν το κεφάλαιο κι αν κάτι περισσεύει, θα δίνουν κανένα ψίχουλο στους ακόμα φτωχότερους...

Το συμπέρασμα; Βάρη παλιά και νέα έχει να προσμένει ο λαός στο εξής, ελάφρυνση καμία. Το είπε και ο Τσακαλώτος: «Εχω πλήρη κατανόηση γι' αυτούς που λένε ότι και να πάρουμε κάτι για το χρέος, αυτό δεν βοηθάει ένα φτωχό άνθρωπο αυτή τη στιγμή, που του βάζουμε και περισσότερους φόρους και είναι σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Κατανοώ, πλήρως, αυτήν τη θέση και τη θεωρώ και σωστή. Αλλά, από την άλλη μεριά, νομίζω ότι αν πάρουμε κάτι για το χρέος, θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση, η αντίστροφη πορεία της ελληνικής οικονομίας».

Για να αρχίσει αντίστροφη πορεία για το λαό, χρειάζεται ο λαός να το πάρει αλλιώς.