Και με καβγάδες και με συναίνεση, τα συμφέροντα του κεφαλαίου εξυπηρετούν

Από τη μία, στήνεται σκηνικό «σφαγής» ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ, με υψηλούς τόνους και κοκορομαχίες από το βήμα της Βουλής ανάμεσα σε Αλ. Τσίπρα και Κυρ. Μητσοτάκη, για τις τηλεοπτικές άδειες, τη Δικαιοσύνη, τη διαφθορά και τη διαπλοκή. Από την άλλη, στελέχη της κυβέρνησης και της ΝΔ απευθύνουν εκκλήσεις εκατέρωθεν, περί συναίνεσης στα «σημαντικά θέματα», για να «ορθοποδήσει η χώρα». Πολύ περισσότερο, ειδικά τις τελευταίες μέρες, ανταγωνίζονταν για το ποιος από τους δύο πόλους του αστικού πολιτικού συστήματος είναι πιο... «συναινετικός».

Πίσω από όλο αυτό το φαινομενικά αντιφατικό σκηνικό, από όποια πλευρά και αν το εξετάσει κανείς, θα βρει ότι βρίσκονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου, οι στρατηγικές του επιλογές που σπεύδουν να υπηρετήσουν όλες οι δυνάμεις της αστικής διαχείρισης, αλλά και οι εντεινόμενες ενδοκαπιταλιστικές κόντρες που αντανακλώνται και στις αντιπαραθέσεις μεταξύ των αστικών κομμάτων.

"Η συναίνεση παράγει πολιτική πρόοδο"

Ο Κυρ. Μητσοτάκης από τις ΗΠΑ όπου βρέθηκε τη βδομάδα που πέρασε, δεν υπήρξε «βήμα» στο οποίο να μίλησε και να μη «διαφήμισε» τα πεπραγμένα του κόμματός του στη συναίνεση σε ό,τι αφορά τα σημαντικά ζητήματα για το κεφάλαιο.

Για παράδειγμα, στην εκδήλωση που συνδιοργανώθηκε στο πανεπιστήμιο Ταφτς από τη Σχολή Νομικών Σπουδών και Διπλωματίας Φλέτσερ και το Ιδρυμα «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής», σχολιάζοντας την «παραδοσιακή» καταψήφιση των κυβερνητικών προτάσεων από τα κόμματα που βρίσκονται στην αντιπολίτευση, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η ΝΔ αποφάσισε να αλλάξει τακτική. Αποφάσισε να συναινεί όπου έκρινε ότι υπήρχε πολιτική συμφωνία». Ανέφερε ως τέτοιο παράδειγμα τον «νόμο Διαμαντοπούλου» για τα πανεπιστήμια, ενώ πρόσθεσε πως «από το 2012 έως τις αρχές του 2015, η ΝΔ συγκυβέρνησε μαζί με τον παραδοσιακό της αντίπαλο, το ΠΑΣΟΚ. Παρά τις διαφωνίες που υπήρξαν, εργαστήκαμε με γνώμονα το καλό της χώρας. Η συνεργασία μας έφερε αποτελέσματα που αποτυπώνονται στα πρωτογενή πλεονάσματα, που κατέγραψε η Ελλάδα, αλλά και στο γεγονός ότι κατάφερε, περιορισμένα, να βγει στις διεθνείς αγορές». Να σημειωθεί ότι το σχετικό δελτίο Τύπου της ΝΔ με τα αποσπάσματα της ομιλίας του Κυρ. Μητσοτάκη έφερε υπότιτλο «Η συναίνεση παράγει πολιτική πρόοδο»...

Ακόμα και ο... «μέγας πολέμιος» του ΣΥΡΙΖΑ όπως έχει χαρακτηριστεί, ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, Αδ. Γεωργιάδης, μιλώντας στο ΑΜΠΕ την περασμένη Τετάρτη, επισήμανε ότι «εάν η κυβέρνηση επιζητεί συναινέσεις, τότε από τη ΝΔ θα βρει πάντα εποικοδομητικό συνομιλητή».

Τα περί συναίνεσης, βέβαια, δεν ακούγονται μόνο από τη ΝΔ. Εξίσου χαρακτηριστικά, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Παπαδημούλης, με πρόσφατες δηλώσεις του στον ρ/σ «Real» επιβεβαίωσε ανοιχτά πως είναι περισσότερα αυτά που ενώνουν την κυβέρνηση με τη ΝΔ απ' αυτά που τους χωρίζουν, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Για παράδειγμα, η εξειδίκευση των μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους και τα χαμηλότερα, ρεαλιστικά πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018 είναι στόχοι που ενώνουν την κυβέρνηση Τσίπρα με τη ΝΔ και τον κ. Στουρνάρα, διοικητή της ΤτΕ. Θα ήταν λάθος αν αυτή τη στιγμή εμείς αρχίζαμε να τους κατηγορούμε για τα λάθη ή τις υπερβολές του παρελθόντος. Ας προσπαθήσει ο καθένας εκεί που έχει δυνατότητα επιρροής, να "σπρώξει" αυτούς τους στόχους».

Ταυτίζονται στην αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου

«Βιωσιμότητα του χρέους», διαμόρφωση ενός «ελκυστικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος», ενός «καθαρού διαδρόμου» για την «προσέλκυση επενδύσεων», «γρήγορη ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης», «γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας» και μετατροπή της σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο...

Πίσω από τις διάφορες κοκορομαχίες, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ χρησιμοποιούν ακόμα και τους ίδιους όρους για να διαβεβαιώσουν την προσήλωσή τους σε όλους τους στρατηγικούς στόχους και τις προτεραιότητες του εγχώριου κεφαλαίου, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς του και τη στήριξη της κερδοφορίας του. Στόχοι και προτεραιότητες που για να επιτευχθούν προϋποθέτουν το παραπέρα τσάκισμα του λαού, με μόνιμα αντιλαϊκά μέτρα.

Οι διαφορές και αντεγκλήσεις μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ φαίνεται όλο και πιο πολύ να μην αφορούν ούτε καν ένα διαφορετικό μείγμα αντιλαϊκής διαχείρισης που προκρίνουν οι μεν έναντι των δε, αλλά το ποιος μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα τις λίγο - πολύ κοινές «προσαρμογές» που επιδιώκει το εγχώριο κεφάλαιο, προσπαθώντας να διασφαλίσει μεγαλύτερα περιθώρια κρατικής στήριξης... Παράλληλα, διαγκωνίζονται για το ποιος μπορεί να χειραγωγήσει αποτελεσματικότερα το λαό, παρουσιάζοντας τους σχεδιασμούς αυτούς του κεφαλαίου ως «εθνική υπόθεση» και στοιχίζοντας πλατιά λαϊκά στρώματα πίσω από αυτούς.

Ετσι, όταν ο Αλ. Τσίπρας διεμήνυε από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ότι «η ελληνική οικονομία βρίσκεται εδώ και λίγους μήνες σε τροχιά ανάκαμψης. Αρκεί ένα νεύμα προς τη διεθνή επενδυτική κοινότητα, ώστε αυτή η ανάκαμψη να μετατραπεί σε απογείωση», διαφημίζοντας ουσιαστικά τα αντιλαϊκά μέτρα που έχει επιβάλει η κυβέρνησή του, τις αναδιαρθρώσεις που έχει προωθήσει για χάρη του κεφαλαίου, αλλά και τα νέα μέτρα που έρχονται, ο Κυρ. Μητσοτάκης με δηλώσεις του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο «Bloomberg» δήλωνε διεκδικώντας με τη σειρά του τα εύσημα του κεφαλαίου, ότι «η κυβέρνηση δεν αποδεικνύεται δεσμευμένη στο στόχο των μεταρρυθμίσεων. Δεν έχει την ικανότητα να προσελκύσει επενδύσεις. Χρειάζεται μια κυβέρνηση που να είναι στην πράξη υπέρ των μεταρρυθμίσεων. Και όχι μια κυβέρνηση που απλώς συζητά για μεταρρυθμίσεις δίχως να παράγει έργο...».

Εξάλλου, η στρατηγική σύγκλιση κυβέρνησης και ΝΔ επιβεβαιώνεται όλο και πιο ανοιχτά από τους ίδιους τους φορείς του κεφαλαίου. Χαρακτηριστικά, σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο ΣΕΒ μετά τις ομιλίες Τσίπρα και Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, αναφερόταν: «Παρά τις ιδεολογικές διαφορές, οι παρουσιάσεις των πολιτικών αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων στη ΔΕΘ συγκλίνουν στην αναγκαιότητα ταχείας εξόδου από την κρίση και την ύφεση και τη μετάβαση της οικονομίας σε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο εστιασμένο στις επενδύσεις και τις εξαγωγές, με περισσότερο σχεδιασμό, λιγότερη παροχολογία και μεγαλύτερη συμμόρφωση προς τους περιορισμούς του μνημονίου».

Μάλιστα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, λίγες μέρες μετά, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή», προέβη και σε συστάσεις για τις αναγκαίες... «διορθώσεις» και στην κυβέρνηση και στη ΝΔ, καλώντας τους να αφήσουν πίσω την «πελατειακή λογική και τον κρατισμό», στοιχεία που, όπως λέει, υπάρχουν στο εσωτερικό και των δύο κομμάτων.

Διαπάλη επιχειρηματικών ομίλων και πλαστές διαχωριστικές γραμμές

Την ίδια ώρα, βέβαια, που ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ συναινούν στην επίτευξη των στρατηγικών στόχων του κεφαλαίου, «σκοτώνονται» για θέματα όπως είναι οι τηλεοπτικές άδειες, η περιβόητη «ανεξαρτησία» της Δικαιοσύνης, η «καταπολέμησης της διαπλοκής» κ.ο.κ.

Στην πραγματικότητα είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, της στοίχισης δηλαδή με τα συμφέροντα του κεφαλαίου...

Τα όσα ανέφεραν σχετικά με το εν λόγω θέμα την περασμένη Δευτέρα ο Αλ. Τσίπρας και ο Κυρ Μητσοτάκης, στη συζήτηση προ ημερήσιας διάταξης στην Ολομέλεια της Βουλής για τη διαφθορά και τη διαπλοκή, ήταν απτή απόδειξη ότι πίσω από τον καβγά τους είναι η σφοδρή ενδοκαπιταλιστική διαπάλη παλιών και νέων επιχειρηματικών τζακιών, σε μια περίοδο εντεινόμενων ανακατατάξεων. «Σφάζονται», δηλαδή, κυρίαρχοι κύκλοι του κεφαλαίου για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι και μαζί με αυτούς «σφάζονται» και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι.

Επιπλέον, με αυτήν την αντιπαράθεση, κυβέρνηση και ΝΔ, αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα,προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν, να λανσάρουν νέες πλαστές διαχωριστικές γραμμές στο λαό για να συγκαλύψουν τη στρατηγική τους σύγκλιση, να κρύψουν το ταξικό περιεχόμενο της πολιτικής τους.

Ομως είναι «βολική» η αντιπαράθεση αυτή και για έναν επιπρόσθετο λόγο. Στο όνομα της καταπολέμησης της διαφθοράς, της διαπλοκής, προωθούνται και αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις και αναπροσαρμογές που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, στον κρατικό τομέα, στην οικονομία, στο αστικό πολιτικό σύστημα, για τη διευκόλυνση των επιχειρηματικών ομίλων.

Για παράδειγμα, με το πρόσχημα του χτυπήματος κατά της γραφειοκρατίας και της αδιαφάνειας «ντύνονται» οι «διευκολύνσεις» μέσω των «αναπτυξιακών νόμων» στα μονοπώλια για fast track επενδύσεις. Με πρόσχημα τη διαφάνεια και με βάση τις κατευθύνσεις της EE προωθούνται οι αντιδραστικές παρεμβάσεις για τον έλεγχο της δράσης των κομμάτων και κυρίως αυτών που αμφισβητούν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

"Εσείς θα λέτε να μείνουμε αντιπολίτευση, εμείς να γίνουν εκλογές..."

Η τοποθέτηση που ίσως έδωσε πιο καθαρά το στίγμα όλων αυτών που «παίζονται» σε βάρος του λαού, ήταν αυτή του αντιπροέδρου της ΝΔ, Κ. Χατζηδάκη, κατά τον χαιρετισμό του στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτήν τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της συνεννόησης των δύο μεγάλων κομμάτων στα «σημαντικά ζητήματα», τα ζητήματα δηλαδή που ιεραρχεί το κεφάλαιο, όπως η συνταγματική αναθεώρηση, το Προσφυγικό και τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, λέγοντας ότι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες η συνεργασία των κομμάτων και ιδιαίτερα των δύο μεγάλων είναι δεδομένη, ενώ στην Ελλάδα όχι, εκτός από μερικές αναλαμπές, ενώ εξέφρασε την πεποίθηση ότι το ...«άνοιγμα» που κάνει η ΝΔ προς αυτήν την κατεύθυνση να βρει ανταπόκριση από τον ΣΥΡΙΖΑ και να μην προσκρούσει στην πολιτική της «τυφλής πόλωσης»...

Παράλληλα, επιχείρησε να εξηγήσει και το πλαίσιο στο οποίο μπορεί να συντηρείται η αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση, μέσα σε μια τέτοια εξόφθαλμη στρατηγική σύμπλευση, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Εσείς θα συνεχίσετε να θέλετε τη ΝΔ στην αντιπολίτευση και εμείς να θέλουμε μια ώρα νωρίτερα εκλογές»...

Α. Ζ.