Με την αγορά και τους κανόνες της

Μέχρι σήμερα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δαιμονοποιούσε τις «αγορές» κάθε που βρισκόταν στην ανάγκη να υποδείξει κάποιον υπαίτιο για την καπιταλιστική κρίση. Βέβαια, κάθε που ξιφουλκούσε εναντίον των περιβόητων «αγορών» - έννοια αρκούντως νεφελώδη και θολή έτσι που να αφήνει στο απυρόβλητο τον άμεσο, ορατό αντίπαλο της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων - φρόντιζε και να διευκρινίζει ότι το πρόβλημα δε συνίσταται στην ύπαρξή τους αλλά στη δήθεν στρεβλή τους λειτουργία, την οποία απέδιδε στην απουσία ελέγχου και ρυθμίσεων ικανών δήθεν να επανορθώσουν τη «στρέβλωση» και να εξυγιάνουν τις αγορές. Προχτές ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας στο Ελληνοαμερικάνικο Επιμελητήριο, αφού διαβεβαίωσε το εκλεκτό ακροατήριό του για την πρόθεση του κόμματός του να κυβερνήσει με γνώμονα τι συμφέρει τους επενδυτές, τα μονοπώλια δηλαδή, διαβεβαίωσε ότι θα τα βάλει και με «το καρτέλ της διαπλοκής» που μεταξύ άλλων «νέμεται τα αναπτυξιακά κονδύλια, νοθεύει τους κανόνες της αγοράς».

Υποσχέθηκε δηλαδή ότι δε θα τρώνε μόνο οι επιτήδειοι, θα τρώνε όλοι απ' την πίτα των αναπτυξιακών «κονδυλίων». Ολοι, πλην του λαού. Δε θα μπορούσε να γίνει σαφέστερος -για ευνόητους λόγους- ο Αλ. Τσίπρας όταν μίλησε για ανάκαμψη των μισθών σε ...βάθος χρόνου.

Τι σημαίνει όμως ελεύθερη αγορά, στην οποία ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε διαπιστευτήρια; Σημαίνει μονοπώλια, υπέρογκα επιχειρηματικά κέρδη που προέρχονται από τη ληστρική τους δράση σε βάρος των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμπόρων, του λαού συνολικά. Σημαίνει κεφαλαιοκράτες εκμεταλλευτές της εργατικής δύναμης, άρπαγες του πλούτου που παράγει ο λαός, που υπαγορεύουν διαρκώς μέτρα που τους εξασφαλίζουν τη γιγάντωση της κερδοφορίας τους.

Αυτοί είναι οι «αγορές», σφάζουν τους λαούς όλοι μαζί, σφάζονται και μεταξύ τους για το μοίρασμα κερδών, με αρωγό τους πολιτικούς τους εκπροσώπους, που προωθούν τα συμφέροντά τους. Σ' αυτή τη θέση θέλει να βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του. Για να υπηρετήσει την «αγορά», τον καπιταλισμό δηλαδή, και τους κανόνες της. Πρώτος τέτοιος κανόνας, ιερός και απαραβίαστος, είναι ο σφαγιασμός των δικαιωμάτων του λαού.