Εξομολογήσεις Ολάντ και η πραγματική εικόνα

Εκδόθηκε ένα βιβλίο με τίτλο «Ιδιωτικές Συζητήσεις», που περιλαμβάνει «εξομολογήσεις» του Γάλλου Προέδρου, Φρανσουά Ολάντ, το οποίο κυκλοφόρησε στη Γαλλία. Σε αυτό υπάρχουν και δύο κεφάλαια με ...ελληνικό ενδιαφέρον και έτσι δεν θα μπορούσε να λείπει η προβολή του από τα ελληνικά αστικά ΜΜΕ. Το κεφάλαιο 20 του βιβλίου, με τίτλο «Ο φίλος Τσίπρας», είναι αφιερωμένο λοιπόν στις διαπραγματεύσεις του Ιούλη του 2015, στις Βρυξέλλες, ενώ στο κεφάλαιο 21, με τίτλο «Βοήθησέ με να σε βοηθήσω», ο Γάλλος Πρόεδρος αναφέρει σχετικά με τις διαπραγματεύσεις της 17ωρης περσινής Συνόδου Κορυφής: «Γύρω στις 6.00 το πρωί, οι συζητήσεις ήταν εντελώς μπλοκαρισμένες. Εκεί πίστεψα ότι θα τελειώσει άσχημα, διότι ο Τσίπρας ήταν στα όριά του και έλεγε ότι δεν μπορούσε να πάει παραπέρα. Αυτό επιλύθηκε χάρη σε μια συνάντηση που πραγματοποιήσαμε με τον Τουσκ, την Μέρκελ και τον Τσίπρα. Ο Τσίπρας αποχωρεί για να διαπραγματευτεί με την ομάδα του και επιστρέφει με μια πρόταση για το Ταμείο που επιτρέπει επιτέλους τη συμφωνία. Είναι εκείνος που ξεμπλοκάρει την κατάσταση. Με τη στήριξή μας, αλλά αυτός το έκανε».

Ωραία όλα αυτά, αλλά δεν αποκαλύπτουν όλη την αλήθεια για το πραγματικό περιεχόμενο της συγκεκριμένης Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης (Ιούλης 2015), στην οποία υποτίθεται με τη «σθεναρή στάση» του Φρ. Ολάντ αποφεύχθηκε το Grexit, δηλαδή η αποπομπή της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, στην οποία επέμενε ο Β. Σόιμπλε έλεγαν, η γερμανική κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της Ολλανδία, Φινλανδία κ.λπ. Η οικονομία της Ελλάδας ήταν η αφορμή. Το ουσιαστικό ζήτημα ήταν άλλο, το οποίο συνεχίζει και υφίσταται, οξύνοντας τους ανταγωνισμούς στο εσωτερικό των Ευρωζώνης - ΕΕ.

Λίγο πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης δήλωναν:

«Φρ. Ολάντ (Γαλλία): "Η Γαλλία θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ (...) Δεν υπάρχει προσωρινό Grexit (...) Υπάρχει μόνο η Ελλάδα στο ευρώ και η Ελλάδα εκτός ευρώ, αλλά τότε θα είναι μια Ευρώπη που δεν προοδεύει πλέον".

Α. Μέρκελ (Γερμανία): "Δεν θα υπάρξει συμφωνία με κάθε κόστος". Το Γιούρογκρουπ "δεν είναι σε θέση να μας δώσει μία πρόταση για την Ελλάδα (...) Πρέπει να δούμε τα υπέρ και τα κατά (...) Η συμφωνία δεν θα πρέπει να είναι επωφελής μόνο για την Ελλάδα".

Μ. Ρέντσι (Ιταλία): "Τώρα πρέπει να υπερισχύσει η κοινή λογική και να συναφθεί μια συμφωνία. Η Ιταλία δεν θέλει η Ελλάδα να βγει από το ευρώ και λέω προς τη Γερμανία: Αρκετά (...) Πρέπει οπωσδήποτε να υπογράψουμε μια συμφωνία. Είναι αδιανόητο να ταπεινώνουμε έναν Ευρωπαίο εταίρο, αφού η Ελλάδα έχει υποχωρήσει σχεδόν στα πάντα".

Β. Φάιμαν (Αυστρία): "Απαράδεκτη, απαξιωτική και τελείως λάθος", η πρόταση για προσωρινό Grexit»(«Ριζοσπάστης» 13/7/2015).

Είχε βεβαίως προηγηθεί η διαρροή εγγράφου του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας με την υπογραφή του Β. Σόιμπλε στο οποίο συνυπήρχε και το σενάριο του Grexit.

Από τα παραπάνω αναδεικνύεται η οξυμένη αντιπαράθεση πρωταρχικά Γαλλίας - Γερμανίας, γενικότερα Βορρά - Νότου.

Ποιο ήταν το πρόβλημα; Το μέλλον της Ευρωζώνης. Οι διαπραγματεύσεις για την Ελλάδα έπαιρναν αντικειμενικά χαρακτήρα «πειράματος» για το μέλλον της. Είχε προηγηθεί η «έκθεση των 5 προέδρων» των οργάνων της ΕΕ: Κομισιόν, Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Γιούρογκρουπ, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Γιούνκερ, Τουσκ, Ντάισελμπλουμ, Ντράγκι, Σουλτς, αντίστοιχα) για την «ολοκλήρωση της ΟΝΕ», ή για τη «διακυβέρνηση», όπως έλεγαν. Ανεξάρτητα, όμως, από το περιεχόμενο της έκθεσης των 5 προέδρων, η αντιπαράθεση για τη χαλάρωση της πολιτικής διαχείρισης, ιδιαίτερα των δημοσιονομικών, της Ευρωζώνης και των κρατών - μελών της, ή όχι, είχε πάρει και συνεχίζει και σήμερα, οξύτατες διαστάσεις ανάμεσα σε Γερμανία και Γαλλία, Ιταλία κ.λπ. Διαμορφώνονταν και ανάλογες συμμαχίες στο πλαίσιο αυτών των ανταγωνισμών, έτσι διαμορφώνονταν και η συμμαχία του Νότου και η αντιπαράθεση Βορρά - Νότου. Η Γαλλία στήριζε την Ελλάδα διαμορφώνοντας τη δική της ιδιαίτερη στρατηγική (αυτό συνέφερε και την Ελλάδα) και τις δικές της συμμαχίες.

Γερμανία και Γαλλία τα «τσούγκρισαν», όταν η Γαλλία αποφάσισε να μην τηρήσει την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, ώστε να «πιάσει» το στόχο 3% για το έλλειμμα το 2015, μεταθέτοντάς το για το 2017. Το ίδιο έκανε αργότερα και η Ιταλία. Επίσης, οι Γάλλοι κεφαλαιοκράτες ήταν δυσαρεστημένοι επειδή η Γερμανία δεν εφάρμοσε εσωτερική οικονομική πολιτική τέτοια που να ενισχύσει τις εισαγωγές της από τη Γαλλία, παρά τα τεράστια πλεονάσματά της. Αρα προϋπήρχαν σημάδια ανταγωνισμών, ενώ μεγάλωνε η μεταξύ τους απόσταση (μεγάλωσε η ανισομετρία). Αυτό συνεχίζεται.

Επίσης, αναζητούσαν θεσμικές αλλαγές θωράκισης της Ευρωζώνης από την οικονομική κρίση. Πράγματι στην προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής συζήτησαν ένα τέτοιο σχέδιο με βάθεμα της οικονομικής ενοποίησης, άρα και της πολιτικής ενοποίησης, με τίτλο: «Ολοκλήρωση της οικονομικής και νομισματικής πολιτικής της Ευρωζώνης». Σε όλα τα παραπάνω οι ανταγωνισμοί συνεχίζουν να υπάρχουν, οι αντιθέσεις δεν γεφυρώθηκαν, ενώ έγινε μεταξύ τους συμβιβασμός για την Ελλάδα, λόγω γενικότερων κινδύνων από φυγόκεντρες τάσεις στην ΕΕ.

Αυτοί οι ανταγωνισμοί διαπλέκονταν με γενικότερους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, ιδιαίτερα ΗΠΑ - Γερμανίας, για το ποιος θα έχει βασικά το πάνω χέρι σε Ευρωζώνη - ΕΕ, σε συνδυασμό με την υπόθεση της Διατλαντικής Συμφωνίας Επενδύσεων και Εμπορίου, που ακόμη δεν έχει υπογραφεί, αλλά και τις κόντρες σε Αν. Μεσόγειο και Μ. Ανατολή.

Για εκείνο, λοιπόν, το ξεμπλοκάρισμα που σηματοδότησε την άγρια αντιλαϊκή επίθεση σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών και το 3ο μνημόνιο στην Ελλάδα, για να εκτονωθεί προσωρινά, χρειάστηκε να γίνουν αρκετές παρεμβάσεις στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, πριν ολοκληρωθεί, με στήριξη μάλιστα των ΗΠΑ στη Γαλλία στην αντιπαράθεση με τη Γερμανία και με την Ελλάδα μπλεγμένη σ' αυτούς τους ανταγωνισμούς. Θυμίζουμε ότι λίγο μετά την απόφαση της Συνόδου Κορυφής, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζ. Λιου, χαιρέτισε τη συμφωνία, λέγοντας ότι είναι «προς το συμφέρον της Ελλάδας, της Ευρώπης και της παγκόσμιας οικονομίας». Θυμίζουμε, επίσης, ότι ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζ. Ράις, είχε δηλώσει πως «το Ταμείο θα συνεργαστεί με τις ελληνικές αρχές και τους Ευρωπαίους εταίρους, για να βοηθήσει σε αυτήν τη σημαντική προσπάθεια».

Κ. Ι.