Με το βλεμμα στραμμενο σταθερα στους χωρους δουλειας... Συνεχιζουμε!

Ηυπόθεση της οικοδόμησης στη Βιομηχανία και στους χώρους στρατηγικής σημασίας δεν είναι θέμα μόνο των κλαδικών Οργανώσεων, αλλά σωστά απασχολεί όλο το Κόμμα και την ΚΝΕ, καθώς από την πορεία αυτής της δουλειάς θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό η έκβαση της μάχης που δίνει το Κόμμα μας και η υπόθεση της εργατικής τάξης.

Σε αυτήν τη μεγάλη υπόθεση σημαντικό ρόλο έχουν και μπορούν να παίξουν οι εδαφικές Οργανώσεις του Κόμματος, που στο χώρο ευθύνης τους συγκεντρώνονται μεγάλοι χώροι δουλειάς, στρατηγικοί κλάδοι της Βιομηχανίας ή εδαφικές Οργανώσεις ή και κατοικεί μεγάλος όγκος εργατών και εργατοϋπαλλήλων. Μια τέτοια περιοχή, που συγκεντρώνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, είναι και οι γειτονιές που βρίσκονται στην ευθύνη της ΤΟ Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ.

Αντλούμε πείρα από την προσπάθειά μας

Βεβαίως δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Εχει προηγηθεί όλα αυτά τα χρόνια μια μεγάλη προσπάθεια έξω από τα εργοστάσια που έχουμε ως Οργάνωση ιεραρχήσει και που με σταθερό τρόπο παρεμβαίναμε με τα υλικά του Κόμματος, με τον «Ριζοσπάστη», συμβάλλοντας στην προσπάθεια οργάνωσης της εργατικής τάξης στα σωματεία, ανάπτυξης της πάλης, στηρίζοντας την κλαδική δουλειά. Το υπογραμμίζουμε αυτό, γιατί χωρίς αυτήν την παρακαταθήκη θα ήταν δύσκολο σήμερα να βγάλουμε συμπεράσματα, να επαναπροσδιορίσουμε στόχους, να πάρουμε μέτρα για να βελτιώσουμε τη δουλειά μας. Με αυτήν την επίμονη προσπάθεια χρόνων, κατακτήσαμε να έχουν οι δυνάμεις μας τη γενική αναγνώριση των εργατών στα εργοστάσια που παρεμβαίνουμε, κατακτήσαμε ένας σημαντικός κύκλος εργατών να προμηθεύονται τον «Ριζοσπάστη» και να έχουμε τη δική μας συμβολή σε ορισμένα μικρά αλλά σημαντικά βήματα στην οικοδόμηση του Κόμματος στα εργοστάσια της περιοχής.

Είμαστε, όμως, τώρα σε φάση που καλύτερα μπορούμε να οργανώσουμε αυτήν τη δουλειά, να πάρουμε καθοδηγητικά όλα τα μέτρα ώστε όσο είναι δυνατόν να εξαντλούμε τα περιθώρια οικοδόμησης, συμβάλλοντας στη συγκέντρωση δυνάμεων σε χώρους που ως Κομματική Οργάνωση Αττικής έχουμε ιεραρχήσει και βεβαίως με τη δουλειά μας να δημιουργούμε νέες προϋποθέσεις και νέες δυνατότητες για το μέλλον.

α) Απαιτείται στους χώρους δουλειάς να διαφωτίζουμε για το σύνολο των πολιτικών εξελίξεων, να ασχολούμαστε με το σύνολο των πλευρών της ζωής των εργαζομένων που χτυπιέται από την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία, να παίρνουμε υπόψη την προπαγάνδα και τη ζύμωση που κάνει το σύστημα απευθείας μέσω της εργοδοσίας. Για παράδειγμα, στα εργοστάσια που ιεραρχούμε στην περιοχή μας, από το Συνέδριο μέχρι και σήμερα απαιτήθηκε να παρέμβουμε για ένα σύνολο πραγμάτων. Παρεμβήκαμε για την αποκάλυψη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και των νέων μέτρων που έφερε με το 4ο μνημόνιο που ψήφισε, χρειάστηκε να απαντήσουμε στην εργοδοτική τρομοκρατία που επιχειρούσε να εκφοβίσει πρωτοπόρους εργάτες ώστε να μην απεργήσουν, να μην έρθουν σε επαφή με τα σωματεία τους, να μην στρέψουν την πάλη τους ενάντια στους εκμεταλλευτές και την εξουσία τους, στις προσπάθειες της εργοδοσίας να ταυτιστούν οι εργάτες με τα δικά της συμφέροντα. Κάναμε προσπάθεια να συζητήσουμε και να εξοπλίσουμε για τα ζητήματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, ιδιαίτερα μπροστά στον εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς, να αντιπαλέψουμε τις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές μέσα στην εργατική τάξη που βάζει η εργοδοσία, όπως το ρατσισμό, αξιοποιώντας διάφορα φασιστοειδή. Ταυτόχρονα, όμως, με αυτά, απαιτήθηκε να παρέμβουμε και για ζητήματα που πολλές φορές χαρακτηρίζουμε «τοπικά», αλλά ορισμένες φορές εμφανίζουν τέτοια όξυνση που παίρνουν χαρακτήρα κεντρικής διαπάλης και όλες οι πολιτικές δυνάμεις και η εργοδοσία επιχειρούν να παρέμβουν, ζυμώνοντας ο καθένας τη δική του λογική, επιδρώντας στη συνείδηση της εργατικής τάξης. Για παράδειγμα, το τελευταίο διάστημα και μετά τον άδικο χαμό του μαθητή από αδέσποτη σφαίρα, το ζήτημα της εγκληματικότητας ήταν από τα βασικά που απασχολούσε την εργατική τάξη που ζει και εργάζεται στην περιοχή. Ο εντοπισμός του προβλήματος από μέρους των καθοδηγητικών οργάνων του Κόμματος, η επεξεργασία της γραμμής μας σε ένα δύσκολο θέμα, η ανάδειξη του ζητήματος πολύ πριν αυτό ξεσπάσει, η επικέντρωση και γι' αυτό το ζήτημα στους χώρους δουλειάς, ήταν από τους βασικούς παράγοντες που εμπόδισε τον αντίπαλο να «σαρώσει» με τη δική του λογική στις εργατογειτονιές και στους χώρους δουλειάς. Να στρέψει δηλαδή την πάλη του λαού απέναντι σε διάφορες κοινωνικές ομάδες, να χύσει το δηλητήριο του ρατσισμού, να κρύψει την αιτία που γεννάει την εγκληματικότητα και τελικά να αθωώσει το σύστημα της εκμετάλλευσης, που είναι ο πραγματικός ένοχος και για το υπαρκτό πρόβλημα της εγκληματικότητας.

Προσανατολισμένοι στην οικοδόμηση του Κόμματος

β) Με άξονα τα παραπάνω, σταθερά απαιτείται να απασχολήσει τα καθοδηγητικά όργανα των εδαφικών Οργανώσεων πώς καθημερινά δίνουμε περιεχόμενο και ανεβάζουμε το ενδιαφέρον των ΚΟΒ και των συντρόφων που έχουν χρεωθεί και παρεμβαίνουν σε ένα εργοστάσιο. Πώς δηλαδή εξασφαλίζουμε και διαμορφώνουμε τους όρους, ώστε αυτές οι ομάδες ευθύνης να λειτουργούν ως ομάδες που βάζουν στο επίκεντρο την κομματική οικοδόμηση και όχι απλά διεκπεραίωσης μιας εξόρμησης, που αναμφίβολα είναι σημαντική και επιβεβλημένη.

Εχουμε πείρα που μπορεί να μας βοηθήσει, αν τη μελετήσουμε και τη γενικεύσουμε ως τρόπο δουλειάς των Κομματικών Οργανώσεων. Είναι κρίσιμο οι ομάδες παρέμβασης στα εργοστάσια και οι ΚΟΒ να συζητάνε για τις εξελίξεις στον κλάδο που ανήκει ο χώρος δουλειάς που παρεμβαίνουν, να έχουν καλή γνώση του συγκεκριμένου χώρου όπως το μέγεθος της παραγωγής, το πόσους εργάτες απασχολεί, τις συνθήκες εργασίας, την πολιτική της εργοδοσίας, ποιες άλλες δυνάμεις παρεμβαίνουν και με τι γραμμή. Με καθοδηγητική ευθύνη να διασφαλίζεται η καλή συνεργασία με την αντίστοιχη κλαδική Οργάνωση, συνεργασία που μπορεί να τη διασφαλίσει ο ενιαίος προσανατολισμός, ώστε «το ένα χέρι να νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο». Τα παραπάνω πολλές φορές, πάνω στο καθημερινό τρέξιμο, δυστυχώς μοιάζουν πολυτέλεια, που όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι, αντίθετα είναι επιβεβλημένα στοιχεία της δουλειάς μας.

Το ζήτημα είναι ακόμα πιο σύνθετο ιδιαίτερα σε περιοχές που συγκεντρώνουν μεγάλο όγκο εργοστασίων, βιομηχανικών κλάδων, άλλων χώρων δουλειάς και αντικειμενικά οι κομματικές δυνάμεις δεν επαρκούν.

Απαιτείται, λοιπόν, να αξιοποιηθεί και να εκπαιδευτεί σε αυτήν τη δουλειά το σύνολο του κομματικού και ΚΝίτικου δυναμικού, να εξασφαλίζεται καλή διάταξη των δυνάμεων και βεβαίως με αντικειμενικό τρόπο να ιεραρχούνται οι χώροι που επιδιώκουμε να οικοδομήσουμε. Ομως, όσο είναι σωστό να ιεραρχείς, άλλο τόσο σωστό είναι ότι δεν κινούνται όλα με βάση τις δικές μας ιεραρχήσεις. Τα καθοδηγητικά όργανα απαιτείται να έχουν μάτια και αυτιά ανοιχτά, να προσαρμόζουν τις ιεραρχήσεις όταν είναι απαραίτητο, ώστε να αξιοποιούνται όλες οι χαραμάδες για παρέμβαση και οικοδόμηση.

Για παράδειγμα, ένα εργοστάσιο που δεν το είχαμε γενικά στις ιεραρχήσεις μας, «αναγκαστήκαμε» να το εντάξουμε καθώς έπρεπε ως Κόμμα να παρέμβουμε στο καθεστώς της απληρωσιάς και των άθλιων συνθηκών εργασίας, ώστε να ανοίξουμε ένα δρόμο και να φτιαχτεί μια μαγιά πρωτοπόρων εργατών που αναδείχτηκαν μέσα από αυτήν τη δουλειά.

Εξαντλούμε όλα τα περιθώρια για τη διάδοση της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ

γ) Το τελευταίο χρονικό διάστημα, στην ΤΟ Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ καταγράφουμε διεύρυνση της επαφής μας με ανθρώπους που εργάζονται σε διάφορους κλάδους της Βιομηχανίας και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βρίσκονται στον περίγυρο των συντρόφων και των οπαδών, είτε γιατί κατοικούν στην ίδια γειτονιά, είτε γιατί συνδέονται με συγγενικούς και φιλικούς δεσμούς. Χωρίς να υποτιμάμε τις δυσκολίες και ασφαλώς το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι οπαδοί του ΚΚΕ, ωστόσο αποτελεί «πεδίον δόξης λαμπρό» για τις εδαφικές Οργανώσεις η ενασχόληση και δουλειά με αυτόν τον κόσμο, πόσο μάλλον αν λάβουμε υπόψη ότι για να πιάσουμε αντίστοιχες επαφές έξω από τα εργοστάσια, χρειάστηκε μήνες ή και χρόνια πολλές φόρες. Μην υποτιμάμε την αξία που έχει το κράτημα μίας επαφής σε ένα μεγάλο χώρο δουλειάς, ιδιαίτερα όταν αυτή η επαφή έχει σημείο αναφοράς έναν κομμουνιστή, ακόμα κι ας μην υιοθετεί σε αυτήν τη φάση το σύνολο της πολιτικής μας πρότασης. Αλλωστε, αυτό είναι το στοίχημα. Να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια για να πειστεί με την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ και την ανάγκη να διαλέξει να βαδίσει αυτόν το δρόμο. Δυστυχώς, σε αυτό το σημείο δεν παίρνουμε πάντα καλό βαθμό. Πολλές φορές αυτοί οι άνθρωποι δεν ενημερώνονται καν ή και δεν καλούνται σε μια συγκέντρωση ή σε μια πολιτιστική εκδήλωση του Κόμματος. Το θέμα, βέβαια, δεν ένα απλό ζήτημα ειδοποίησης, αλλά πώς αυτός ο κόσμος ιεραρχείται με σταθερό τρόπο στη δουλειά των ΚΟΒ. Η κάθε ΚΟΒ δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμβιβάζεται με το δοσμένο περίγυρο που έχει. Πρέπει καθημερινά να τον διευρύνει, κυρίως από την εργατική τάξη και ιδιαίτερα στα νεότερα τμήματά της, γνωρίζοντας από την αρχή ότι θα βρούμε εμπόδια, όπως για παράδειγμα ότι σπάει κόκαλα ο ατομικός δρόμος, το «απολιτίκ» κλίμα ή ακόμα και η μεγάλη απειρία που υπάρχει από αγώνες, ιδιαίτερα στις νέες γενιές εργαζομένων. Για παράδειγμα, οι ΚΟΒ γνωρίζουν μια σειρά εργατοϋπαλλήλους που στις τελευταίες εκλογές ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και τώρα έχουν απογοητευτεί. Είναι στοίχημα πώς παρεμβαίνουμε και πείθουμε στη γραμμή ότι ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται. Αρα η συμβολή μας εδώ είναι καθοριστική. Θα χρειαστεί να σπάσουμε το κεφάλι μας, να βρούμε τρόπους και να παρέμβουμε πιο αποφασιστικά.

δ) Τέλος, ο στόχος για πιο θαρρετά βήματα στην κομματική οικοδόμηση στους χώρους δουλειάς συνδέεται άμεσα με το πώς θα καταφέρουμε να παρέμβουμε και να επιδράσουμε στη μεγάλη μάζα των μεταναστών που εργάζονται σε μια σειρά από κρίσιμους κλάδους. Βεβαίως, η μεγάλη προσπάθεια που έχει γίνει έως τώρα είναι σημαντική, όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι. Το λέμε αυτό διότι η έμπρακτη αλληλεγγύη που δείχνουν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ απέναντι σε φασιστικές επιθέσεις που δέχονται μετανάστες, η δραστήρια συμμετοχή κομμουνιστών σε μαθήματα για μετανάστες που οργανώνουν ταξικά σωματεία και άλλοι φορείς, είναι ασφαλώς κινήσεις επιβεβλημένες και σωστές. Το ΚΚΕ την αλληλεγγύη απέναντι σε μετανάστες εργάτες τη δείχνει γιατί είναι κομμάτι της εργατικής τάξης, ταξικά αδέρφια που έχουν κοινά συμφέροντα με τους Ελληνες εργάτες, άρα θα πρέπει να έχουν και κοινούς σκοπούς. Από αυτήν τη σκοπιά χρειάζεται να δυναμώσει και στους μετανάστες εργάτες η συζήτηση για το Πρόγραμμα και τους σκοπούς του ΚΚΕ, που αναμφίβολα είναι μια δουλειά που λείπει και σίγουρα θα αφήσει καρπούς. Να επιμείνουμε στην προσπάθεια οργάνωσης στα σωματεία των μεταναστών εργατών που σε πολλούς κλάδους και χώρους δουλειάς είναι αρκετοί ή και πλειοψηφία, αξιοποιώντας και τη θετική πείρα που έχουμε π.χ. από τις πρόσφατες αρχαιρεσίες στα Τρόφιμα.

Με όπλο τη στρατηγική μας και προσηλωμένοι στους βασικούς στόχους που θέτει ενιαία το Κόμμα μας, θα τα καταφέρουμε.

“Ρ”