Η διαφθορά έφερε την κρίση;

-- Φταίει η διαφθορά και η φοροδιαφυγή για την κρίση;

Τ

α αστικά κόμματα και ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζουν τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή σαν ελληνική αποκλειστικότητα. Λένε ότι αν τέτοια φαινόμενα είχαν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, δεν θα είχε έρθει η κρίση. Αποδίδουν την κρίση σε παθογένειες τάχα του καπιταλισμού, για τις οποίες επιπλέον λένε ότι «ανθίζουν» μόνο στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ προηγούμενα, προπαγανδίζει ότι με μερικά μερεμέτια στο αστικό σύστημα και τους θεσμούς του, από μια πιο «ικανή» κυβέρνηση, η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί για το λαό, ακόμα και να ξεπεραστεί η κρίση. Είναι έτσι; Δύο ειδήσεις από το χτεσινό διεθνές δελτίο των πρακτορείων είναι αποκαλυπτικές. Η γερμανικής Suddeutsche Zeitung γράφει ότι οι ελεγκτικές αρχές εντόπισαν «μαζικές φορολογικές απάτες», αξιολογώντας στοιχεία Γερμανών πελατών της ελβετικής τράπεζας UBS. Τα στοιχεία βρέθηκαν σε CD που είχε αγοράσει το κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας και αναφέρονται σε περίπου 750 ιδρύματα και 550 άλλες περιπτώσεις, με συνολικά αφορολόγητες καταθέσεις ύψους 2,9 δισ. ευρώ. Ποιος δε θυμάται το χαμό που έγινε (και συνεχίζεται) με τις διάφορες λίστες των ύποπτων για φοροδιαφυγή στην Ελλάδα, με πρώτη τη λίστα Λαγκάρντ; Με αφορμή αυτές τις λίστες, τα αστικά Μέσα έλεγαν ότι φταίει η ανικανότητα του κράτους να πατάξει τη φοροδιαφυγή, γι' αυτό παίρνονται τα αντιλαϊκά μέτρα.

Α

ξιοποιώντας αυτό το κλίμα, ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε πως αυτός θα «ξεσκονίσει» τις διάφορες λίστες και σαν πιο ικανός διαχειριστής θα πατάξει τη φοροδιαφυγή, την οποία ούτε λίγο, ούτε πολύ, ανάγει και αυτός σε αιτία της κρίσης και των μέτρων που παίρνονται σε βάρος του λαού. Να όμως που η φοροδιαφυγή ζει και βασιλεύει σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, ακόμα και στη Γερμανία, που δεν έχει ακόμα κρίση, έστω και αν κάθε φορά αποκαλύπτεται ή πατάσσεται μια παρανυχίδα της. Η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, ακρογωνιαίος λίθος της ΕΕ, και το τραπεζικό απόρρητο, είναι ένα πρώτης τάξης παραβάν για όποιον θέλει να διακινήσει χρήμα, χρησιμοποιώντας νόμιμα ή λιγότερο νόμιμα κανάλια. Μάλιστα, όταν το ΚΚΕ ζήτησε με Ερώτησή του μέτρα για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο στη διακίνηση κεφαλαίων, ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομικών απάντησε αφοπλιστικά στη Βουλή ότι «η Ελλάδα, ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι υποχρεωμένη να λειτουργεί σύμφωνα με το ευρωπαϊκό Δίκαιο και τους κανόνες της ενιαίας αγοράς, περιλαμβανομένων της κίνησης κεφαλαίων και των χρηματοπιστωτικών θεμάτων γενικότερα». Αρα, γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, συγκαλυμμένη ή φανερή, νόμιμη ή λιγότερο νόμιμη, πάντα όμως εντός των πλαισίων που ορίζει το αστικό Δίκαιο της ΕΕ.

Η

 δεύτερη είδηση λέει ότι η Ελλάδα είναι πρώτη στην ΕΕ, σε ό,τι αφορά τα φαινόμενα διαφθοράς. Εδώ γελάει ο κάθε πικραμένος. Ποιος δε θυμάται το πρώτο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης Παπανδρέου, τον Οχτώβρη του 2009, όταν ο πρωθυπουργός, έχοντας δίπλα του τον τότε Συνήγορο του Πολίτη Γ. Καμίνη, ανέλυε την κρίση σαν αποτέλεσμα της αδιαφάνειας, της αναξιοκρατίας, της διαφθοράς, της κακοδιαχείρισης και υποσχόταν να τα αλλάξει; Εκτοτε, στο όνομα της «διαφάνειας» και της «χρηστής διαχείρισης» πάρθηκαν αμέτρητα αντιλαϊκά μέτρα. Αλλά κυρίως, με ιδεολογήματα όπως αυτά, βρήκε τόπο να σταθεί η προπαγάνδα ότι για την κρίση φταίνε οι ανίκανοι και διεφθαρμένοι πολιτικοί, το σάπιο κράτος και το πολιτικό σύστημα. Πάνω εκεί πάτησε η κοροϊδία του λαού από τα αστικά κόμματα και τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι μια καλύτερη διαχείριση μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση. Πάνω εκεί πάτησε όμως και η συνθηματολογία («κλέφτες πολιτικοί», «στα δικαστήρια οι επίορκοι» κ.ά.) με την οποία η Χρυσή Αυγή επιχειρεί να κατοχυρωθεί στις λαϊκές συνειδήσεις σαν αντισυστημική τάχα δύναμη, που θέλει την κάθαρση. Η πραγματικότητα λέει ότι τρία χρόνια μετά τον «ανένδοτο» στη διαφθορά από την κυβέρνηση Παπανδρέου και τις επόμενες κυβερνήσεις, η κρίση βαθαίνει, αποδεικνύοντας ότι η κρίση δεν οφείλεται στη διαφθορά. Ούτε το χρέος και τα ελλείμματα οφείλονται στη διαφθορά. Τα δημιούργησε η ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών με κρατικό χρήμα για να κάνουν επενδύσεις και να αυξάνουν τα κέρδη τους.

Η

 κρίση οφείλεται στη μεγάλη κερδοφορία από το ξεζούμισμα των εργατών, που δεν μπορεί να επανεπενδυθεί για να αυξήσει ακόμη περισσότερο τα κέρδη. Ετσι είναι ο καπιταλισμός, με την αναρχία στην παραγωγή. Για όλα τα υπόλοιπα περί διαφθοράς, αυτή είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό και την αστική διαχείριση. Αυτό βέβαια σε τίποτα δεν εμποδίζει σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ να έρχεται με τα ίδια συνθήματα και τον πρόεδρό του να λέει στο Εληνοαμερικάνικο Επιμελητήριο: «Οι πολιτικές δυνάμεις του Μνημονίου ζητούν την αλληλεγγύη των δανειστών μας για να μην αλλάξει τίποτα στην πολιτική που γεννά και αναπαράγει την κρίση (...) Για να διασωθούν οι πραγματικοί υπαίτιοι της δημοσιονομικής εκτροπής: Το καρτέλ της οικονομικής ολιγαρχίας. Των κρατικοδίατων εργολάβων και προμηθευτών (...) Η χώρα δεν πρόκειται να καταστεί ανταγωνιστική, χωρίς την αντιμετώπιση των πραγματικών αιτίων της κρίσης: Πρέπει να χτυπήσουμε την αιχμαλωσία του πολιτικού συστήματος από ένα εδραιωμένο καρτέλ διαπλεκόμενων επιχειρηματικών και μιντιακών συμφερόντων, τη διάβρωση της Δημόσιας Διοίκησης από την κομματική - πελατειακή διαφθορά και αναξιοκρατία (...) το καρτέλ της διαπλοκής, το οποίο νοθεύει τους κανόνες της αγοράς και αποτρέπει τις παραγωγικές πρωτοβουλίες». Κοροϊδεύουν το λαό και θέλουν να τον εγκλωβίσουν στα αδιέξοδα κανάλια της αστικής διαχείρισης, για να μείνει μια ζωή στην εξαθλίωση. Σαν τέτοιοι πρέπει να πάρουν απάντηση από το λαό.