Κοίτα ποιοι μιλάνε!

Από τη χτεσινή παρέμβαση στο υπουργείο Εργασίας

Πέρα από την ουσία της υπόθεσης, που είναι η απαράδεκτη δικαστική παρέμβαση στο συνδικαλιστικό κίνημα και η αμφισβήτηση μιας δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης, όπως το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, να οργανώνει τη λειτουργία και τις συλλογικές διαδικασίες με βάση το καταστατικό της, έχει μεγάλη σημασία να δούμε και τι υπερασπίζονται εν χορώ όλες εκείνες οι δυνάμεις που καταγγέλλουν την παράταξη της ΔΑΣ ότι με τον αποκλεισμό του σωματείου της Alpha Bank από το συνέδριο του ΕΚΑ προκάλεσε τη δικαστική παρέμβαση στις εσωτερικές του υποθέσεις.

Η θέση αυτή δεν βγάζει λάδι μόνο την αστική Δικαιοσύνη, την οποία παρουσιάζει να πράττει το αυτονόητο καθήκον της με την απόφαση που εξέδωσε, αλλά και τις παράτυπες διαδικασίες που ακολούθησε το σωματείο της Alpha Bank για την αντιπροσώπευσή του στο συνέδριο.

Σημειώνουμε εδώ ότι πρόκειται για σωματείο με πραγματικά μέλη και, από αυτή την άποψη, η ευθύνη της διοίκησής του, που προσπάθησε με παρατυπίες να εκπροσωπηθεί στο 29ο Συνέδριο του ΕΚΑ είναι μεγάλη και την εκθέτει απέναντι στους χιλιάδες τραπεζοϋπαλλήλους - μέλη του σωματείου. Πολύ περισσότερο που το συγκεκριμένο σωματείο επιμένει προκλητικά στα τέσσερα τελευταία συνέδρια να γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του το καταστατικό του ΕΚΑ (με ποιανού τις πλάτες άραγε;) και να νομιμοποιείται παρά τις παράτυπες διαδικασίες που επαναλαμβάνονται από χρόνο σε χρόνο.

Ας δούμε, όμως, γιατί αποκλείστηκε το σωματείο από το 29ο Συνέδριο του ΕΚΑ; Επειδή η διοίκηση του σωματείου δεν έφερε εμπρόθεσμα κατάσταση ψηφισάντων μελών. Εκπρόθεσμα προσκόμισε μια λίστα που περιείχε περίπου 2.000 λιγότερους ψηφίσαντες από αυτούς που αναφέρονταν στο πρακτικό των αρχαιρεσιών. Από τη λίστα αυτή έλειπαν ονόματα τα οποία είχαν ψηφίσει.

Μάλιστα, εμφανιζόταν να έχει ψηφίσει για το ΕΚΑ εκλεγμένος εκπρόσωπος στο ΕΚΘ, ενώ με βάση αυτήν τη λίστα δεν είχε ψηφίσει ούτε ο πρόεδρος του σωματείου! Αυτό το σωματείο και γι' αυτούς τους λόγους αποκλείστηκε ομόφωνα από το σώμα του συνεδρίου, μετά από εισήγηση της Οργανωτικής του Επιτροπής. Επομένως, δεν ήταν η ΔΑΣ αυτή που απέκλεισε το σωματείο, αλλά το σώμα του συνεδρίου, με βάση το καταστατικό του.

Πάμε παρακάτω: Στην προχτεσινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, ο πρόεδρός της, Γ. Παναγόπουλος, προερχόμενος και ο ίδιος από τις τράπεζες, κατηγόρησε τη ΔΑΣ ότι με τη στάση της απέναντι στο σωματείο της Alpha Bank έδωσε «χτύπημα κάτω από τη μέση στην ΟΤΟΕ». Σε ποια ΟΤΟΕ; Στην «ιερή αγελάδα» των τραπεζιτών, με την οποία επηρεάζουν καθοριστικά τους συσχετισμούς στα συνέδρια της ΓΣΕΕ. Αλλά ας αφήσουμε τον αναγνώστη μιας άλλης εφημερίδας να μιλήσει για την ΟΤΟΕ και τη σχέση της με τους τραπεζίτες. Αναπαράγουμε παρακάτω μια επιστολή που δημοσίευσε η «Εφημερίδα των Συντακτών» στο φύλλο της Δευτέρας.

Σημειώνει ο επιστολογράφος: «Η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας 1997, μεταξύ ΟΤΟΕ και τραπεζών, προβλέπει προνομιακή βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη των συνδικαλιστών που είναι αποσπασμένοι από την εργασία τους: Η βαθμολογική εξέλιξή τους να φτάνει μέχρι και τον βαθμό του υποδιευθυντή β' της Εθνικής Τράπεζας και η μισθολογική προώθησή τους, δηλαδή χορήγηση αποδοχών ίσων με αυτές του διευθυντή Διεύθυνσης της Εθνικής Τράπεζας. Τα παραπάνω προνόμια δεν ενθαρρύνουν τη συνδικαλιστική δραστηριότητα. Αντίθετα, συνιστούν εργαλεία "κλειστών ομάδων" και αναπαραγωγής μηχανισμών.

Σήμερα, πάνω από 20 αποσπασμένοι συνδικαλιστές έχουν αποδοχές ίσες με αυτές του διευθυντή Διεύθυνσης της Εθνικής Τράπεζας. Βρίσκονται απλωμένοι από την "κορυφή" της ΓΣΕΕ, μέχρι τα ΔΣ των τραπεζοϋπαλληλικών σωματείων. Από πολιτική "γεωγραφία", τα πρωτεία ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ καθώς και στους εργοδοτικούς "συνδικαλιστές" στην Alpha Bank και Eurobank. Η ΛΑ.Ε. έχει το μερίδιό της, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ... Σημειώνω ότι οι συνάδελφοι του ΠΑΜΕ δεν έχουν κάνει χρήση της παραπάνω ΣΣΕ».

Αυτή τη σαπίλα υπερασπίζονται όσοι σήμερα (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση») βγαίνουν στα κεραμίδια και κατηγορούν τη ΔΑΣ επειδή αποκάλυψε τις νοθείες, τις παρατυπίες και τις λοβιτούρες τους στο συνέδριο του ΕΚΑ.

Ολοι αυτοί, όμως, που συγκροτούν τις πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και στο ΕΚΑ έχουν αποκαλυφθεί στα μάτια των εργαζομένων, παρά τις διαφορές στα επιμέρους. Είναι αυτές οι πλειοψηφίες που προσέτρεξαν να χαιρετίσουν την εκλογή της κυβέρνησης και να δημιουργήσουν αυταπάτες ότι θα επαναφέρει τα δικαιώματα της εργατικής τάξης για τις ΣΣΕ, την Κοινωνική Ασφάλιση και άλλα.

Που καλούσαν σε συγκεντρώσεις στήριξης της κυβέρνησης για μια «καλή διαπραγμάτευση» με τους δανειστές, την ΕΕ, το ΔΝΤ. Που υπέγραφαν μειώσεις μισθών σε κλάδους και επιχειρήσεις, στο όνομα της σωτηρίας των επιχειρήσεων. Που έβαλαν την υπογραφή τους στη δημιουργία επαγγελματικών ταμείων, με τραγικές μειώσεις συντάξεων και παροχών. Είναι αυτές οι πλειοψηφίες που συμφωνούν ότι η ΕΕ είναι το «κοινό σπίτι» των εργαζομένων και ότι δεν πρέπει να διασαλευτεί η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.

Είναι αυτές που συμμετέχουν και στον πρόσφατο «κοινωνικό διάλογο» για τα Εργασιακά, δίνοντας στην κυβέρνηση το άλλοθι για τα αντεργατικά μέτρα που ετοιμάζει. Που, αγκαλιά με τον Κατρούγκαλο στο Ζάππειο, υπερθεμάτιζαν για τις «βέλτιστες πρακτικές», δηλαδή ό,τι πιο αντεργατικό υπάρχει στις χώρες της ΕΕ και ενάντια στις οποίες οι εργαζόμενοι σε άλλες χώρες κινητοποιούνται, οργανώνοντας απεργίες και συλλαλητήρια.

Είναι, τέλος, αυτές οι πλειοψηφίες που στη ΔΕΘ, στο πάνελ εκδήλωσης της ΓΣΕΕ, είχαν ως βασικό ομιλητή τον περιβόητο Ι. Κουκιάδη, μέλος της επιτροπής των «ειδικών» για τα Εργασιακά, που έκανε μαθήματα στην εργατική τάξη να μετατρέψει τα συνδικάτα της σε λέσχες υποστήριξης της ΕΕ και «γραμμή παραπόνων» στην Κομισιόν. Με αυτές τις πλειοψηφίες και τις δυνάμεις που τις συγκροτούν, οι εργαζόμενοι και τα πραγματικά τους συμφέροντα δεν έχουν καμιά σχέση. Αυτό επιβεβαίωσε και η περίπτωση του ΕΚΑ.

Φ.