Κοινοί στόχοι ... βαθιά αντιλαϊκοί
"Στις 27 Απριλίου τ.έ. παρουσιάσθηκε από το ιταλικό Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών το Εγγραφο Οικονομικής και Δημοσιονομικής Πολιτικής 2016 (DEF), στο οποίο εκτίθενται οι βασικές πολιτικές της ιταλικής κυβέρνησης στον οικονομικό και δημοσιονομικό τομέα. Βασική προτεραιότητα συνεχίζει να αποτελεί η τόνωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και η προσέλκυση επενδύσεων. Προς αυτόν το στόχο συντείνουν οι εξής τέσσερις συνισταμένες: 1) Συνεχείς δομικές μεταρρυθμίσεις που θα οδηγήσουν στην τόνωση των ιδιωτικών και δημόσιων επενδύσεων. Οι μεταρρυθμίσεις θα επικεντρωθούν σε τομείς που θα έχουν άμεση σχέση με την βελτίωση του επενδυτικού κλίματος στη χώρα, και συγκεκριμένα (...) στην αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης, στην ενδυνάμωση, εξυγίανση και εκσυγχρονισμό του τραπεζικού συστήματος (...) στην ολοκλήρωση της τομής στα εργασιακά (Job Act), στην περιστολή και εξορθολογισμό των δαπανών, στη διεύρυνση των ιδιωτικοποιήσεων. 2) Δημοσιονομική πολιτική που θα ευνοεί την ανάπτυξη και θα εξασφαλίσει σταδιακή σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών, ούτως ώστε να μειωθεί το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. 3) Μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων με στόχο την τόνωση της κατανάλωσης. 4) Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος (...) Οσον αφορά την δημοσιονομική πολιτική παραμένει πρωταρχικός στόχος η μείωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Η περαιτέρω μείωση του μεγέθους σχεδιάζεται να προέλθει από μείωση δαπανών, ορθολογική κατανομή τους και ιδιωτικοποίηση δράσεων και περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου" κ.ά.
Θυμίζουμε, ταυτόχρονα με τα μέτρα του Ιταλού πρωθυπουργού, Μ. Ρέντσι, την ίδια ώρα, στη Γαλλία, ο φίλος και σύμμαχος του Αλ. Τσίπρα, Πρόεδρος Φρ. Ολάντ, που, σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση, πρωτοστατεί στην αλλαγή της ΕΕ και την επιστροφή της σοσιαλδημοκρατίας στον "ίσιο δρόμο", κατακρεουργεί τα δικαιώματα των Γάλλων εργαζομένων, μειώνοντας κι άλλο τους μισθούς, κουρελιάζοντας κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας, διευκολύνοντας τις απολύσεις κ.ά.
Για το τι συμβαίνει, δε, στην Ελλάδα, είναι περιττό να μιλήσουμε εδώ.
Απόδειξη όλα αυτά ότι τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα αποτελούν στρατηγική της ΕΕ, προωθούνται σ' όλες τις χώρες για λογαριασμό του κεφαλαίου και ως προαπαιτούμενά τους, και εφαρμόζονται με συνέπεια απ' όλες τις κυβερνήσεις, νεοφιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου