Ανασύνταξη σημαίνει Κόμμα που έχει δεσμούς με τις μάζες

Π

ρώτος και βασικός όρος της ανασύνταξης είναι: η άνοδος της ικανότητας του Κόμματος και του ταξικού κινήματος να συνδέονται με πλατιές εργατικές και λαϊκές μάζες, να συμβάλλουν στην είσοδο στην οργανωμένη πάλη νέων εργατικών μαζών, των γυναικών, των νέων» σημειώνει η απόφαση της Πανελλαδικής Κομματικής Συνδιάσκεψης για τη «δουλειά του Κόμματος στην εργατική τάξη και στο συνδικαλιστικό της κίνημα».

Ε

ίναι βασικό ζήτημα για την ανασύνταξη του κινήματος το πώς, οι δυνάμεις του Κόμματος, εκπληρώνοντας τον πρωτοπόρο τους ρόλο, θα μπαίνουν μπροστά στους αγώνες καθοδηγώντας, εμπνέοντας, παραδειγματίζοντας τις εργατικές - λαϊκές μάζες, δουλεύοντας ολόπλευρα για να απεγκλωβίζονται από την ηττοπάθεια, τη στείρα οργή, τη μιζέρια, την περιστασιακή αντίδραση ή κινητοποίηση. Η οικοδόμηση γερών δεσμών με την εργατική τάξη, στους τόπους δουλειάς και τους κλάδους, αλλά και τις γειτονιές, απαιτεί καταρχήν καλή μελέτη των προβλημάτων της, των συνεπειών που έχει η αντιλαϊκή πολιτική σε κάθε πλευρά της ζωής των εργαζομένων, ικανότητα να βλέπουμε περισσότερα από αυτά που είναι ορατά με «γυμνό μάτι». Για παράδειγμα, η κυριαρχία της προσωρινής και «ελαστικής» εργασίας δεν οδηγεί μόνο σε μισθούς πείνας και δουλειά χωρίς δικαιώματα. Εκθέτει αντικειμενικά την υγεία του σε σοβαρούς κινδύνους, λειτουργεί διαλυτικά για την προσωπική και οικογενειακή του ζωή, μειώνει ακόμα περισσότερο τον ελεύθερο χρόνο του, μεγαλώνει τη σωματική και ψυχολογική του κόπωση. Ταυτόχρονα, δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την ένταξή του στη συλλογική πάλη, τη συμμετοχή του στο συνδικάτο, αλλά και τη θωράκισή του απέναντι σε λογικές που καλλιεργούν την εύκολη ή την ατομική λύση (π.χ. ένας συμβασιούχος εργάτης θα συσπειρωθεί εύκολα στην κινητοποίηση για να καταβληθούν τα δεδουλευμένα, αλλά για να ενταχθεί στην πάλη για υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης εργασίας στον κλάδο απαιτείται πολύ πιο σύνθετη, απαιτητική, επίμονη παρέμβαση, πρώτα απ' όλα ιδεολογική - πολιτική).

Ο

ικοδόμηση γερών δεσμών με την εργατική τάξη σημαίνει πρωτοπόρα παρέμβαση για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα. Απαιτεί τα μέλη του Κόμματος να αποκαλύπτουν και να αντιπαλεύουν ακούραστα τους μηχανισμούς της εργοδοσίας και τους υπηρέτες της. Μέσα από τη διαρκή και αταλάντευτη σύγκρουση με τα μονοπώλια μες στους τόπους δουλειάς, να κερδίζουν με το ήθος και την αποφασιστικότητά τους την προσοχή αλλά και την εκτίμηση ακόμα και εργατών που δηλώνουν ότι διαφωνούν με το Κόμμα, αλλά αντικειμενικά -λόγω θέσης στην παραγωγή- έχουν συμφέρον να συμπαραταχθούν μαζί του.

Δ

εν είναι άλλωστε τυχαία η μανία με την οποία η εργοδοσία επιχειρεί να συκοφαντήσει, να διασπάσει, να καταστείλει κάθε ταξικά προσανατολισμένο αγώνα που έχει τη σφραγίδα των κομμουνιστών ή επιβεβαιώνει ότι τα συμφέροντα εργατών - μονοπωλίων είναι διαμετρικά αντίθετα. Τέτοιοι αγώνες δίνουν αποφασιστική ώθηση στην εργατική - λαϊκή πάλη, γιατί στρέφουν τις θυσίες της στην κατεύθυνση της ανατροπής της εξουσίας των εκμεταλλευτών της. Γιατί, η σύνδεση του Κόμματος και του ταξικού κινήματος με τις μάζες στοχεύει στο «να οργανώνουν τη δράση τους, τις συμμαχίες τους και ταυτόχρονα να γίνεται πιο βαθιά δουλειά, για να συνειδητοποιείται η ανάγκη του αγώνα για την εξουσία. Να συνδεθεί δηλαδή, πιο στενά και πιο άμεσα η πάλη του εργατικού κινήματος με το πρόβλημα της εξουσίας. Πάλη για αλλαγή τάξης στην εξουσία και όχι εναλλαγή κομμάτων. Εκφράζει την ετοιμότητα του Κόμματος να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις που γεννιούνται για νέους πιο σύνθετους και πιο σκληρούς αγώνες, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες».