Το ξεπούλημα της ΔΩΔΩΝΗΣ

Η

 τρικομματική συγκυβέρνηση ξεπούλησε την τελευταία συνεταιριστική γαλακτοβιομηχανία, τη ΔΩΔΩΝΗ, στο ιδιωτικό κεφάλαιο, θυσιάζοντάς την στο βωμό των ιδιωτικοποιήσεων που επιβάλλει η ολέθρια πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ. Το ξεπούλημα της ΔΩΔΩΝΗΣ θα έχει αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις που θα πληρώσουν πανάκριβα τόσο οι κτηνοτρόφοι - παραγωγοί, όσο και τα λαϊκά στρώματα - καταναλωτές. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια ξεπούλησαν στους ιδιώτες συνεταιριστικές γαλακτοβιομηχανίες όπως οι ΑΓΝΟ, ΟΛΥΜΠΟΣ, ΣΕΡΓΑΛ, ΡΟΔΟΠΗ και έκλεισαν τη ΣΥΝΕΡΓΑΛ, την ΑΣΠΡΟ και άλλα μικρότερα συνεταιριστικά εργοστάσια. Το αποτέλεσμα είναι ότι τώρα 5 - 6 ιδιωτικές γαλακτοβιομηχανίες κυριαρχούν στον κλάδο του γάλακτος και οδηγούν στη φτώχεια και τη χρεοκοπία κατά χιλιάδες τους μικρούς και μεσαίους παραγωγούς.

Τ

ο 66,77% των μετοχών που κατείχε η ΑΤΕ και τώρα ΑΤΕ υπό εκκαθάριση, δόθηκαν με το εξευτελιστικό τίμημα των 20,8 εκατ. ευρώ στην κοινοπραξία «S.I.», η οποία ελέγχεται κατά 90% από την επενδυτική εταιρεία του εξωτερικού «Strategic Initiatives UK LLP» (ρωσικών συμφερόντων) και κατά 10% από την εταιρεία SIMOS FOOD GROUP (ελληνικών συμφερόντων). Κι αυτό συνέβη ενώ η εταιρεία SIMOS φέρεται να χρωστάει περισσότερα από 11 εκατ. ευρώ στη ΔΩΔΩΝΗ. Επίσης, η αξία των πάγιων στοιχείων, των αποθηκευμένων εμπορευμάτων και του σήματος της εταιρείας είναι υπερπολλαπλάσια από το συμφωνηθέν τίμημα. Αν και το πρόβλημα δεν είναι τόσο το ύψος του τιμήματος, αλλά το ότι η ΔΩΔΩΝΗ δεν έπρεπε να πουληθεί και έπρεπε να παραμείνει ο δημόσιος χαρακτήρας της.

Γ

ια τους κτηνοτρόφους της Ηπείρου και ολόκληρης της χώρας θα υπάρξουν άμεσες και οδυνηρές επιπτώσεις. Με το ξεπούλημα της ΔΩΔΩΝΗΣ χάθηκε το τελευταίο συνεταιριστικό «οχυρό» και ενισχύεται ακόμα περισσότερο το καρτέλ των ιδιωτικών γαλακτοβιομηχανιών. Θα οξυνθούν τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα: Δε θα παραλαμβάνουν το γάλα των μικρών παραγωγών και των απομακρυσμένων χωριών. Οι τιμές γάλακτος παραγωγού θα μειωθούν σημαντικά. Η εξόφληση του γάλακτος δε θα γίνεται κανονικά αλλά μετά από 6 - 8 μήνες και περισσότερο. Η ποιότητα των παραγόμενων γαλακτοκομικών προϊόντων θα υπονομευθεί, αφού μπορούν να χρησιμοποιούν υποπροϊόντα, υποκατάστατα και σκόνες γάλακτος. Οι μορφές απασχόλησης θα γίνουν πιο ελαστικές.

Μ

ε την ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ και την υλοποίηση της νέας ΚΑΠ θα ενταθεί το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων, θα υπάρξει αύξηση της ανεργίας και αποδυνάμωση της παραγωγικής δυνατότητας της χώρας. Η σκληρή, αντιλαϊκή πολιτική της τρικομματικής συγκυβέρνησης, με τις οδηγίες της τρόικας, δίνει βορά στο μεγάλο κεφάλαιο τα πάντα, ενάντια στα συμφέροντα του λαού και της χώρας. Το κακό αυτό πρέπει να σταματήσει.

Ο

 δρόμος που εκφράζει τα πραγματικά συμφέροντα των εργατών, των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων είναι η πάλη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ, ενάντια στην παράδοσή της στους ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά δε σταματά εκεί. Δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ο αγώνας που θα δώσει η φτωχή και μεσαία αγροτιά, από κοινού και σε ενιαίο μέτωπο με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα ενάντια στα μονοπώλια, με στόχο την ανατροπή της εξουσίας τους.

Η

 χώρα μας διαθέτει όλες τις αναγκαίες φυσικές και παραγωγικές δυνατότητες ώστε να εφοδιάσει ολόκληρη την κοινωνία με ντόπια, φτηνά και υψηλής ποιότητας προϊόντα αγροτικής παραγωγής και να καλύψει τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες. Μόνο που για να λειτουργήσει η αλυσίδα με βάση τα συμφέροντα του λαού και του τόπου, απαιτείται κοινωνικοποίηση της γης και των μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων, συνεταιριστικοποίηση των αυτοαπασχολούμενων αγροτοπαραγωγών στη βάση αναγνώρισης του δικαιώματος χρήσης της γης (χωρίς δικαίωμα αγοραπωλησίας - κληρονομιάς), σχεδιασμένη χρησιμοποίηση εφοδίων της κοινωνικοποιημένης βιομηχανίας και των κρατικών υποδομών, με την κρατική προστασία απέναντι στις φυσικές καταστροφές, αλλά και τη συγκέντρωση του αγροτικού προϊόντος μέσω του κρατικού εμπορίου και των κρατικά καθορισμένων όρων του συνεταιριστικού. Χρειάζεται η άμεση ενεργοποίηση του κεντρικού σχεδιασμού, στον οποίο θα ενταχθεί οργανικά το σύνολο της παραγωγικής βάσης της χώρας.

Ε

νας τέτοιος αγώνας είναι πρώτα από όλα αγώνας πολιτικός, ενάντια στα μονοπώλια και τα κόμματά τους, ενάντια στα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» συνολικά. Είναι αγώνας για να αλλάξει χέρια η εξουσία. Είναι ο μόνος ελπιδοφόρος αγώνας για το λαό συνολικά. Είναι η μόνη ρεαλιστική επιλογή, γιατί ρεαλισμός είναι αυτό που συμφέρει το λαό. Ρεαλισμός είναι ο πλούτος της χώρας να ανήκει στο λαό. Γι' αυτή την προοπτική παλεύει το ΚΚΕ και καλεί το λαό σε συστράτευση και κοινό μέτωπο αγώνα.

Κ. Δ.