Η "πλημμυρίδα" και ένα ακόμα παραμύθι περί διεξόδου από την κρίση

12 Σεπτέμβρη στη Γαλλία, όλοι οι

εκφραστές ενός άλλου μείγματος

αστικής διαχείρισης συναντήθηκαν

στο φεστιβάλ της εφημερίδας

"Ουμανιτέ"

Πριν μερικές μέρες, ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Βαρουφάκης, με άρθρο του σε εφημερίδα, προανήγγειλε πως τον ερχόμενο Φλεβάρη θα ξεκινήσει η «δημιουργία για πρώτη φορά ενός πανευρωπαϊκού κινήματος που θα έχει έναν απλό (αλλά και συνάμα ριζοσπαστικό) στόχο: τον εκδημοκρατισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Μόλις την περασμένη Παρασκευή το βράδυ, διέρρευσε πως ο τίτλος του νέου σχήματος θα είναι «euDorA25» και σημαίνει στα Ελληνικά: «Η Ευρωπαϊκή Ενωση θα εκδημοκρατισθεί ή θα καταργηθεί - Ορίζοντας το 2025». Η επίσημη παρουσίαση θα γίνει στις 9 Φλεβάρη στο Βερολίνο. Στόχος; «Να σταματήσει η κρίση», να «αποφύγει η Ευρώπη την αποδόμηση», όπως λέει ο Βαρουφάκης στο άρθρο του, ενώ το πολιτικό «ζουμί» της παρέμβασής του συμπληρώνεται από την εξής διαπίστωση: «Αν δεν υπάρξει μια πανευρωπαϊκή πλημμυρίδα που να απειλήσει απ' άκρου εις άκρον της Ευρώπης την εξουσία πολιτικών και γραφειοκρατών που αναπαράγουν καταστροφικές πολιτικές, η Ευρωπαϊκή Ενωση θα παραμείνει στο έλεος του συνδυασμού της υφεσιακής λιτότητας και των μη βιώσιμων δανείων».

Ετσι, λοιπόν, ο πρώην υπουργός Οικονομικών, ο άνθρωπος που θεωρεί ότι από τα πρώτα δύο μνημόνια το 70% των μέτρων είναι σωστά, ανάμεσα βέβαια σε αυτά και όλες οι περικοπές μισθών, συντάξεων, δικαιωμάτων. Εκείνος που ως υπουργός μιας κυβέρνησης εισήγαγε τη λογική του «λιτού βίου» και θεωρούσε πως το δημιούργημά του, η συμφωνία δηλαδή του Φλεβάρη του 2015 που προετοίμαζε για την αντιλαϊκή επίθεση, ήταν μια καλή συμφωνία, εμφανίζεται με μία εναλλακτική πολιτική πρόταση που - όπως υπονοεί - θα ωφελήσει τον ελληνικό και άλλους λαούς της Ευρώπης.

Οτι σε επίπεδο Ευρωζώνης και Ευρωπαϊκής Ενωσης, από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης το 2008 μέχρι και σήμερα, μαίνεται ένας πόλεμος οικονομικών συμφερόντων και κέντρων, τμημάτων του κεφαλαίου, είναι πλέον γνωστό και φανερό. Αλλωστε, είναι τέτοια η κατάσταση που δεν επιτρέπει ούτε καν να τηρούνται κάποια προσχήματα. Τμήματα του διεθνούς κεφαλαίου, τμήματα του κεφαλαίου σε κάθε χώρα της Ευρωζώνης, γνωρίζουν πως η επικράτησή τους σε βάρος άλλων τμημάτων του κεφαλαίου, η ανάκαμψη των κερδών τους, η ενίσχυση της κερδοφορίας τους, είναι υπόθεση ζωτικής σημασίας. Αλλωστε, αυτός είναι και ο βασικός λόγος που κατά καιρούς εμφανίζονται διαφορετικά αστικά μείγματα πολιτικής διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης ως προτάσεις διεξόδου. Αυτές οι προτάσεις δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη συνταγή που διάφορα τμήματα του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, θεωρούν ότι θα τους ωφελήσουν περισσότερο για να ωφεληθούν περισσότερο. Από αυτή τη σκοπιά πρέπει να δει κάποιος και την πρόταση Βαρουφάκη...

Αυτό το άλλο «μείγμα» που προτείνει η πλευρά Βαρουφάκη δεν είναι άγνωστο στο λαό. Δεν εννοούμε μόνο πως η ρητορική του μοιάζει αρκετά με όσα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κυβέρνηση και ήταν ωμά ψέματα και εξαπάτηση των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών. Η ρητορική αυτή έχει αναπτυχθεί και παρουσιαστεί κατά καιρούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο ίδιος, μάλιστα, ο Βαρουφάκης έχει πρωτοστατήσει και έχει συμμετάσχει σε διεθνείς συναντήσεις και συνέδρια όπου το θέμα ήταν ακριβώς αυτό.

Πώς ξεδιπλώνεται το νήμα...

Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά:

-- Τον περασμένο Απρίλη διεξήχθη στο Παρίσι το ετήσιο συνέδριο του «Ινστιτούτου για τη Νέα Οικονομική Σκέψη» (Institute for New Economic Thinking), στο οποίο συμμετείχε και ο Βαρουφάκης. Το συγκεκριμένο ινστιτούτο αποτελεί ένα από τα «δημιουργήματα» του Αμερικανού μεγαλοεπενδυτή, τζογαδόρου των χρηματαγορών, Τζορτζ Σόρος, ο οποίος μάλιστα είχε ποντάρει και στο ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Η ιστοσελίδα του Ινστιτούτου ανέφερε τότε πως στο συνέδριο θα κυριαρχήσουν τα ζητήματα της ανισότητας, της οικονομικής αστάθειας και της διδασκαλίας των οικονομικών. Και πως «ο καθηγητής Οικονομικών Τ. Πικετί, οι νομπελίστες Τζ. Στίγκλιτς και Τζ. Χέκμαν, ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης και ο συνιδρυτής του Ινστιτούτου, Τζ. Σόρος, θα αναζητήσουν μαζί με εκατοντάδες ακαδημαϊκούς πώς η νέα οικονομική σκέψη μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα την κοινωνία»... Δε χρειάζεται να υπενθυμίσουμε κάποιες από τις δράσεις του Τζ. Σόρος, όπως το χοντρό τζογάρισμα με την αγγλική στερλίνα και τα αστρονομικά κέρδη που αποκόμισε στις αρχές της δεκαετίας του '90, τις παρεμβάσεις του, ειδικά στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, μέσω διαφόρων «φιλανθρωπικών δικτύων», των χρηματοδοτήσεων που χορηγεί σε διάφορα «ερευνητικά» ιδρύματα του κεφαλαίου, με διακλαδώσεις στην ευρύτερη περιοχή. Είναι γνωστά και αποκαλυπτικά...

-- Το Μάρτη του 2015, ο Γ. Βαρουφάκης συμμετείχε στο ετήσιο οικονομικό φόρουμ που διοργανώθηκε στο Κόμο της Ιταλίας από το ίδρυμα «The European House: Ambrossetti» (γνωστό και ως «ευρωπαϊκή λέσχη Μπίλντερμπεργκ»). Λίγες μέρες μετά, ήταν στο πάνελ των ομιλητών που διοργάνωσε στις Βρυξέλλες το «Γερμανικό Ταμείο Μάρσαλ των ΗΠΑ» (German Marshall Fund of the United States). Το εν λόγω ίδρυμα στοχεύει στην ενίσχυση της διατλαντικής συνεργασίας σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, στο «πνεύμα του σχεδίου Μάρσαλ», όπως πληροφορεί η ιστοσελίδα του «Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού», που συμβάλλει στην έρευνα και την ανάλυση για τα ζητήματα της διατλαντικής συνεργασίας. Ανάμεσα σε άλλα, στηρίζει τα δίκτυα συνεργασίας στα Βαλκάνια («φιλανθρωπικά ιδρύματα», π.χ. «Σόρος») και τις περιοχές της Μαύρης Θάλασσας.

-- Στις 12 Σεπτέμβρη στη Γαλλία, όλοι οι εκφραστές ενός άλλου μείγματος αστικής διαχείρισης συναντήθηκαν στο φεστιβάλ της εφημερίδας «Ουμανιτέ». Βρέθηκαν λοιπόν όλοι μαζί οι: Γιάννης Βαρουφάκης, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Ζαν Λικ Μελανσόν, Οσκαρ Λαφοντέν και Στέφανο Φασίνα. Και συνυπέγραψαν ένα κείμενο που προβλήθηκε ως «Διακήρυξη» για τη σύγκληση «Διεθνούς Συνόδου για ένα σχέδιο Β' για την Ευρώπη». Σε αυτό το κείμενο, οι προτάσεις τους αποτυπώνουν την προσπάθεια των «ριγμένων» τμημάτων του ευρωενωσιακού κεφαλαίου να βρουν τρόπους διασφάλισης των συμφερόντων τους. Δεν αποτελούν παρά «εναλλακτικές» λύσεις για την αποτελεσματικότερη και πιο «συναινετική» διαμόρφωση αντιλαϊκών προγραμμάτων. Γι' αυτό και δε διστάζουν να καταφύγουν και σε αντικομμουνισμό (χαρακτηριστικό γνώρισμα όσων υπονομεύουν τα αληθινά λαϊκά συμφέροντα).

Παραθέσαμε ορισμένα στιγμιότυπα από την πλούσια πορεία της «εναλλακτικής πρότασης» που αναμένεται να παρουσιαστεί τον επόμενο Φλεβάρη στο Βερολίνο, όπως γράφει ο Γ. Βαρουφάκης. Και η «πανευρωπαϊκή πλημμυρίδα» που προαναγγέλλει, είναι βέβαιο ότι θα παρασύρει κι άλλα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και θα δίνει νέα ορμή και ώθηση σε συγκεκριμένα τμήματα του κεφαλαίου που επιδιώκουν την εφαρμογή ενός διαφορετικού μείγματος αστικής πολιτικής. Από τις ενδοκαπιταλιστικές συγκρούσεις ξεπηδούν αντιλαϊκά εκτρώματα που εμφανίζονται ως η διέξοδος από την κρίση, απ' τα οποία ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα. Πολύ απλά γιατί η προοπτική δε βρίσκεται στο να στρατευτεί στο πλευρό του ενός ή του άλλου τμήματος του κεφαλαίου, αλλά στο δικό του οργανωμένο αγώνα ενάντια στις αιτίες που γεννούν τη δυστυχία του... Και σε αυτόν τον αγώνα είναι όλοι τους εχθροί του.

Κ. Πασ.