Κάνουν το μαύρο άσπρο για να κρύψουν ότι τα δύσκολα τώρα αρχίζουν για το λαό

Υπέρμαχος της άποψης πως όσο πιο μεγάλο είναι το ψέμα τόσο πιο πιστευτό γίνεται φαίνεται να είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Οσα περισσότερα αντιλαϊκά μέτρα «φορτώνει» στην - κατάφορτη από τα πριν - πλάτη του λαού, τόσο δυνατότερα κραυγάζει ότι τα δύσκολα για το λαό τελειώνουν και ακόμα παραπέρα ότι θα αρχίσει να γεύεται τους καρπούς των κόπων του... Αυτό υποστήριξε ο πρωθυπουργός στη συνεδρίαση προ ολίγων ημερών του υπουργικού συμβουλίου. Αυτό ισχυρίζονται η κυβερνητική εκπρόσωπος και όλα τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη στις καθημερινές τους παρεμβάσεις στα ΜΜΕ. Αυτό υποστήριξε ο υπουργός Οικονομικών, Ε. Τσακαλώτος, λέγοντας στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την Τετάρτη ότι βρισκόμαστε «στην αρχή του τέλους».

Για να λέμε του στραβού το δίκιο, ο ισχυρισμός τους έχει έναν κόκκο αλήθειας. Με την πολιτική που θέτουν σε εφαρμογή, ελπίζουν να τελειώσουν τα δύσκολα, όχι όμως για το λαό, αλλά για την αστική τάξη, τους επιχειρηματικούς ομίλους της χώρας που προσδοκούν ανάκαμψη κερδών. Κάπως πιο ολοκληρωμένα έθεσε το ζήτημα ο ευρωβουλευτής, Δ. Παπαδημούλης, παραδεχόμενος ότι η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας είναι που τους «καίει». Δήλωσε: «Το βασικό όμως ...είναι ότι έχουμε πια ενδείξεις ότι τα πολύ δύσκολα είναι πίσω μας και ότι οι προοπτικές για την ανάπτυξη και τη μείωση της ανεργίας αρχίζουν να φαίνονται θετικά. Οι προβλέψεις όλων των διεθνών οργανισμών, όχι μόνο της Κομισιόν, μιλούν για επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης μέσα στο 2016 και για υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2017 και το 2018 (...) Η κυβέρνηση προσπαθεί με μεγάλες δυσκολίες, με λάθη, με καθυστερήσεις να συμμαζέψει προβλήματα, να διορθώσει αμαρτίες δεκαετιών και να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά».

Δηλαδή, σε απλά Ελληνικά και σε αδρές γραμμές, υποστηρίζει ενώπιον του λαού την «αυτοθυσία» της κυβέρνησης να νοικοκυρέψει τον τόπο, κάτι το οποίο απαιτεί δύσκολες αποφάσεις. Η ανάκαμψη, παραδέχεται, θα είναι για τους λίγους, την «οικονομία», πετάει όμως και το δόλωμα στο λαό ότι θα έχει κέρδος απ' αυτήν αφού θα μειωθεί η ανεργία κ.ά. Κάπως πιο προσγειωμένο αλλά πάντα το ίδιο παραμύθι, για το οποίο ο λαός ξέρει καλά ότι δεν έχει «ευτυχές τέλος», μόνο «δράκους».

Τα πιο δύσκολα είναι μπροστά...

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να καλλιεργήσει ένα κάλπικο κλίμα ευφορίας είναι απολύτως εξηγήσιμη. Χρειάζεται έναν αντιπερισπασμό, προβάλλει μια ψεύτικη, ειδυλλιακή σχεδόν εικόνα για να αποσπάσει την προσοχή του λαού, για να μην προβάλλει αυτός τα μέτρα που σήμερα ψηφίζονται στη ζωή του αύριο, διαπιστώνοντας ότι την κάνουν ακόμα πιο μαύρη. Ετσι, κοροϊδεύει ασύστολα ότι «τα δύσκολα τελείωσαν». Στην πραγματικότητα, τα ακόμα πιο δύσκολα απ' όσα έχουμε ζήσει τώρα αρχίζουν για τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων του μόχθου.

Γιατί τώρα «ωριμάζουν» τα μέτρα που πήραν οι κυβερνήσεις που προηγήθηκαν και πάνω σ' αυτά έρχονται να «κάτσουν» όσα ψηφίζει η σημερινή κυβέρνηση. Ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, «κόφτης» μισθών, συντάξεων, δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, φορολογικά μέτρα που ξετινάζουν το πορτοφόλι της λαϊκής οικογένειας κι άλλα πολλά.

Τα ακόμα πιο δύσκολα είναι μπροστά π.χ. για μερικές χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους, οι οποίοι, με τα κριτήρια του 2015, δικαιούνταν για φέτος το ΕΚΑΣ, αλλά με το νόμο - λαιμητόμο γίνονται η πρώτη κατηγορία που το χάνει. Αυτοί οι συνταξιούχοι, που πήραν το ΕΚΑΣ για τους πρώτους πέντε μήνες του 2016, καλούνται τώρα να το επιστρέψουν, λόγω της αναδρομικής ισχύος του νόμου, που ψηφίστηκε στα μέσα Μάη! Το ίδιο ισχύει και για όλους τους άλλους δικαιούχους του ΕΚΑΣ, οι οποίοι σταδιακά μέχρι και το 2019 θα χάσουν την εισοδηματική αυτή ενίσχυση, χωρίς να αντικατασταθεί με κάτι άλλο.

Μπροστά είναι τα πιο δύσκολα για όλους τους ασφαλισμένους και συνταξιούχους, αφού μέσα στην επόμενη τετραετία, θα χάσουν πάνω από 8 δισ. ευρώ! Τόσο κοστίζει το «κοστούμι» που τους «έραψε» η κυβέρνηση με την ψήφιση του Ασφαλιστικού. Το ποσό αυτό θα προέλθει απ' τη μείωση των συντάξεων και των άλλων παροχών, αλλά και από την αύξηση των εισφορών. Τα μέτρα αυτά θα έχουν άμεση αντανάκλαση στο εισόδημά τους που θα μειωθεί κι άλλο.

Μπροστά είναι τα δύσκολα και για τους μικρομεσαίους αγρότες, αφού η αύξηση των εισφορών θα είναι εξοντωτική για τους φτωχότερους, συντελώντας στο ξεκλήρισμά τους μια ώρα αρχύτερα.

Μπροστά είναι τα δύσκολα για όλους τους φορολογούμενους, αφού τα μέτρα που ψηφίστηκαν μπαίνουν σε εφαρμογή για τα εισοδήματα του 2016, οπότε πλατιά λαϊκά στρώματα θα πληρώσουν ακόμα μεγαλύτερη φορολογία σε ένα χρόνο περίπου από σήμερα. Τα μέτρα που περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα, ιδιαίτερα όσα αφορούν στην αύξηση των έμμεσων φόρων (ή στην επιβολή νέων), θα τα βρίσκουν καθημερινά μπροστά τους στα ράφια των σούπερ μάρκετ και αλλού, κατατρώγοντας το ισχνό λαϊκό εισόδημα.

Μπροστά είναι τα δύσκολα και για όσους χρεώθηκαν στις τράπεζες για να αποκτήσουν κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι τους και σήμερα, άνεργοι ή με εισόδημα σε κατακόρυφη πτώση, αδυνατούν να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις. Τα «κοράκια» καραδοκούν για να βάλουν στο χέρι «μπιρ παρά» τα «κόκκινα» δάνειά τους, δηλαδή τα σπίτια τους, αφού η πρώτη κατοικία προστατεύεται έως το ποσό των 140.000 ευρώ και μόνο για δύο χρόνια.

Οταν μιλάει το κεφάλαιο

Τίποτα απ' τα παραπάνω δεν πρόκειται φυσικά να ομολογήσει η κυβέρνηση. Θα συνεχίσει να παίζει την «κασέτα» της ανάκαμψης που τάχα αφορά τους πάντες. Θα επιμένει να κρύβει ότι η διευθέτηση του χρέους, η έξοδος στις αγορές, η ανάκαμψη, προϋποθέτουν θυσίες του λαού δίχως τέλος. Αυτό απαιτεί η «θέση» της ως διαχειριστή της αστικής εξουσίας, όχι μόνο να κάνει τη βρώμικη δουλειά που ανέλαβε για λογαριασμό του κεφαλαίου, αλλά και να την κάνει με τις λιγότερες δυνατόν αντιδράσεις, διασφαλίζοντας όσο μπορεί τη σιωπή του λαού, φροντίζοντας να έχει χάσει κάθε δυνατότητα αντίδρασης, όταν αποκαλυφθεί ότι η ζωή του δεν ανακάμπτει μαζί με τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Δεν είναι τυχαίο ότι το κεφάλαιο απονέμει εύσημα στην κυβέρνηση για όσα έχει ήδη κάνει και προεξοφλεί τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα.

Μόλις προχτές ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων έθεσε ανοιχτά την αξίωση για νέα χτυπήματα στις εργασιακές σχέσεις, με έμφαση στο συνδικαλιστικό νόμο και το δικαίωμα της απεργίας. Ο πρόεδρός του, Θ. Φέσσας, ανέφερε ότι τα εργασιακά θα απασχολήσουν την επόμενη «αξιολόγηση», ωστόσο ήδη συζητούνται με τους κοινωνικούς εταίρους και ο ΣΕΒ θεωρεί ότι ο συνδικαλιστικός νόμος χρειάζεται αλλαγές και επικαιροποίηση.

Ταυτόχρονα, προέτρεψε το πολιτικό τους προσωπικό να βάλει πλάτη στο αντιλαϊκό κυβερνητικό έργο, παραδεχόμενος τον τέτοιο του χαρακτήρα. «Τείνουμε χείρα φιλίας προς όλους και εκτιμούμε πως η ψήφιση του νομοσχεδίου θα προχωρήσει και είναι θετικό ότι θα έχει τη μερική στήριξη της αντιπολίτευσης. Ευχής έργον θα ήταν να συνεννοηθούν οι πολιτικοί και να χαράξουν σχέδιο. Χρειαζόμαστε μία νέα συμφωνία για τη χώρα, να καταλάβει ο κόσμος τις επώδυνες πλην απαραίτητες λύσεις», ανέφερε.

«Αδειασε», μάλιστα, τη ΝΔ σχολιάζοντας το αίτημά της για εκλογές ως εξής: «Αν κάποιος βάζει βάρος σε μια οικονομία που είναι έτοιμη να τρέξει, αυτό είναι ένα θέμα που δεν μπορούμε να λύσουμε εμείς. Με τη σωστή κατεύθυνση η οικονομία μπορεί να προχωρήσει ιδιαίτερα, αφού η δημοσιονομική προσαρμογή έχει ήδη δρομολογηθεί με τα τελευταία μέτρα»...

Στο ίδιο πνεύμα, ο επικεφαλής της Τράπεζας Πειραιώς, Μ. Σάλλας, είχε δηλώσει προ ολίγων ημερών: «Επρεπε να ληφθούν μέτρα ούτως ή άλλως και νομίζω ότι ορθώς ελήφθησαν (...) Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μέτρα που προβλέπει η συμφωνία πλήττουν ορισμένες κοινωνικές ομάδες και πως ο λαός σηκώνει το βάρος. Ωστόσο, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση της εξυγίανσης»... Επιπλέον, υποστήριξε ότι «αναμφίβολα, η κυβέρνηση πρέπει να είναι πιο αποτελεσματική στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. Ομως είναι ευθύνη και των κοινωνικών ομάδων να βοηθήσουν. Η οικονομική ελίτ, η επιστημονική, η πολιτιστική, ακόμη και η δημοσιογραφική, θα πρέπει να συνδράμουν στην προσπάθεια»...

Επί της ουσίας, οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων και των τραπεζιτών κονιορτοποιούν με τις δηλώσεις τους την κυβερνητική προπαγάνδα περί ανάπτυξης με κοινωνικό πρόσημο, ισχυρισμό που με λεκτικές μόνο παραλλαγές υπερασπίζονται όλα τα κόμματα της διαχείρισης στην προσπάθειά τους να στοιχίσουν το λαό πίσω απ' τις σημαίες και τα προτάγματα του κεφαλαίου. Για να μη συνειδητοποιήσει ότι είναι η εξουσία του κεφαλαίου που φράζει με «σκοτάδι» το παρόν και το μέλλον του, ότι τα δύσκολα είναι μπροστά όσο το επιτρέπει και δεν οργανώνει την πάλη του για να τα ανατρέψει, για να αλλάξει ο ίδιος το κλίμα στη ζωή του.

″Ρ″