Το ενα χερι νιβει το αλλο …και τα δυο το καπιταλιστικο συστημα

Ηείδηση της αυτοκτονίας 42χρονης εργαζόμενης στις επιχειρήσεις «Καρυπίδης», ως αποτέλεσμα της απόγνωσης και της απελπισίας στην οποία βρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, που δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται, ευρισκόμενοι σε ομηρία ανάμεσα στην απληρωσιά και την ανεργία, χωρίς να προστατεύονται από τη νομοθεσία, χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα, ούτε και σε αυτό το ελάχιστο επίδομα ανεργίας, φέρνει στην επιφάνεια την αδιαμφισβήτητη καπιταλιστική βάρβαρη πραγματικότητα.

Τα μνημόνια και τα βάρβαρα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα που τα συνοδεύουν, με αποτέλεσμα την εκτόξευση της ανεργίας, της «μαύρης» και της απλήρωτης εργασίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης από τη μια, οι δικαστικές αποφάσεις, με πιο ενδεικτική την πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου (βάσει της οποίας δεν συνιστά βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η καθυστέρηση στην καταβολή των δεδουλευμένων), όπως και η βίαιη επίθεση των ΜΑΤ κατά κινητοποίησης των Σωματείων και φορέων της Κοζάνης, που διαμαρτύρονταν ενάντια στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, αναδεικνύουν με τον πιο εύληπτο τρόπο πως η άρχουσα τάξη έχει τα μέσα να προστατεύει τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Τα παραμύθια για  «Δίκαιη Ανάπτυξη» και  «Παραγωγική Ανασυγκρότηση», που ευαγγελίζεται ο πρωθυπουργός και η παρέα του, γίνεται φανερό ότι σημαίνουν φτώχεια, ανεργία και αυταρχισμό για τους εργαζόμενους, κέρδη για το κεφάλαιο και τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Για τους εργαζόμενους ο μονόδρομος είναι η οργανωμένη πάλη μέσα από τα σωματεία τους, η συμμετοχή τους στις απεργιακές κινητοποιήσεις (και είναι πολλές μέσα στον Ιούλιο, σε Μέταλλο, Εμπόριο, Τουρισμό), με στόχο το άνοιγμα του δρόμου για την ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας.

Κάλι Καρά