Πόσες παπαριές ακόμη;

Αναρωτιέμαι πόση παπαριά έχει ακόμη στην καβάντζα αυτός ο φελλός που αναδείχτηκε πρωθυπουργός τού τόπου μας (ω, πόσο ανεξήγητα μυστήρια έχει αυτή ρημάδα η δημοκρατία...). Και τί δεν έχει πει ίσαμε σήμερα! Τί να πρωτοθυμηθούμε, δηλαδή; Τις κορώνες του τότε που άνοιγε τα σύνορα με την Αλβανία, ως υπουργός εξωτερικών τού Μητσοτάκουλα; Τις ποιητικόμορφες "ανοιξιάτικες" κοτσάνες του, μέσα κι έξω από την βουλή, ως αρχηγός τού πολιτικού περίπτερου (συγγνώμη, "πολιτικού κόμματος" ήθελα να πω), το οποίο έφτιαξε ίσα για να μπει στην μύτη τού Μητσοτάκουλα; Τις πολιτιστικές κοτρώνες με τις οποίες μας πετροβόλαγε, ως υπουργός πολιτισμού τού μπουχέσα (a propos, θυμάστε ότι όταν είχε πρωτοεκλεγεί ο μπουχέσας, είχε κρατήσει για πάρτη του το υπουργείο πολιτισμού, με την βοήθεια του Ζαχόπουλου του μπαλκονάτου...α ρε δόλια Μελίνα, που λέει ο λόγος); Τις αντιπολιτευτικές οβίδες του κατά του κυβερνώντος ΠαΣοΚ, ως αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης; Τα καραμπινάτα προεκλογικά του ψεύδη, ως δυνάμει πρωθυπουργός;

Όλα αυτά τα αφήνω σε σας. Εγώ θα πιάσω τις πλέον πρόσφατες αυτών των παπαριών τού πρωθυπουργού μας. Τις ξεστόμισε χτες, σε ομιλία του στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο (ξέρετε, στον φορέα που εξυπηρετεί όσους αμερικανούς λεφτάδες θέλουν να κάνουν μπίζνες στην Ελλάδα και όσους έλληνες λεφτάδες θέλουν να νταραβεριστούν μαζί τους). Απολαύστε ένα σταχυολόγημα:

- Σε μια χώρα που έχει το καλύτερο αρχιπέλαγος στον κόσμο και τα πιο δαντελωτά ακρογιάλια, αλλά δεν έχει μαρίνες, σίγουρα κάτι δεν πάει καλά.

Σχόλιο: Τί του λείπει του ψωριάρη; φούντα με μαργαριτάρι. Τί δεν πάει καλά στο "καλύτερο αρχιπέλαγος στον κόσμο"; το ότι δεν έχει μαρίνες. Εμ πώς, κύριε; Πώς θες να πορευτείς δίχως μαρίνες, να έρχονται να αράζουν και να κάνουν την μούρη τους οι σκαφάτοι  και να κάνουν την μόστρα τους οι ιλλουστρασιόν γκομενίτσες πολυτελείας τού διεθνούς τζετ-σετ; Το ότι αυτό το κωλο-αρχιπέλαγος δεν έχει καράβια που να εξυπηρετούν ολοχρονίς και σωστά τα φτωχονήσια αλλά και το ότι τα καράβια που το οργώνουν έχουν εισιτήριο απλησίαστο στον κάθε μνημονιόπληκτο πολίτη, είναι γεγονότα ήσσονος σημασίας. Ο πρωθυπουργός είναι σαφής: δεν πάμε καλά επειδή δεν έχουμε μαρίνες!

- Η λέξη «ανταγωνιστικότητα» ήταν επίσης απαγορευμένη (...) σε μια χώρα όπου υπάρχουν νόμοι που δίνουν πλεονεκτήματα σε όσους είναι ήδη μέσα στην αγορά, αλλά όχι σε όσους θέλουν να μπουν στην αγορά – είτε πρόκειται για ανέργους που θέλουν να εργαστούν, είτε για νέους που πρωτοπιάνουν δουλειά, είτε για νέους επιχειρηματίες που θέλουν κι αυτοί να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους και τις ιδέες τους – είναι βέβαιο ότι η ανταγωνιστικότητα ασφυκτιά κάτω από το συντριπτικό βάρος των στρεβλώσεων. Μοναδικών στρεβλώσεων παγκοσμίως. Όλα αυτά, ήλθε η ώρα να αλλάξουν. Και σήμερα τα αλλάζουμε!

Σχόλιο: Ρε πούστη μου, τα θέλει και τα λέει ή του ξεφεύγουν; Δηλαδή, τόσα χρόνια ήθελαν οι νέοι να βρουν δουλειά και οι άνεργοι να εργαστούν αλλά δεν τους το επέτρεπαν οι στρεβλώσεις, ε; Μάλιστα... Και με τις αλλαγές τού Αντώνη, όλοι αυτοί θα βρουν λύση στα προβληματα τους, ε; Ωραία... Προφανώς, εγώ μάλλον παρακολουθώ ταινία φαντασίας καθώς, από τότε που άρχισαν τα μέτρα, βλέπω γύρω μου τα μαγαζιά να κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο, την ανεργία να πλήττει το 30% του εργατικού δυναμικού και τρεις στους πέντε νέους να μη βρίσκουν δουλειά.

- Είδατε τι αγώνα δώσαμε για να αλλάξουμε την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Τώρα, ως Πρωθυπουργός που ανέλαβε ένα έργο ανηφορικό σε πολύ δύσκολες ώρες, αλλά και ως Έλληνας που βλέπει, επιτέλους, κάτι να αλλάζει ουσιαστικά, ζητώ απ’ όλους να κάνουν ουσιαστικά την υπέρβασή τους: Ζητώ φορολογική συνέπεια. Ζητώ επιστροφή καταθέσεων. Ζητώ να λειτουργήσει η χώρα ως φυσιολογική δημοκρατία και ως φυσιολογική οικονομία. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να κάνουμε σύντομα πραγματικότητα το 15% φόρο στα κέρδη, στο σύνολο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων!

Σχόλιο: Μωρή κουφάλα, γιατί δυο μέτρα και δυο σταθμά; Γιατί αυτούς τους παρακαλάς να πληρώσουν φόρους αλλά εμένα με πιάνεις και με χτυπάς σαν χταπόδι; Γιατί δεν με πας κι εμένα στο παρακαλετό, έτσι για νά 'χω κι εγώ την ευκαιρία να σου δώσω ό,τι σου δίνουν κι εκείνοι (μη ρωτήσεις τί!); Αλλά...για μια στιγμή γιατί δεν κατάλαβα: ζητάς φορολογική συνέπεια για να μειώσεις τον φόρο των επιχειρηματιών στο 15%; Δηλαδή, να πληρώνω εγώ σαν κερατάς για να ωφεληθούν οι κονομησάκηδες; Κι εγώ να παραμείνω και κερατάς και γαμημένος; Ωραίος είσαι, ρε συ! Από πού είπαμε πως πήρες πτυχίο, να στείλω κι εγώ την κόρη μου για σπουδές;

- Είμαι με τη μεσαία τάξη. Όχι εναντίον της.

Σχόλιο: Δηλαδή, αν ήσουν εναντίον της, ρε Αντώνη, τί παραπάνω θα πάθαινε αυτή η ρημάδα η μεσαία τάξη; Μόνο στην μάντρα του σκοπευτηρίου τής Καισαριανής δεν την έχεις στήσει ακόμη.

- Τα εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων μέχρι 25 χιλιάδες ετησίως, θα έχουν φορολογική ελάφρυνση με τους νέους συντελεστές. Κι αυτό αφορά όσους παίρνουν ονομαστικά ως 2500 χιλιάδες το μήνα, δηλαδή την πλειονότητα μισθωτών και συνταξιούχων. Επίσης κάνουμε τη μεγάλη καινοτομία να δίνουμε επιδόματα σε κάθε παιδί, από το πρώτο παιδί! Με εισοδηματικά κριτήρια, όμως, για να δίνεται μεγαλύτερη ενίσχυση σε εκείνους που πραγματικά το έχουν ανάγκη. Παράλληλα, όμως, κάνουμε προσπάθειες που δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα, να αποκατασταθεί και το μεγαλύτερο μέρος των πολυτεκνικών επιδομάτων σε εκείνους που το έπαιρναν ως πρόσφατα. Στόχος μας στο φορολογικό είναι χαμηλότεροι φορολογικοί συντελεστές και προς τα εκεί κινούμαστε.

Σχόλιο: Δύο σε ένα: και ψέμα και παπαριά. Προφανώς είμαστε βλαμμένοι όλοι εμείς που νοιώθουμε ότι η φορολογία μάς έχει γαμήσει σκληρά κι ασάλιωτα. Ο πρωθυπουργός είναι σαφέστατος: η κυβέρνηση κινείται με στόχο ένα φορολογικό σύστημα με χαμηλότερους συντελεστές. Και δίνει κι επιδόματα από πάνω! Αν αυτός ο συνδυασμός ψέματος και παπαριάς δεν συνιστά καθαρή ξετσιπωσιά, τότε δεν ξέρω τι είναι ξετσιπωσιά.

- Είναι δυνατό μερικές δεκάδες άτομα, να σταματάνε με την καθημερινή «επαναστατική γυμναστική» τους τη ζωή και την εργασία εκατομμυρίων συμπολιτών τους; Σε ποια δημοκρατική χώρα γίνεται αυτό; Σε ποια σύγχρονη δημοκρατία το ανέχονται αυτό;

Σχόλιο: Έχω κι εγώ κάποια σχετικά ερωτήματα: Σε ποια πραγματική δημοκρατία μερικές δεκάδες πουλημένων πολιτικών κόβουν την ζωή και την εργασία εκατομμυρίων πολιτών; Σε ποια πραγματικά δημοκρατική χώρα μερικές δεκάδες πουλημένων πολιτικών υποθηκεύουν όχι μόνο το μέλλον αλλά και το παρόν εκατομμυρίων πολιτών; Αυτά μόνο στην δικιά ΣΟΥ δημοκρατία γίνονται, Αντώνη.

- Προχθές γνώρισα δύο νέα παιδιά. Νεότατα. Που από το τίποτα, με όπλο το μυαλό, την αποφασιστικότητα και την Ελευθερία τους, σήμερα επιβάλλουν ήδη τα προϊόντα των εταιριών τους στον κόσμο ολόκληρο.

Σχόλιο: .....  [Ας κάνουμε το ιστολόγιο διαδραστικό: συμπληρώστε το μπινελίκι τής αρεσκείας σας.]
Αυτά δεν είναι παρά ένα απάνθισμα από όσα είπε ο πρωθυπουργός. Και το αρχικό ερώτημα παραμένει: πόσες παπαριές έχει ακόμη καβάντζα; Πόσες, θεέ μου;

Cogito ergo sum