Τι ανάπτυξη φέρνουν τα ΕΣΠΑ;

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει «κούρεμα» του χρέους, χαλάρωση της λιτότητας και αξιοποίηση των ΕΣΠΑ για να έρθει ανάπτυξη. Τι θα κερδίσει ο λαός;

Π

ριν από μερικές μέρες, η αμερικανική εφημερίδα «New York Times» έγραφε ότι «το μεγαλύτερο λάθος της συμφωνίας του Eurogroup είναι η εξάρτησή της από τη συνέχιση της δημοσιονομικής λιτότητας» και πως «η μόνη ελπίδα για τη μακροπρόθεσμη φερεγγυότητα της Ελλάδας είναι η αλλαγή πολιτικής και επιθετικά μέτρα για την αναζωογόνηση της οικονομικής ανάπτυξης». Ζητούσε, δηλαδή, περισσότερα μέτρα επεκτατικής διαχείρισης της κρίσης στην Ευρωζώνη. Χτες, ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ έλεγε ότι «η μείωση των ελλειμμάτων, η οποία προς το παρόν προωθείται περισσότερο στην Ευρώπη, παρά στις Ηνωμένες Πολιτείες, είχε σημαντική επίπτωση στην ανάπτυξη». Πρόσθετε ότι «αν το δείτε κατά χώρα, θα καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι τα κράτη που εφαρμόζουν τα πιο δραστικά πλάνα μείωσης του ελλείμματός τους, είναι ταυτοχρόνως αυτά που έχουν τη λιγότερη ανάπτυξη». Εκτός από το ότι περιγράφει τα αδιέξοδα της καπιταλιστικής διαχείρισης της κρίσης, ο οικονομολόγος του ΔΝΤ πιέζει κι αυτός για χαλάρωση των μέτρων δημοσιονομικής πειθαρχίας στην Ευρωζώνη, προκειμένου να απελευθερωθούν κρατικά κονδύλια για το κεφάλαιο και να κάνει επενδύσεις.

Σ

ε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ, ο ίδιος υπονόησε ότι η μείωση των ελλειμμάτων και του χρέους είναι αναγκαία από τη σκοπιά του κεφαλαίου, το ζήτημα όμως είναι «να γνωρίζεις ποια ακριβώς είναι η σωστή ισορροπία μείωσης των δαπανών και αύξησης των φόρων». Αρα, η λιτότητα σε βάρος του λαού είναι δεδομένη, αλλά πρέπει να βρεθεί το κατάλληλο μείγμα για την παραπέρα φτωχοποίησή του, με περικοπές σε δαπάνες και αύξηση της φορολογίας. Στην Ευρωζώνη, το λένε πιο κομψά: Λιτότητα με ανάπτυξη. Τη βδομάδα που πέρασε, στο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ακούσει ακόμα τον οικονομολόγο του ΔΝΤ να μιλάει, για να τον συμπεριλάβει στην ομιλία του. Είχε διαβάσει όμως τους «New York Times», τους οποίους επικαλέστηκε για να πει στο ακροατήριό του ότι το ΔΝΤ και οι ΗΠΑ τα λένε καλά και η Ευρωζώνη λάθος. Αρα, με το δικό του μείγμα διαχείρισης, που είναι πιο κοντά σ' αυτό που λέει το ΔΝΤ, η Ελλάδα μπορεί να ανακάμψει. Πώς; Λέει ο Α. Τσίπρας: «Η επάνοδος της χώρας σε τροχιά ανάκαμψης προϋποθέτει κυρίως την ακύρωση του προγράμματος της ύφεσης, αλλά και μια γενναία απομείωση του δημόσιου χρέους της χώρας ως ποσοστού του ΑΕΠ (...) Γι' αυτό (τα κόμματα της συγκυβέρνησης) απαξιώνουν τα εργαλεία άσκησης αναπτυξιακής πολιτικής: Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που υφίσταται συνεχείς περικοπές, όπως και το ΕΣΠΑ».

Ο

 ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι για να γίνει ανάπτυξη χρειάζεται χαλάρωση των μέτρων λιτότητας, «κούρεμα» του χρέους, κρατικό και ευρωπαϊκό χρήμα για επενδύσεις. Σε ποιον θα πάει το χρήμα; Φυσικά στο κεφάλαιο, είτε με τη μορφή άμεσων ενισχύσεων από το κράτος, είτε με τη μορφή υποδομών που φτιάχνει το κράτος για τους καπιταλιστές, είτε με τη μορφή συμπράξεων κράτους - ιδιωτών, είτε με τη μορφή εγγυήσεων για δάνεια στους καπιταλιστές. Γι' αυτό, ζητάει και το «κούρεμα» ο ΣΥΡΙΖΑ. Για να περισσεύουν περισσότερα λεφτά για τις μεγαλοεπιχειρήσεις από τους κρατικούς προϋπολογισμούς, αφού μέχρι και τα ΕΣΠΑ είχαν παγώσει, μιας και το κράτος δεν είχε να «τσοντάρει» τη δική του συμμετοχή στα έργα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανάγει τα ΕΣΠΑ σε βασικό αναπτυξιακό εργαλείο, κοροϊδεύοντας το λαό ότι θα ωφεληθεί από την απορρόφηση κονδυλίων και την ανάπτυξη που θα φέρει η χρηματοδότηση της καπιταλιστών.

Ο

 ταξικός χαρακτήρας, όμως, του ΕΣΠΑ, όπως και των προηγούμενων κοινοτικών «αναπτυξιακών» προγραμμάτων, είναι φανερός. Οι χρηματοδοτούμενες δράσεις πρέπει να υπακούουν υποχρεωτικά σε γενικότερες αντιλαϊκές πολιτικές της στρατηγικής της ΕΕ «Ευρώπη 2020». Πρόκειται για το διάδοχο της Στρατηγικής της Λισαβόνας, που είχε ως στόχο με αντεργατικές αντιλαϊκές ανατροπές, απελευθερώσεις και ιδιωτικοποιήσεις να καταστήσει την οικονομία της ΕΕ την πιο ανταγωνιστική μέχρι το 2010. Το 63% των διαθέσιμων κονδυλίων από τα διαρθρωτικά ταμεία χρηματοδοτούν δράσεις που συμβάλλουν άμεσα στη στρατηγική αυτή. Γι' αυτό και προωθείται απαρέγκλιτα από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, τόσο από τη σημερινή τρικομματική κυβέρνηση, όσο και από τις προηγούμενες. Τα κονδύλια αυτά, κάτω από το σχεδιασμό της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων, καταλήγουν πάντα στα χέρια της πλουτοκρατίας. Στην Ελλάδα, μάλιστα, μεγάλο τμήμα τους - πάνω από 40%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - επιστρέφει άμεσα στους μονοπωλιακούς ομίλους των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών της ΕΕ, ενώ το υπόλοιπο λυμαίνεται η ντόπια αστική τάξη. Τι έχει να κερδίσει ο λαός από μια τέτοια ανάπτυξη; Τις μερικές εκατοντάδες θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσουν τα μονοπώλια σε επιλεγμένους τομείς, όπως η Ενέργεια, οι Μεταφορές και άλλοι; Είναι τρύπα στον ωκεανό της ανεργίας που σπάει κόκαλα και επιπλέον θα είναι θέσεις «απαλλαγμένες» από ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Ανάπτυξη - κόλαση για το λαό θέλουν συγκυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα με το μείγμα που ο καθένας επιδιώκει να την πετύχει.