Διαπραγμάτευση και διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα

Το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και δανειστές, που βρίσκονται σε εξέλιξη, θα φέρει για το λαό νέα δεινά. Δεινά που μεταφράζονται σε διατήρηση όλου του αντιλαϊκού πλαισίου που ισχύει, σε πρόσθετα μέτρα που θα οδηγήσουν σε χειρότερη θέση τις εργατικές οικογένειες και την ίδια στιγμή σε μέτρα και ρυθμίσεις που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου.

Το γαϊτανάκι της δραματοποίησης είναι φανερό ότι εξυπηρετεί συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Ανεξάρτητα από το εάν υπάρχουν - που σαφώς και υπάρχουν - διαφορετικές θέσεις και αντιλήψεις για το περιεχόμενο της συμφωνίας, η προπαγανδιστική μηχανή της κυβέρνησης δουλεύει ασταμάτητα για να εκβιάσει τον ίδιο το λαό, ώστε να αποδεχτεί την επερχόμενη συμφωνία ακόμα και με ανακούφιση. Κι ας καταδικάζει τον ίδιο και τα παιδιά του σε φτώχεια, ανεργία, ακόμα μεγαλύτερη έκπτωση στην ικανοποίηση των αναγκών τους. Τα παραπάνω συμπυκνώνουν και το βασικό συμπέρασμα από την εν εξελίξει διαπραγμάτευση. Και είναι το πιο βασικό γιατί με γνώμονα αυτό πρέπει ο λαός να οργανώσει την πάλη του ενάντια στην αντιλαϊκή συμφωνία, ενάντια στα παλιά και τα νέα μνημόνια που απορρέουν από τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ομως, αξίζει να αναρωτηθούμε: Οσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στις διαπραγματεύσεις, σχετίζονται μόνο με το ποια μέτρα θα παρθούν; Αφορούν μόνο το δημοσιονομικό κενό; Την αύξηση του ΦΠΑ, τον ΕΝΦΙΑ ή την εισφορά αλληλεγγύης, τους μισθούς και τις συντάξεις; Για να είμαστε πιο ακριβείς, είναι μια διαπραγμάτευση που εξετάζει αμιγώς το ποια μέτρα πρέπει να υλοποιηθούν ή και το πώς θα υλοποιηθούν; Εχει άραγε καμία σχέση όλη αυτή η διαπραγμάτευση με διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας, ακόμα και με μελλοντικά σχέδια αστικής διακυβέρνησης;

Ας δούμε ορισμένα στοιχεία που μπορούν να μας διαφωτίσουν σχετικά με αυτό.

• Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης βρίσκονται η διευθέτηση του χρέους, το «πακέτο» χρηματοδότησης και το επενδυτικό «πακέτο». Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, οι δανειστές αλλά και άλλοι πολιτικοί παράγοντες ζητούν πολιτικές εγγυήσεις σε περίπτωση που κλείσει συμφωνία γι' αυτά τα ζητήματα. Τι μπορεί να σημαίνει πολιτικές εγγυήσεις; Ποια ζητήματα είναι αυτά που χρειάζονται τέτοιες εγγυήσεις για να προχωρήσει η συμφωνία, να δοθούν «πακέτα», να γίνουν επενδύσεις, να υπάρξει απόφαση για το χρέος; Τι ζητήματα σε αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να συζητούν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και οι δανειστές;
• Κάποιοι ισχυρίζονται ότι το γεγονός πως ο πρωθυπουργός προκάλεσε συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων στη Βουλή, είναι ενταγμένο στην παραπάνω λογική. Να φανούν δηλαδή ποιοι είναι πρόθυμοι να παίξουν ρόλο ώστε να υλοποιηθούν τα αντιλαϊκά μέτρα, ποιοι είναι πρόθυμοι να εγγυηθούν - εκτός από τους κυβερνώντες - ότι θα βάλουν πλάτη σε όσα έρχονται. Κάποιοι μάλιστα μιλούν ανοιχτά για πιθανότητα «κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης», ενώ τα σενάρια για «εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης» επανέρχονται στο προσκήνιο. Παροικούντες τις Βρυξέλλες ισχυρίζονται ότι αυτό είναι ένα θέμα που έχει τεθεί ξανά τις τελευταίες μέρες και το συζητά και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Εχει μια σημασία να δούμε κάποιες τοποθετήσεις εκπροσώπων των άλλων αστικών κομμάτων τις τελευταίες μέρες, που ίσως διαφωτίσουν λίγο την κατάσταση. Με την επισήμανση ότι δεν είναι μοναδικές και σίγουρα δεν θα είναι οι τελευταίες... Την Τρίτη 9 Ιούνη, ο Ν. Δένδιας, από τη ΝΔ, με δήλωσή του έθεσε ένα θέμα που καλό θα είναι να το κρατήσουμε για το μέλλον... Είπε: «Επί της αρχής σημαίνει ότι χρειάζεται η χώρα συμφωνία με τους εταίρους στην Ευρωζώνη. Επί της αρχής, λοιπόν, πρέπει να ψηφίσουμε "ναι". Επί του περιεχομένου της συμφωνίας - αυτό που λέμε στη Βουλή "επί των άρθρων" - έχουμε κάθε δικαίωμα να τοποθετηθούμε, να κάνουμε την κριτική μας και να ψηφίσουμε με τον τρόπο που κρίνουμε αναλόγως του περιεχομένου. Εκείνο που δεν μπορούμε να κάνουμε είναι να αντιμετωπίσουμε τρικ του πρωθυπουργού, λ.χ. αν φέρει τη συμφωνία και μας πει ότι αυτό συνιστά και ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση και να την ψηφίσουμε». Ανοίγει έτσι ένα θέμα που αφορά ψήφο εμπιστοσύνης...

Από την άλλη το Ποτάμι, σε ανακοίνωσή του την Παρασκευή 12 Ιούνη, αναφέρει ανάμεσα σε άλλα: «Ο κ. Τσίπρας ή θα κάνει μια τολμηρή κίνηση μπροστά ή θα μείνει στάσιμος και θα παρασυρθεί από το κύμα των εξελίξεων. Τον καλούμε να προχωρήσει στον έντιμο συμβιβασμό. Αν δυσκολεύεται να πάρει μόνος του την απόφαση, να ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς και να τους καλέσει να μοιρασθούν την ευθύνη και το πολιτικό κόστος. Οι προσωπικές και κομματικές σκοπιμότητες πρέπει επιτέλους να παραμερισθούν. Από όλους».

Απ' ό,τι φαίνεται η κινητικότητα και οι διεργασίες στα αστικά πολιτικά κόμματα είναι σε εξέλιξη με αφορμή τη διαπραγμάτευση και την επικείμενη αντιλαϊκή συμφωνία. Και αυτό από μόνο του επιβεβαιώνει ότι ο λαός όχι μόνο δεν έχει να περιμένει κάτι καλό αλλά όσα απεργάζονται πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι μέσα και έξω από τη χώρα, θα προκαλέσουν πολλά ακόμα βάσανα στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες. Απέναντι λοιπόν σε όλο αυτό το παρασκηνιακό όργιο, που έχει στόχο τα ίδια τα λαϊκά συμφέροντα, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να οργανώσουν το δικό τους αγώνα, ενάντια στη νέα επίθεση.

Κ. Πασ.