Αγκαζέ με τους σοσιαλδημοκράτες της ΕΕ σε κοινή αντιλαϊκή πορεία

Λίγες μέρες πριν η «Αυγή» έγραφε: «Η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στο εσωτερικό πολλών χωρών λόγω λιτότητας και προσφυγικού ερμηνεύεται ως αντίδραση στη "βίαιη επιδραστικότητα"
του Βερολίνου και τη γραφειοκρατική δυσκινησία των Βρυξελλών (...) Σε αυτό το σκηνικό τα θετικά μηνύματα ήταν πολλά την προηγούμενη εβδομάδα και έχει σημασία ότι δεν προέρχονταν μόνο από κοινοτικούς παράγοντες ή υπουργούς Οικονομικών, αλλά και ηγέτες κρατών»...

Αμέσως μετά την υπερψήφιση απ' την κυβερνητική πλειοψηφία, στη Βουλή, του νέου αντιλαϊκού πακέτου, ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, στο υπουργικό συμβούλιο δήλωνε: «Στο χθεσινό Γιούρογκρουπ, μετά από έξι χρόνια συνεδριάσεων αυτού του οργάνου, όπου η Ελλάδα καθόταν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, επισφραγίστηκε μια θεμελιώδης αλλαγή της εικόνας. Μια αλλαγή, η οποία δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Συντελείται εδώ και καιρό και έχει να κάνει και με τη διεθνή θέση της χώρας. Με την ευρωπαϊκή πορεία της, αλλά και με τους συμμάχους που έχουμε πλέον δίπλα μας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Σήμερα, η Ελλάδα δεν είναι πια μόνη και απομονωμένη, αλλά βρίσκει ισχυρή στήριξη και υποστήριξη από μια σειρά πολιτικών δυνάμεων και κυβερνήσεων, που έχουν πια κατανοήσει ότι αυτός ο τόπος και αυτός ο λαός δικαιούται πια να γυρίσει σελίδα (...) Αυτή η αλλαγή στάσης, όμως, αυτός ο μεγάλος μετασχηματισμός, τόσο στην κοινή γνώμη, όσο κυρίως - γιατί εκεί παίρνονται οι αποφάσεις - και στο επίπεδο των κυβερνήσεων δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία, δεν έπεσε από τον ουρανό, δεν ήταν θείο δώρο. Ηταν ένα αποτέλεσμα μιας σκληρής προσπάθειας, μεθοδικής δουλειάς των διαπραγματευτικών μας προσπαθειών, των διπλωματικών μας πρωτοβουλιών, αλλά και των πολιτικών μας παρεμβάσεων. Σε όλα τα επίπεδα: Στις Συνόδους Κορυφής, στις Συνόδους των υπουργών Οικονομικών, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις πολιτικές και τεχνικές διαπραγματεύσεις».

Την Παρασκευή, ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Ρήγας, δήλωσε: «Υπάρχει αλλαγή στην Ευρώπη σε σχέση με το πώς αντιμετωπίζουν την κατάσταση και την πολύπλευρη κρίση που περνάει. Υπάρχουν νηφάλιες φωνές που καταλαβαίνουν ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο».

"Δείξε μου τους φίλους σου..."

Τι είδους αλλαγή είναι αυτή για την οποία πανηγυρίζουν και ποιοι οι φορείς της; Είναι οι νέοι σοσιαλδημοκράτες φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί με τους οποίους όλο και συχνότερα νταραβερίζεται, με συνέπεια να θεωρείται πλέον μη αναστρέψιμη η πορεία οργανικής ένταξής του στους κόλπους της ευρωενωσιακής σοσιαλδημοκρατίας. Μάλιστα, τέλος Μάη, ο Αλ. Τσίπρας αναμένεται να μεταβεί στη Ρώμη, για να πάρει μέρος στη Σύνοδο των ηγετών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης, λίγο μετά τη συμμετοχή του στην αντίστοιχη συνάντηση που είχε διοργανώσει στο Παρίσι ο Φρ. Ολάντ.

Η σκόπιμη θολούρα γύρω απ' το περιεχόμενο της αλλαγής, στην οποία αναφέρονται και την οποία επικροτούν, επιδιώκει να κρύψει απ' το λαό ότι δεν πρόκειται για αλλαγή που θα επιδράσει ανακουφιστικά στη ζωή του. Οι «φίλοι» και «σύμμαχοι» του ΣΥΡΙΖΑ επιζητούν αλλαγές στο «μείγμα» διαχείρισης που θα τους επιτρέψει να στηρίξουν πιο αποφασιστικά, με «ζεστό» χρήμα, την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας στις χώρες τους, στόχος που ούτως ή άλλως προϋποθέτει αντιλαϊκές ανατροπές. Με αυτό ως επίκεντρο εκδηλώνονται αντιθέσεις μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και κέντρων, ακόμα και στο εσωτερικό αστικών τάξεων, όπως φαίνεται να συμβαίνει π.χ. στη Γερμανία.

Σ' αυτήν την κόντρα αξιοποιείται και η περίπτωση της Ελλάδας, οι επιδιώξεις της κυβέρνησης. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία μοιάζει να επενδύει στον ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας ότι τα όποια «κέρδη» στη διαπραγμάτευση θα έχουν ευρύτερη ισχύ, για τις αστικές τάξεις κι άλλων κρατών. Ταυτόχρονα, η ίδια θα διεκδικήσει την πατρότητα και διαχείρισή τους, δίνοντας ώθηση στην ανασυγκρότησή της και νέα πνοή στην προοπτική επανάκαμψής της στο προσκήνιο.

Αυτό ακριβώς είναι που της υπενθυμίζει κάθε τρεις και λίγο ο Αλ. Τσίπρας. Μάλιστα, σε ανύποπτο χρόνο, το Δεκέμβρη του 2014, μιλώντας στο συνέδριο του Transform Europe στη Φλωρεντία με θέμα «Η νεοφιλελεύθερη ατζέντα και η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία», είχε εκφράσει την πεποίθηση ότι η«επικείμενη ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα θα λειτουργήσει ως κίνητρο για το συνολικό πολιτικό αναπροσανατολισμό των προοδευτικών και σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων στον ευρωπαϊκό Νότο».

«Σε αντίθεση με την μεταπολεμική περίοδο και με αφετηρία το Νότο της Ευρώπης, σήμερα η νέα ριζοσπαστική Αριστερά μετατρέπεται σε εμβρυουλκό της κοινωνικής και πολιτικής αλλαγής, ελπίζοντας ότι θα ωθήσει και την σοσιαλδημοκρατία σε απεγκλωβισμό από την νεοφιλελεύθερη συναίνεση που έλκει τις ρίζες της από την δεκαετία του '90», είχε δηλώσει.

Μέσα απ' αυτό το πρίσμα πρέπει να ερμηνευτούν οι παρεμβάσεις στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης από σημαίνοντα στελέχη της ευρωενωσιακής σοσιαλδημοκρατίας. Οπως η πρόσφατη δήλωση του επικεφαλής της ευρωομάδας των σοσιαλδημοκρατών,Τζ. Πιτέλα: «Δεν μπορούμε να ζητήσουμε από την Ελλάδα πρόσθετα μέτρα. Αυτό θα σήμαινε ότι κάποια "γεράκια" θέλουν να σκοτώσουν την Ελλάδα και δεν μπορούμε να αποδεχτούμε αυτόν τον εκβιασμό. Τα στοιχήματα είναι πολύ μεγάλα για την Ευρώπη. Πρέπει όλοι να εργαστούμε για να εμποδίσουμε την κρίση στην Ελλάδα στον δρόμο προς το βρετανικό δημοψήφισμα, ειδικά τώρα που κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες η Ελλάδα υπεραπέδωσε στους στόχους του προϋπολογισμού του 2015».

Ο ίδιος έχει υπερασπιστεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ως «προοδευτική», την οποία προσπαθούν να ανατρέψουν «το ΔΝΤ και Γερμανοί καρχαρίες του είδους του Β. Σόιμπλε»... «Εγώ είμαι αντίθετος στις πιέσεις του ΔΝΤ και των άλλων συντηρητικών παραγόντων, που απαιτούν προληπτικά μέτρα λιτότητας για την Ελλάδα (...) Αυτό δεν είναι παρά μια καταδίκη σε θάνατο. Αυτό δεν είναι προληπτική λιτότητα, είναι θάνατος (...) Θέλουν να δουν τη χώρα να βυθίζεται, θέλουν το Grexit γιατί δεν το κατάφεραν πέρσι. Ομως εμείς τους λέμε: No passaran, No passaran!», ανέφερε.

Υπό το φως των εξελίξεων γίνεται πιο εύκολα αντιληπτό ότι δεν εννοεί μέτρα σε βάρος του λαού, αφού τέτοια ήδη νομοθετήθηκαν, ενώ είναι θέμα λίγων ημερών να φτάσει στη Βουλή το ισοδύναμο των προληπτικών μέτρων, ο «αυτόματος κόφτης», που εξάλλου αποτελεί και ευρωενωσιακή επιταγή.

Στο ίδιο περίπου μήκος κύματος και ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Μ. Σαπέν, υποστήριξε την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» «το αργότερο μέχρι το τέλος Απριλίου», διαφορετικά, όπως είπε, «η οποιαδήποτε καθυστέρηση δεν θα λειτουργήσει μόνο σε βάρος της Ελλάδας αλλά και σε βάρος των δανειστών».Ο Μ. Σαπέν υπερασπίστηκε την ΕΚΤ απέναντι στην επίθεση του Β. Σόιμπλε για το πρόγραμμα χαλάρωσης, με φθηνό χρήμα για επενδύσεις, σε συνδυασμό με τα αρνητικά επιτόκια που συμβάλλουν στην ίδια κατεύθυνση. Δήλωσε ότι η Γερμανία οφείλει να σεβαστεί την ανεξαρτησία της ΕΚΤ, ενώ και ο σοσιαλδημοκράτης Γερμανός υπουργός Οικονομίας, Ζ. Γκάμπριελ, είπε ότι «πρέπει να δοθεί ένα τέλος στο παιχνίδι κατηγοριών εις βάρος της ΕΚΤ (...) Το πρόβλημα δεν είναι η ΕΚΤ και ο κ. Ντράγκι αλλά η άρνηση να παραιτηθεί κανείς από την μονόπλευρη πολιτική της λιτότητας».

Ο Μ. Σαπέν επαίνεσε την κυβέρνηση λέγοντας ότι «έκανε όλες τις προσπάθειες που τους είχαμε ζητήσει να κάνουν και τίποτε δεν μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση ούτε την ειλικρίνεια ούτε την ικανότητα αυτής της κυβέρνησης να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις. Τήρησε τις δεσμεύσεις της».

Σε αυτόματο σφαγείο τα δικαιώματα των λαών

Οι σύμμαχοι για τους οποίους καμαρώνουν η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτοί που στις χώρες τους κατακρεουργούν εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, ό,τι δηλαδή κάνει και στην Ελλάδα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Στη Γαλλία η κυβέρνηση Ολάντ, με τον περιβόητο νόμο Ελ Κομρί, τσακίζει, ανελέητα, εργασιακά δικαιώματα. Μάλιστα, ανησυχώντας πως οι νέες ανατροπές δε θα διασφαλίσουν τις απαραίτητες ψήφους, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την Τρίτη ότι ενεργοποιεί το άρθρο 49 παρ. 3 του Συντάγματος, με το οποίο το νομοσχέδιο θεωρείται εγκεκριμένο απλά με τη σύμφωνη γνώμη του υπουργικού συμβουλίου, εκτός αν υπερψηφιστεί πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης. Και όλα αυτά για να προχωρήσουν ρυθμίσεις με τις οποίες το κεφάλαιο θα μπορεί να ρίχνει κι άλλο τους μισθούς, να κουρελιάζει κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας, να απολύει ακόμα πιο εύκολα, να αξιοποιεί ακόμα περισσότερο τους μαθητευόμενους νέους ως φτηνά εργατικά χέρια κ.τ.λ.

Μία απ' τα ίδια και στην Ιταλία του Μ. Ρέντσι, άλλου φίλου και συμμάχου του Αλ. Τσίπρα, απ' όπου προέρχεται και ο σοσιαλδημοκράτης Τζ. Πιτέλα. Σε αναφορά της ελληνικής πρεσβείας στη Ρώμη υπογραμμίζεται: «Στις 27 Απριλίου τ.έ. παρουσιάσθηκε από το ιταλικό Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών το Εγγραφο Οικονομικής και Δημοσιονομικής Πολιτικής 2016 (DEF), στο οποίο εκτίθενται οι βασικές πολιτικές της ιταλικής κυβέρνησης στον οικονομικό και δημοσιονομικό τομέα. Βασική προτεραιότητα συνεχίζει να αποτελεί η τόνωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και η προσέλκυση επενδύσεων. Προς αυτόν το στόχο συντείνουν οι εξής τέσσερις συνισταμένες: 1) Συνεχείς δομικές μεταρρυθμίσεις που θα οδηγήσουν στην τόνωση των ιδιωτικών και δημόσιων επενδύσεων. Οι μεταρρυθμίσεις θα επικεντρωθούν σε τομείς που θα έχουν άμεση σχέση με την βελτίωση του επενδυτικού κλίματος στη χώρα, και συγκεκριμένα (...) στην αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης, στην ενδυνάμωση, εξυγίανση και εκσυγχρονισμό του τραπεζικού συστήματος (...) στην ολοκλήρωση της τομής στα εργασιακά (Job Act), στην περιστολή και εξορθολογισμό των δαπανών, στη διεύρυνση των ιδιωτικοποιήσεων. 2) Δημοσιονομική πολιτική που θα ευνοεί την ανάπτυξη και θα εξασφαλίσει σταδιακή σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών, ούτως ώστε να μειωθεί το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. 3) Μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων με στόχο την τόνωση της κατανάλωσης. 4) Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος (...) Οσον αφορά την δημοσιονομική πολιτική παραμένει πρωταρχικός στόχος η μείωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Η περαιτέρω μείωση του μεγέθους σχεδιάζεται να προέλθει από μείωση δαπανών, ορθολογική κατανομή τους και ιδιωτικοποίηση δράσεων και περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου», κ.ά.

Β. Ν.